Botwinnik 1 – De Waagtoren 3: 6,5-1,5
Dat het Eerste van Botwinnik niet voor niets de ranglijst reeds maanden aanvoerde, bleek afgelopen zaterdag eens te meer. Met 6,5-1,5 werden we afgedroogd, en met de staart tussen de benen konden we na nauwelijks vier uurtjes te hebben doorgebracht in het, althans op het eerste gezicht, oersaaie en gezapige Zoetermeer, de terugtocht aanvaarden.
Laat ik dit keer eens beginnen met het eind. Dat het uiteindelijk bij het altijd knusse Aartswoud toch nog 4-4 werd, is als een klein godswonder te beschouwen, omdat er op een bepaald moment weinig hoop was dat Alex er alsnog in zou slagen zijn partij in winst om te zetten tegen zijn jeugdige tegenstander Rowan Louter. Dit, omdat hij reeds meerdere opgelegde kansen had laten liggen de partij onmiddellijk in zijn voordeel te beslissen.
BSG3 – De Waagtoren 2: 3,5-4,5
Dat bijna iedereen aan het begin van het seizoen er nog een ‘beetje’ in moest komen, bleek aan vrijwel alle borden. Er werd weer eens ouderwets geblunderd en meer door geluk dan wijsheid werden er toch nog twee volle matchpunten mee teruggenomen naar Alkmaar.
Aan bord 1 was Hebert dit keer bijzonder snel klaar met een tegenstander die klaarblijkelijk de zomerzon nog in zijn hoofd had zitten.
De Uil 1 – De Waagtoren 3: 6-2
Dat een mens het verdomd van zijn (schaak!)fouten te leren bleek maar weer eens afgelopen maandag. Op deze dag stond de laatste NHSB-wedstrijd in poule 1B op het programma tussen het Eerste van De Uil uit Hillegom en ons Derde. Om een uur of elf was klip en klaar dat we déze wedstrijd in ieder geval niet zouden gaan winnen. Daar was ikzelf mede debet aan door voor de zoveelste keer in mijn lange schaakloopbaan dezelfde fout te maken.
Op 16 januari 2018 vindt in Het Gulden Vlies een klein wonder plaats. Jan Poland, ex-voorzitter van onze bloeiende vereniging, stijgt boven zichzelf uit (niet gemakkelijk voor iemand van zijn lengte en statuur!) en verslaat de tot dan toe ongeslagen Arlette van Weersel. Een wonder, omdat Arlette met een rating van 2151 maar liefst 400 punten meer heeft dan hij, die er slechts 1766 in zijn ransel heeft.
The Beauty
Na vorige keer De Uil 2 te hebben verslagen was nu Kijk Uit aan de beurt. Met maar liefst 6,5-1,5 werd de club uit IJmuiden, ondanks een gemiddeld ratingoverwicht van 40 punten, verrassend gemakkelijk verslagen.
Dat een ratinggetal – in ieder geval op amateurniveau – bijzonder weinig zegt, bleek aan het eerste bord. Met maar liefst bijna 200 Elopunten minder gaf Ruud zijn tegenstander geen enkele kans op een punt.
De Waagtoren 2- LSG 4: 2,5-5,5
In de Volkskrant van 20 februari 1982 zegt Wim Andriessen in zijn schaakrubriek met het fameuze onderdeel Blunder het volgende: ‘Mooie, gave blunders zijn net als mooie, gave combinaties wel degelijk gebonden aan het niveau van de spelers. Schakers met een Elo-rating van bijvoorbeeld 1800 zijn niet in staat een blunder te produceren die spelers van zeg 2300 er wel uit weten te persen. Wat ik in de clubbladen tot nu toe heb aangetroffen is allemaal even banaal: stukken in laten staan, vorkjes overzien, mat laten zetten, het komt in duizend en één soorten voor, maar iets bijzonders, iets waarbij je even verrast opkijkt, helaas, ik heb het nog niet aangetroffen.’
De Waagtoren 3 – KTV 3-1
Ondanks een gemiddelde ratingachterstand van meer dan zestig punten is het Derde er afgelopen dinsdag vrij gemakkelijk in geslaagd een rondje door te bekeren. Met 3-1 werd de club uit Enkhuizen verslagen. Dat KTV (Kan Tegen Verlies) niet alleen in naam een sportieve tegenstander is, maar ook in de praktijk, bleek na afloop o.a. uit de reactie van de tegenstander van Rob, de sympathieke Adri Haakman, die hem uitgebreid complimenteerde met zijn uitstekende spel. Dat dit iets bezijden de waarheid was, zal hierna blijken..
Promotie – De Waagtoren 2: 4,5-3,5
Na een gelijkspel (tegen Paul Keres), en slechts één overwinning (tegen Leiderdorp), is de nederlaag tegen het uit Zoetermeer afkomstige Promotie alweer het derde verlies in totaal, met als gevolg een onderste plek op de ranglijst.
Zoals de uitslag reeds aangeeft, lijkt het alsof er misschien ook dit keer écht meer in heeft gezeten, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat de zege voor de Zoetermeerders uiteindelijk volkomen terecht was. Er werden gewoonweg betere (en mooiere!) zetten gedaan door de koploper.
Laten we alle borden eens een voor een afgaan.
De Waagtoren 3 – De Uil 2: 5-3
Eigenlijk getuigt het van een enorme gotspe dat juist ik degene ben die commentaar levert op de gespeelde zetten van zowel mijn medeteamleden als van hun tegenstanders, terwijl ikzelf speel als een krant, hetgeen volgens mij nu al zo’n twee jaar aan de gang is. En laat ik daar – en dan is alles gezegd – eerlijk over zijn: verliezen en gewonnen stellingen uit je handen laat glippen tegen opponenten met soms letterlijk honderden Elopunten minder is geen feest..
Kijk en huiver wat er gebeurde aan het vierde bord.
Dat ik ooit zou kunnen beschikken over de originele (!) partijformulieren van de godenzonen (en dochter!) van het Eerste, nee, dat had niemand, laat staan ikzelf, ooit kunnen bevroeden.
Met gemiddeld 100 ratingpunten meer was er geen eer aan te behalen dit keer. Waren mijn helden in de vorige ronde tegen Leiderdorp nog opgewassen tegen een team van gelijkwaardige sterkte, nu waren vijf remises en drie nederlagen hun deel. Dat de nederlagen voornamelijk aan het eigen spel lag, zal geen verrassing zijn. Zelden worden partijen beslist door de briljante zetten van de tegenstander, vrijwel altijd ben jijzelf degene die zich in het zwaard stort.
Castricum – De Waagtoren 3: 4,5-3,5
Waar zal ik in Godsnaam beginnen? Dat schaken een moeilijk spelletje is dat weten we allemaal, maar toch niet zo ingewikkeld dat het nodig is de héle avond voor Sinterklaas te spelen in plaats van af en toe eerst eens even na te denken voordat je een cadeautje weggeeft.
Egbert, alweer de achtste (!) invaller na slechts drie NHSB-ronden, komt in de volgende stelling op het goede idee zijn koning naar e3 over te brengen, maar doet dit op een wel heel erg ongelukkig moment:
Egbert van Oene (1864) – Mark Min (1798)
Na in het verleden met veel plezier de boekenrubriek te hebben verzorgd in de clubbladen van Lange Rokade (0-0-0) en De Waagtoren, kwam er na het beëindigen van beide bladen, zo’n zeven jaar terug, de klad in. Schrijven voor een website? Nee, dat was niets voor mij. Je ging toch geen boekenrubriek lezen op een computer? Ik kon het me werkelijk niet voorstellen. Toch wil ik vanaf nu, mede op verzoek van een aantal clubleden, een dergelijke rubriek een serieuze kans geven. Wellicht zitten er toch een paar schakers tussen die de tijd en moeite zullen nemen deze boekenrubriek wél te lezen.
Het idee van Jan Poland dan maar eens te beginnen met het nieuwe, prijswinnende boek van Jan Timman (1951), Timman’s Titans, heb ik ter harte genomen. Bij deze!
Leiderdorp – De Waagtoren 2: 3,5-4,5
Hoewel het ratingverschil achteraf eigenlijk wel meeviel: 1974 versus 1971, kan ook deze wedstrijd in de annalen van De Waagtoren worden opgenomen, omdat juist daar waar het verschil het grootst was, namelijk aan de hoogste borden, de meeste punten werden gepakt.
Dé partij van de dag was ongetwijfeld de overwinning van Gerard aan het derde bord tegen Giel van Rijn.
