Marten Coerts – De Waagtoren

WaagtorenLogo2022

Over Marten Coerts

Deze auteur heeft nog geen informatie verstrekt.
So far Marten Coerts has created 40 blog entries.

Monsterzege tegen verzwakt Kijk Uit

Door Marten Coerts|2022-04-17T11:51:05+02:0017 april 2022|De Waagtoren N1 (2021-2022), Verslagen|

Dat het, voordat er überhaupt één zet was gespeeld, reeds duidelijk was dat Waagtoren N1 er tegen Kijk Uit N1, gespeeld in de Topklasse van de NHSB-competitie, met twee matchpunten vandoor zou gaan, zal niemand hebben verbaasd. Ook de IJmuidenaars zelf niet. Behalve het grote ratingoverwicht van de onzen (2043 versus 1770), stonden we al met 2-0 voor, omdat Kijk Uit – om wat voor reden dan ook – er niet in was geslaagd met een volledig team naar Alkmaar af te reizen. Gevolg was een 7,5 – 0,5 eindstand en alleen good old Ruud Adema zo vriendelijk was geweest een halfje af te staan.

Nu moet worden gezegd dat deze eclatante zege niet helemaal vanzelf tot stand kwam. Er moesten toch nog behoorlijk wat zetten worden gedaan voordat de punten werden binnengehaald, ondanks het enorme Elo-verschil, zoals bijvoorbeeld in de partij Hoekstra – Geus aan het vierde bord.

1

Sorry

Door Marten Coerts|2022-03-23T19:04:37+01:0023 maart 2022|Analyses|

In De Koning, Schaakstukken (1987), een bloemlezing uit de meer dan duizend stukken en stukjes die J.H. Donner sinds 1950 over schaken heeft geschreven, samengesteld door Tim Krabbé en Max Pam, staat zijn wellicht meest omstreden uitspraak dat schaken een geluksspel is. In Elseviers Weekblad, 20 november 1967, zegt hij, als hem wordt gevraagd waarom het toernooi van Venetië zo goed voor hem is verlopen, na de ellendige mislukkingen in 1966: ‘Ik ben wel de laatste die daarop kan antwoorden. Zo’n toernooi winnen, mijne heren, gaat vanzelf. Schaken is en blijft een geluksspel.’ ‘Hoe nu, meneer,’ hoor ik roepen. ‘Dat is toch het mooie en edele van het schaakspel dat de kansen gelijk zijn en de spelers zelf alles in de hand hebben?’ ‘Zeker, mijne heren, maar wie heeft zichzelf in de hand?’

1

Godenzoon*

Door Marten Coerts|2022-03-15T17:49:46+01:0015 maart 2022|Analyses, Personalia|

Met het ouder worden, lijkt het verleden steeds belangrijker te worden. Wat is er goed gegaan? Wat kon er beter? Heb ik het wel juist gedaan, gezien? Dit geldt natuurlijk ook voor het schaken. Bij het doorbladeren van een aantal notatieboekjes van meer dan twintig jaar geleden, kwam ik ‘toevallig’ mijn (enige!) winstpartij tegen, tegen een nog jonge Frank van Tellingen, die op dat moment 16 jaar oud was. Jaren later zou hij een van de godenzonen worden van het eerste team van De Waagtoren hetgeen hij tot de dag van vandaag is, ondanks zijn verhuizing naar Den Haag.

2

Chess Buccaneer The Life and Games of Manuel Bosboom

Door Marten Coerts|2022-01-19T17:30:26+01:003 januari 2022|Besprekingen, Boeken|

Als het werkelijk zo zou zijn dat als A van B wint, B van C en A dus van C, dan had ik in ieder geval één keer van Kasparov kunnen winnen..

2

Boek over uitgever, schaker en schrijver Wim Andriessen ziet het daglicht

Door Marten Coerts|2022-01-06T22:48:37+01:002 december 2020|Besprekingen, Boeken|

Beste medeclubleden! Na drieënhalf jaar is het eindelijk zover en heeft mijn boek over Wim Andriessen, Meester in het schaken, grootmeester in het uitgeven, op woensdag 2 december 2020, het daglicht mogen aanschouwen.

Meester in het schaken, grootmeester in het uitgeven beschrijft leven en werk van uitgever van schaakboeken – en tijdschriften, schaker en schrijver Wilhelm Fredrik (Wim) Andriessen (1938-2017), die in interviews regelmatig aangaf veel aan het schaken te danken hebben gehad. In de Nederlandse schaakwereld was Wim Andriessen een fenomeen. Bij zijn overlijden in mei 2017 besteedden alle grote landelijke dagbladen: o.a. de Telegraaf (Hans Bὅhm), de Volkskrant (Gert Ligterink) en NRC Handelsblad (Hans Ree), in hun wekelijkse schaakrubriek hier aandacht aan.

8

Herinneringen

Door Marten Coerts|2020-03-03T15:21:54+01:003 maart 2020|Analyses, Overige partijen|

Op Schaaksite memoreerde Wim Westerveld afgelopen maand zijn ontmoeting vijf jaar geleden in het toilet van De Moriaan tijdens het Tata Steel Chess Tournament en hij naast Ton Sijbrands stond te plassen, die het jaar daarvoor het wereldrecord blindsimultaan dammen op 66-jarige leeftijd scherper had gesteld. Bij het handenwassen had een wat oudere man Sijbrands eerbiedig aangesproken met de woorden: ‘Ik heb nog tegen u gespeeld’ en Sijbrands vriendelijk had gevraagd hoe de man heette. Na het noemen van zijn naam had de geniale dammer gezegd: ‘Ah ja, u was één van mijn tegenstanders in 1987 toen ik in IJmuiden mijn tweede wereldrecordpoging ondernam.’ Zowel de mond van de man als die van Westerveld was opengezakt toen Sijbrands, helemaal uit zijn hoofd, verder ging met het reproduceren van de bewuste partij en hier en daar aangaf waar de man beter had kunnen spelen.

0

In de voetsporen van W.F.A.

Door Marten Coerts|2020-02-16T11:29:02+01:0016 februari 2020|Analyses, De Waagtoren K2 (2019-2020), Interne Competitie, Tata Steel Chess Tournament|

Ooit hoop ik nog eens in de voetsporen van Wilhelm Fredrik Andriessen te mogen treden, die in april 1994, in het clubblad van Lange Rokade, Hoornse Paard, onsterfelijk wordt met zijn introductie van het legendarische begrip Verharren. Aan de hand van zijn analyse van twee partijen van de toentertijd jeugdige talenten Frank van Tellingen (!) en Steven Boeij, maakt hij op instructieve wijze duidelijk wat met Verharren wordt bedoeld, dat vanaf dat moment een gevleugeld werkwoord zal zijn in Alkmaarse schaakkringen.

1

Opzijkijken

Door Marten Coerts|2019-12-24T13:03:09+01:0024 december 2019|Analyses, De Waagtoren N1 (2019-2020), Interne Competitie, NHSB-beker (2018-2019)|

Naar aanleiding van de partij De Saegher – Van der Meiden, december 2019 (zie hierna), moest ik opeens denken aan het bekende boek van Euwe over Fischer, Fischer en zijn voorgangers uit 1975 dat ik als zestienjarige puber voor mijn verjaardag had gekregen, omdat ik een jaar daarvoor had leren schaken van een vriendje en helemaal gek was van het spelletje. In het boek wordt een dappere poging ondernomen de vraag te beantwoorden of Fischer de beste speler allertijden is. (Voor alle duidelijkheid: Karpov en Kasparov waren toen niet of nauwelijks in beeld, laat staan Anand, Kramnik en Carlsen..).

2

De Waagtoren 3 – Aartswoud; een wedstrijd om snel te vergeten..

Door Marten Coerts|2019-12-17T10:23:27+01:0017 december 2019|De Waagtoren K3 (2019-2020), Verslagen|

Dat dit niet alleen geldt voor het Derde, maar ook voor een aantal spelers van het Tweede zal ongetwijfeld door hen worden bevestigd. Diep ongelukkig vanwege de vele gemiste kansen, was er slechts één manier hiermee om te gaan: het drinken van een goed glas bier.

Als er ooit een prijs zou worden uitgereikt voor Treurig Kijken zou deze ongetwijfeld zaterdagmiddag naar Ton Fasel zijn gegaan; alsof zijn hele wereld was ingestort..

Eén schrale troost: hij was niet de enige. Ook Ronald Groot was nog ‘urenlang’, na zijn ongetwijfeld ‘onterechte’ nederlaag, bezig aan talloze omstanders te laten zien hoe briljant hij wel niet had gespeeld, maar door een Fingerfehler (benoem ik zo, omdat ik weet dat ik Frank van T. hiermee een groot plezier doe!), alsnog het volle punt, zelfs geen halfje, aan zich voorbij zag gaan. Met slechts één overwinning, van Dirk van der Meiden, en drie remises, ging het team met 5,5-25, kansloos ten onder.

0

De Uil – De Waagtoren 3: 4-4

Door Marten Coerts|2019-12-01T12:49:34+01:001 december 2019|De Waagtoren K3 (2019-2020), Verslagen|

Hoewel het geen onverdeeld genoegen is een wedstrijdverslag te schrijven als je zelf degene bent die, nu alweer voor de tweede keer, eraan ‘bijdraagt’ dat in plaats van twee volle matchpunten slechts één schamel puntje als eindresultaat is te noteren, zal ik toch proberen niet teveel te klagen en mij te concentreren op de dingen die wél goed zijn gegaan in deze derde competitieronde van de KNSB.

Om direct met de deur in huis te vallen: kopman David Baanstra boekte een prima zege op superuil Jan Havenaar.

0

Vreugde en verdriet; winst voor WGT1 en 2, WGT3 roemloos ten onder

Door Marten Coerts|2019-11-12T16:34:20+01:007 november 2019|De Waagtoren K2 (2019-2020), De Waagtoren K3 (2019-2020), Verslagen|

Chess is life beweerde de legendarische Robert James Fischer ooit. Of hij hiermee ook bedoelde dat je als schaker talloze, vaak cruciale, keuzes moet maken en dat dit in het echte leven niet anders is, weet ik niet, maar het zou kunnen..

Dat dit keuzeproces niet altijd even gelukkig verloopt moge duidelijk zijn. In het schaken produceer je soms, héél soms, een briljante zet, veel vaker is het tegendeel waar en maken we de ene naar de andere blunder. Eén schrale troost: het overkomt zelfs de allergrootsten; blunderen in een (relatief) eenvoudige stelling.

0

Uithuilen en opnieuw beginnen

Door Marten Coerts|2019-11-12T16:37:54+01:001 oktober 2019|De Waagtoren K3 (2019-2020), Verslagen|

Af en toe zou ik willen dat ik net zo was als een Danny de Ruiter, een Frank van Tellingen of een Frank Agter. Net zo goed (het liefst nog een beetje beter) te kunnen schaken, bedoel ik dan. Niet als het zou gaan over bijvoorbeeld kledingkeuze. Frank A. liep afgelopen zaterdag rond in een gestreepte pyjama die ook een van de Zware Jongens uit de Donald Duck niet zou hebben misstaan.

Ja, zoals óók dit keer bij deze drie heren het geval was; het bijzonder soepeltjes de zoveelste achtereenvolgende winstpartij op hun palmares te kunnen bijschrijven, dat lijkt me wel wat.

2

Gemiste kansen nekken Waagtoren-viertal; NHSB-beker naar De Uil

Door Marten Coerts|2019-11-14T11:14:03+01:004 juni 2019|NHSB-beker (2018-2019), Verslagen|

Zo, dat is er uit. Maar het had ook heel anders kunnen lopen. Uiteindelijk deden ‘slechts’ twee vreselijke zetten het Waagtoren-viertal de das om. Gevolg was dat niet zij, maar De Uil in de finale tegen Kennemer Combinatie mocht aantreden en er uiteindelijk met de beker vandoor ging.

0

Hersenspinsels van een topcoach

Door Marten Coerts|2019-11-13T12:09:32+01:0017 mei 2019|De Waagtoren K1 (2018-2019), Overpeinzingen|

Afgelopen woensdag, rondom de klok van elf, lag vrijwel de gehele Ajax-ploeg op z’n buik in de Johan Cruijff Arena, totaal kapot van de geleden nederlaag. Topcoach Erik ten Hag stond er beteuterd bij te kijken, zich net zo radeloos, teleurgesteld en verdrietig voelend als zijn spelers, een bomvol stadion en circa 5 miljoen Nederlanders achter de buis.

5

Een maatje te groot

Door Marten Coerts|2019-11-13T18:56:11+01:0020 december 2018|De Waagtoren K3 (2018-2019), Verslagen|

Botwinnik 1 – De Waagtoren 3: 6,5-1,5

Dat het Eerste van Botwinnik niet voor niets de ranglijst reeds maanden aanvoerde, bleek afgelopen zaterdag eens te meer. Met 6,5-1,5 werden we afgedroogd, en met de staart tussen de benen konden we na nauwelijks vier uurtjes te hebben doorgebracht in het, althans op het eerste gezicht, oersaaie en gezapige Zoetermeer, de terugtocht aanvaarden.

5