Goliath maatje te groot voor David

De eerste wedstrijd verloren we vrij kansloos met 3-7 van Paul Keres. Dat ons de rest van het seizoen nog wat te wachten staat, bleek wel uit het feit dat de Utrechtenaren met maar liefst 1,5 – 8,5 het onderspit moesten delven in de (vooruit gespeelde) tweede wedstrijd tegen het sterke LSG. Maar datzelfde LSG moest het vorig seizoen nog afleggen in de strijd om het landskampioenschap tegen AMEVO Apeldoorn. En laat dat nou net onze tegenstander zijn deze 7e oktober! U kunt zich voorstellen dat de bookmakers exorbitante quoteringen boden voor zelfs maar een matchpunt. De landskampioen tegen het lelijke eendje van de Meesterklasse. Zeg maar het Feyenoord – Ajax van de Meesterklasse.

Na wat strubbelingen op ’s lands (spoor)wegen arriveerden we rond 13.05 uur in de speelzaal, waar de schaakklokken om 13.00.00 in werking werden gezet. Ofschoon de landskampioen drie vaste Grootmeesterlijke krachten misten, konden ze nog altijd bogen op een gemiddeld ratingoverwicht van 150 punten. De partijen zijn te vinden op de site van Schaakstad Apeldoorn.

Laten we met goed nieuws beginnen. Bord 4 was het enige waar de ratingweegschaal flink naar Alkmaarse zijde doorsloeg. Dimitri speelde een ogenschijnlijk onschuldige opening beter dan tegenstander Arthur van de Oudeweetering, waardoor hij na een vroege dameruil kon bogen op een prettig voordeeltje. Zoals zo vaak was dat wel aan onze GM toevertrouwd en kon hij het punt bijschrijven.

In welke volgorde de andere partijen werden beslecht is me enigszins ontgaan (toen ik de tijdcontrole haalde, vernam ik van mijn tegenstander dat het 6-1 stond), maar feit is dat het tussen het derde en vierde uur vrij hard bergafwaarts ging vanuit Alkmaars perspectief.

Michaël had het zowel op papier als in werkelijkheid het zwaarst, tegen Max Warmerdam. Vanuit een onregelmatige opening kwam onze man eigenlijk niet in het stuk voor. Hoewel een vluchtige blik wellicht suggereert dat wit zijn stukken simpelweg slechts wat centraler neerzet, kan het geen toeval zijn dat ze na enkele onnauwkeurigheden van Michaël precies goed stonden om de zwarte stelling omver te walsen.

Danny zal ook niet met een prettig gevoel terugkijken op zijn partij tegen Lucien van Beek, die voor het eerst sinds meer dan een decennium de kicksen weer had ondergebonden. Waar Danny doorgaans zijn pappenheimers wel kent in de Grünfeld, kreeg hij nu al snel een verwoestende koningsaanval over zich heen, die niet meer te pareren bleek.

Frank kwam goed uit de opening, maar offerde in een vlaag van verstandsverbijstering totaal onnodig een stuk. Tegenstander Sjef Rijnaarts keek het gegeven paard niet in de bek en kon zonder overmatige inspanning richting het volle punt freewheelen.

Daan leek met zwart op bord 10 tegen invaller Marcel Boel goed uit de opening te komen, maat raakte allengs de draad kwijt. Een witte pion die de eindstreep haalde, bleek uiteindelijk de doodsteek.

Jos speelde op bord 4 tegen Tom Meurs. Er ontstond een open stelling, waar de witte koning zich richting beduidend veiliger oorden rokeerde dan de zwarte. Nadat Jos een kwaliteit weggaf was het pleit snel beslecht.

Rob leek op bord 3 tegen Stefan Kuipers prima partij te bieden, maar kon, mede door de slinkende bedenktijd, niet voorkomen dat hij minder kwam te staan. In slechte stelling maakte de klok er uiteindelijk een einde aan.

En zo stond het dus 6-1.

Yong Hoon speelde op bord 7 tegen Tim Lammens en deed dat initieel zonder al te veel poeha. Hij zette zijn stukken beter neer dan zijn tegenstander, die zich genoodzaakt zag een kwaliteit te offeren. Dit bood hem echter geen soelaas, waardoor Yong Hoon zijn eerste punt in de Meesterklasse kon bijschrijven.

Ikzelf speelde op bord 1 tegen Nico Zwirs. Gelet op mijn grote slaaptekort (mogelijk gemaakt door D.A., ook meteen de reden voor dit flink vertraagde verslag) had ik er weinig fiducie in. Temeer daar ik ook nog onnauwkeurig speelde in de opening en in het middenspel een pion verloor. Toch bespeurde ik wat compensatie en ging er nog eens goed voor zitten. De zwarte vrijpion toog iets te grif richting de overkant, zodat ik hem onschadelijk kon maken, met een gelijkstaand eindspel tot gevolg. Toen er nog slechts twee koningen op het bord stonden, was de sjeu er wel een beetje uit.

Als laatste Tycho, op bord 5 tegen Merijn van Delft. Meteen nadat hij uit de (lange) theorie was, maakte onze Benjamin een foutje, dat hem een pion kostte. Toch bleef hij keurig in de wedstrijd en wist het zijn tegenstander tot in de kleine uurtjes lastig te maken. Helaas resulteerde dat niet in een haf punt, maar het geeft aan dat Tycho uit het juiste hout gesneden is.

Zo keerden we huiswaarts met een 7,5 – 2,5 nederlaag, wat redelijk overeenkomt met de verwachte score op basis van rating. Geen schande natuurlijk. We laten de moed niet zakken en gaan de volgende wedstrijd, op 4 november thuis tegen Amstelveen, opnieuw proberen de eerste matchpunten binnen te harken. U bent allen uitgenodigd.

Apeldoorn 1                     Rating  De Waagtoren 1           Rating Ronde 2
Zwirs, N.J.J. (Nico)              2434  Agter, F. (Frank)          2245   ½ - ½
Warmerdam, M. (Max)               2628  Liempt van, M. (Michael)   2187   1 - 0
Kuipers, S.C. (Stefan)            2469  Konijn, R. (Rob)           2125   1 - 0
Meurs, T.W.A. (Tom)               2278  Vlaming, J. (Jos)          2058   1 - 0
Oudeweetering van de, A. (Arthur) 2257  Reinderman, D. (Dimitri)   2552   0 - 1
Delft van, M. (Merijn)            2373  Bakker, T. (Tycho)         1917   1 - 0
Lammens, T.J. (Tim)               2245  Rover de, Y.H. (Yong Hoon) 2307   0 - 1
Beek van, L. (Lucien)             2333  Ruiter de, D.E. (Danny)    2295   1 - 0
Rijnaarts, S. (Sjef)              2275  Tellingen van, F. (Frank)  2286   1 - 0
Boel, M.E. (Marcel)               2218  Geerke, D. (Daan)          2084   1 - 0
Gemiddelde Rating:                2351  Gemiddelde Rating:         2206   7½-2½