Over Marten Coerts

Deze auteur heeft nog geen informatie verstrekt.
So far Marten Coerts has created 49 blog entries.

De illusie van een briljante partij

Door |2023-05-05T20:37:26+02:005 mei 2023|Analyses, Interne Competitie|

In zijn boek Timman’s Triumphs, My 100 Best Games (2020) zegt Timman: ‘Toen ik 40 werd, vroeg Gert Ligterink van de Volkskrant welke partijen ik de beste vond uit mijn carrière, omdat hij in zijn rubriek hieraan aandacht wilde besteden. Ik noemde een aantal partijen, die achteraf, na een computeranalyse minder goed waren dan ik dacht. Maar (bijvoorbeeld) mijn overwinning op Gulko was een goede keuze. Het is waar dat wit in het middenspel een goede kans laat liggen op groot voordeel, maar als de dames zijn geruild, slaag ik erin met subtiel spel het punt binnen te halen.’

(meer…)

5
0
 4

Simultaan uit de oude doos

Door |2023-05-05T20:16:58+02:005 mei 2023|Analyses, Overige partijen|

Bij het doorspitten van de zes verhuisdozen, afkomstig uit de nalatenschap van de in mei vorig jaar overleden Harry Peters, kwam ik toch nog een aantal interessante items tegen waaronder de notatieformulieren van een drietal simultaanseances van lang geleden. Behalve Harry’s eigen partijen tegen toenmalige toppers als Hans Ree, Loek van Wely en Jan Timman, zat er ook eentje tussen van Dirk Appel, vele malen clubkampioen van V.V.V. en naast Piet Seewald en Eddie Kayser behorend tot de grote drie van de oudste schaakvereniging van Alkmaar. Zoals het literaire wereldje in Nederland  het nog altijd heeft over Willem Frederik Hermans, Harry Mulisch en Gerard Reve was dit ook van toepassing op V.V.V. Het drietal verdeelde vanaf 1935 (de eerste titel van Appel) tot 2003 (zijn laatste titel!), onderling de clubtitels. Seewald werd maar liefst drieëntwintig keer kampioen, gevolgd door Appel met elf kampioenschappen en Kayser vijf keer: een totaal van negenenveertig clubkampioenschappen!

(meer…)

6
0
 0

Een bijzonder geslaagd ASK 2023

Door |2023-03-31T22:16:58+02:0031 maart 2023|Analyses, ASK 2023|

Dat de 27-jarige FM Midas Ratsma met ‘slechts’ een rating van 2218 er met de eerste prijs vandoor zou gaan, was toch redelijk verrassend. Met een torenhoge score van 5,5 punt, waaronder zeges tegen o.a. Rick Lahaye (2416), FM Sybolt Strating (2330) en IM Migchiel de Jong (2216), was hij voorafgaand aan de laatste ronde al nauwelijks van deze ereplaats af te houden. Een remise tegen de jonge Kobe Smeets (geboortejaar 2008!), die op de ongedeeld derde plaats zou eindigen, was genoeg om de geldprijs van 750 euro mee naar huis te nemen. Op de tweede plaats was nu, met een halfje minder, de gedoodverfde winnaar IM Thomas Beerdsen (rating 2528), terug te vinden, die het in de B-groep in Wijk aan Zee nog zo goed had gedaan en bijna een GM-resultaat had gescoord. Niet onvermeld mag blijven dat Frank Agter (onze Waagtorentroef), eveneens heel goed presteerde door met 4 uit 6, van de 26 deelnemers in A-groep, als vierde te eindigen. Slechts tegen Thomas Beerdsen moest hij zijn koning omleggen. Een geweldige prestatie in dit sterke gezelschap!

(meer…)

10
0
 0

Het Tata-toernooi van Alex Albrecht

Door |2023-02-28T18:17:55+01:0028 februari 2023|Analyses, Tata Steel Chess Tournament|

De speelstijl van Alex Albrecht kan ik niet anders omschrijven dan ‘levensgevaarlijk’. Hij behoort tot het type schaker dat van iedereen kan winnen – dus ook van tegenstanders met honderden Elo-punten meer (en dit ook regelmatig doet: o.a. Marc Helder en Peter Holscher kunnen hierover meepraten), maar ook, net zo gemakkelijk, verliest van spelers met vele ratingpunten minder. Dit heeft tot gevolg dat Alex al jarenlang tussen de 1750 en 1900 Elo-punten laveert. Terwijl hij, als zijn spel iets constanter zou zijn geweest, wellicht een 2000+ rating zou hebben gehad. Vrijwel iedereen heeft hij in de interne competitie wel eens verslagen, en ook in de externe veel sterke spelers aan zijn zegekar gebonden. (meer…)

5
0
 2

Ruud Adema’s Tata Steel Chess 2023

Door |2023-02-21T18:35:06+01:0021 februari 2023|Analyses, Tata Steel Chess Tournament|

Eén keer mocht ik het genoegen smaken Ruud Adema (1947) zelf als tegenstander te treffen in Wijk aan Zee. In dezelfde groep waarin hij dit jaar uitkwam, groep 3 van de tienkampen, speelden wij in 1998 tegen elkaar. Ruud was toen nog lid van V.V.V. terwijl ikzelf was overgestapt naar ‘concurrent’ Lange Rokade.

Behalve Ruud, deed in deze groep ook de betreurde Ger van ’t Veen mee. Samen zouden wij met 6 uit 9 bovenaan eindigen, en daarmee promotie naar groep 2 bewerkstelligen. Daar leek na de eerste ronde, en een totaal gewonnen stelling tegen J.W. Thierry alsnog uit handen werd gegeven, totaal geen sprake van. De volgende dag mocht ik aantreden tegen Ruud, die nét het positieve zetje gaf dat ik nodig had te proberen er toch nog een aardig toernooi van te maken.

(meer…)

9
0
 2

Tranendal Tata Steel Chess 2023 (en een paar lichtpuntjes..)

Door |2023-02-06T17:30:04+01:006 februari 2023|Analyses, Tata Steel Chess Tournament|

Waar het écht aan heeft gelegen mag Joost weten. Maar dat het er niet leuker op is geworden in Wijk aan Zee was, voordat ik ook maar één stap over de drempel van De Moriaan had gezet, snel duidelijk. Direct doorlopen kon sowieso niet, omdat je je van tevoren moest registeren (Gods wegen blijven ondoorgrondelijk..), en toen ik aankwam, wachtte een ellenlange rij mij reeds in de verte op. Ook bij binnenkomst in de toernooizaal kon ik niet meer, zoals vanouds, direct naar de grootmeesters kijken. Ik werd opgewacht door een meneer in een glanzend uniform, die mij vertelde dat ik ook nu in de rij moest gaan staan voor het bemachtigen van een plaatsje op een neergezet podium, waarop ik dan (eindelijk) mijn schaakhelden zou kunnen bewonderen. Eveneens opvallend was dat de toernooizaal veel minder gevuld was met amateurschakers dan in het verleden. Toch minder knus dus. Tot slot bleek ook de erwtensoep bij café De Zon, die ik aldaar genuttigd had voordat ik naar veel wikken en wegen had besloten mij tóch buiten in de rij aan te sluiten, beduidend beter van smaak dan in De Moriaan. Kortom, als toeschouwer had je het niet makkelijk deze zaterdagmiddag waarin de tweede ronde werd gespeeld van de tienkampen waaraan een peloton van Waagtorenspelers meedeed.

(meer…)

12
0
 2

Dream Team

Door |2022-08-31T11:42:26+02:0030 augustus 2022|Analyses, Overige partijen|

Het was me weer wat dit seizoen met het rondkrijgen van de bezetting van de teams in de KNSB. (Zie het stuk van Jan Poland op de Waagtorensite van 5 juli en u bent aardig op de hoogte van het wel en wee van het eerste team afgelopen jaar.) Hij refereert hier o.a. naar een artikel van 15 juni in het Noordhollands Dagblad met de opvallende kop: Karrenvracht aan invallers – Gehandhaafd De Waagtoren voldoet ondanks vele afzeggingen aan doelstelling, waarin schaakmedewerker Warner de Weerd Yong Hoon de Rover de uitspraak ontlokt dat ‘er in de zomer nog wel het een en ander moet gebeuren op de transfermarkt mocht De Waagtoren zich het volgende seizoen handhaven in de 1e klasse KNSB.’

(meer…)

0
0
 4

In memoriam Harry Peters (1945-2022)

Door |2022-05-30T19:40:05+02:0030 mei 2022|Herinneringen, Personalia|

Ik denk dat er weinig mensen zijn met wie ik zoveel passies deelde als met Harry Peters, die op 18 mei overleed. De voormalig voorzitter van V.V.V. (‘Van Vijanden Vrienden) de oudste schaakclub van Alkmaar, in 2006 gefuseerd met A.S.G. (Alkmaars Schaakgenootschap) en 0-0-0 (Lange Rokade) had drie (vier als je muziek ook meetelt, maar daarvan ben ik eerlijk gezegd te weinig op de hoogte) grote liefdes in zijn leven: boeken, films en schaken. Ik kan mij van lang geleden herinneren dat ik Harry tegenkwam in de trein en hij mij vertelde, minimaal twee boeken per week uit te lezen tijdens zijn treinreis van Alkmaar naar Utrecht. Ook was hij een groot filmliefhebber en een van de founding fathers van het Cinekid Festival dat dit jaar 36 jaar bestaat. Als filmprogrammeur bij Cinekid heeft hij sinds de oprichting in 1987 het programma vormgegeven en zette hij zich in om kwalitatieve jeugdfilms een publiek te geven. Een streven waarvoor hij letterlijk de hele wereld overvloog.

(meer…)

0
0
 1

Monsterzege tegen verzwakt Kijk Uit

Door |2022-04-17T11:51:05+02:0017 april 2022|De Waagtoren N1 (2021-2022), Verslagen|

Dat het, voordat er überhaupt één zet was gespeeld, reeds duidelijk was dat Waagtoren N1 er tegen Kijk Uit N1, gespeeld in de Topklasse van de NHSB-competitie, met twee matchpunten vandoor zou gaan, zal niemand hebben verbaasd. Ook de IJmuidenaars zelf niet. Behalve het grote ratingoverwicht van de onzen (2043 versus 1770), stonden we al met 2-0 voor, omdat Kijk Uit – om wat voor reden dan ook – er niet in was geslaagd met een volledig team naar Alkmaar af te reizen. Gevolg was een 7,5 – 0,5 eindstand en alleen good old Ruud Adema zo vriendelijk was geweest een halfje af te staan.

Nu moet worden gezegd dat deze eclatante zege niet helemaal vanzelf tot stand kwam. Er moesten toch nog behoorlijk wat zetten worden gedaan voordat de punten werden binnengehaald, ondanks het enorme Elo-verschil, zoals bijvoorbeeld in de partij Hoekstra – Geus aan het vierde bord.

(meer…)

0
0
 1

Sorry

Door |2022-03-23T19:04:37+01:0023 maart 2022|Analyses|

In De Koning, Schaakstukken (1987), een bloemlezing uit de meer dan duizend stukken en stukjes die J.H. Donner sinds 1950 over schaken heeft geschreven, samengesteld door Tim Krabbé en Max Pam, staat zijn wellicht meest omstreden uitspraak dat schaken een geluksspel is. In Elseviers Weekblad, 20 november 1967, zegt hij, als hem wordt gevraagd waarom het toernooi van Venetië zo goed voor hem is verlopen, na de ellendige mislukkingen in 1966: ‘Ik ben wel de laatste die daarop kan antwoorden. Zo’n toernooi winnen, mijne heren, gaat vanzelf. Schaken is en blijft een geluksspel.’ ‘Hoe nu, meneer,’ hoor ik roepen. ‘Dat is toch het mooie en edele van het schaakspel dat de kansen gelijk zijn en de spelers zelf alles in de hand hebben?’ ‘Zeker, mijne heren, maar wie heeft zichzelf in de hand?’

(meer…)

0
0
 1

Godenzoon*

Door |2022-03-15T17:49:46+01:0015 maart 2022|Analyses, Personalia|

Met het ouder worden, lijkt het verleden steeds belangrijker te worden. Wat is er goed gegaan? Wat kon er beter? Heb ik het wel juist gedaan, gezien? Dit geldt natuurlijk ook voor het schaken. Bij het doorbladeren van een aantal notatieboekjes van meer dan twintig jaar geleden, kwam ik ‘toevallig’ mijn (enige!) winstpartij tegen, tegen een nog jonge Frank van Tellingen, die op dat moment 16 jaar oud was. Jaren later zou hij een van de godenzonen worden van het eerste team van De Waagtoren hetgeen hij tot de dag van vandaag is, ondanks zijn verhuizing naar Den Haag.

(meer…)

0
0
 2

Boek over uitgever, schaker en schrijver Wim Andriessen ziet het daglicht

Door |2022-01-06T22:48:37+01:002 december 2020|Besprekingen, Boeken|

Beste medeclubleden! Na drieënhalf jaar is het eindelijk zover en heeft mijn boek over Wim Andriessen, Meester in het schaken, grootmeester in het uitgeven, op woensdag 2 december 2020, het daglicht mogen aanschouwen.

Meester in het schaken, grootmeester in het uitgeven beschrijft leven en werk van uitgever van schaakboeken – en tijdschriften, schaker en schrijver Wilhelm Fredrik (Wim) Andriessen (1938-2017), die in interviews regelmatig aangaf veel aan het schaken te danken hebben gehad. In de Nederlandse schaakwereld was Wim Andriessen een fenomeen. Bij zijn overlijden in mei 2017 besteedden alle grote landelijke dagbladen: o.a. de Telegraaf (Hans Bὅhm), de Volkskrant (Gert Ligterink) en NRC Handelsblad (Hans Ree), in hun wekelijkse schaakrubriek hier aandacht aan. 

(meer…)

0
0
 8

Herinneringen

Door |2020-03-03T15:21:54+01:003 maart 2020|Analyses, Overige partijen|

Op Schaaksite memoreerde Wim Westerveld afgelopen maand zijn ontmoeting vijf jaar geleden in het toilet van De Moriaan tijdens het Tata Steel Chess Tournament en hij naast Ton Sijbrands stond te plassen, die het jaar daarvoor het wereldrecord blindsimultaan dammen op 66-jarige leeftijd scherper had gesteld. Bij het handenwassen had een wat oudere man Sijbrands eerbiedig aangesproken met de woorden: ‘Ik heb nog tegen u gespeeld’ en Sijbrands vriendelijk had gevraagd hoe de man heette. Na het noemen van zijn naam had de geniale dammer gezegd: ‘Ah ja, u was één van mijn tegenstanders in 1987 toen ik in IJmuiden mijn tweede wereldrecordpoging ondernam.’ Zowel de mond van de man als die van Westerveld was opengezakt toen Sijbrands, helemaal uit zijn hoofd, verder ging met het reproduceren van de bewuste partij en hier en daar aangaf waar de man beter had kunnen spelen.

(meer…)

0
0
 0
Ga naar de bovenkant