Memorabele momenten

Nog geen maand nadat hij in het ASK-toernooi een IM-scalp had veroverd zat Frank Agter weer tegenover een IM en leek hij op weg zijn gordel met een verse pluk haar op te sieren. Het betrof de wedstrijd van het Eerste team tegen LSG 2 en de tegenstander was IM Stefan van Blitterswijk. Een cruciaal moment in de partij ontstond om te beginnen na zet achttien.

Diagram na 18.Dh5 uit Van Bliterswijk – Agter

Met zijn laatste zet Dd1-h5 verbaasde wit vriend en vijand en vooral tegenstander Frank. Was dit geniaal, bluf of zag de IM gewoon iets over het hoofd? Ik weet niet of Frank lang aarzelde, maar hij liet zich in elk geval niet intimideren en nam de uitdaging, zoals het een echte man betaamt aan:  18…Lxg2!  Volkomen correct en vooral niet frivool zoals teamleider Jan Poland het goedgelovige volk wil doen geloven. Helaas wist Frank zijn dappere zet niet te onderbouwen met een zinnig vervolg. Dat had  19.Te3 c5!  (en niet Dd5 zoals Frank deed)  20.Pxg6 hxg6 21.Dxc5 Tc8 22.Dd6 Ld5  kunnen zijn, met heel mooi spel voor zwart zoals Houdini ons leert.

Maaike, nog vol van het eindbal van het Murmellius Gymnasium waar ze met een cum laude op zak afscheid nam, trad meteen daarop aan bij het HSG-open te Hilversum. Op de deelnemerslijst zat ze met haar rating ongeveer in het midden en dus kon ze een van de toppers verwachten. Het werd natuurlijk de nummer één, grootmeester Dgebuadze, domicilie houdend in België en in het bezit van een rating van 2510. Maaike verweerde zich dapper, zoals te zien in het volgend diagram

Diagram na 18.Df4 uit Dgebuadze – Keetman

Maaike zette nu met  18…b4  een actie op de damevleugel door, maar de grootmeester ving dat met  19.Pe3 in alle rust op en drukte Maaike langzaam aan van het bord. Een eervolle nederlaag, maar helaas zakte Maaike hierna als een plumpudding in en verloor haar laatste drie partijen.
Wie niet zou mogen ontbreken in dit overzicht is Jeroen Smorenberg. Jeroen lijkt weer helemaal in de ban van het spel en legde een keurige 5½ uit 7 neer aan gemiddeld bord vier van het Eerste. Jeroen heeft echter één makke, of eigenlijk twee. Als het enigszins kan raffelt hij zijn laatste zetten in ijltempo af en noteert daarbij in een soort Gotisch schrift met extra veel krullen. Het is me op één keer na niet gelukt een partij in zijn geheel te ontcijferen. De partij die ik u kan tonen telt slechts een goede twintig zetten, dankzij het zwakke verweer van zijn tegenstander en geen tijdnood dus. Voor volgend jaar reken ik weer op een paar fraaie staaltjes (leesbaar) positiespel.

Het vuurwerk moet deze keer van het Derde team komen. Aandacht voor de man die halverwege de competitie het team kwam versterken en aan het eerste bord een fraaie overwinning wist te boeken op een tegenstander met ruim 200 rating punten meer. Ook aandacht voor de opening, die als volgt verliep: 1.d4 Pf6 2.Pf3 g6 3.Pc3 d5 4.Lf4 Lg7 5.e3 0-0 6.Le2  Zo ontstaat de zogenaamde  Barry-Attack.  Een simpele opzet, maar een waar toch heel aardige aanvalspartijen mee gespeeld kunnen worden. Er zijn voor de liefhebbers verschillende leerzame boekjes met deze opening in de handel. Dat zwart zich niet al te afwachtend moet opstellen leert het vervolg van de partij.

Diagram na 11…Ld5 uit Coerts – Looijer

Wit kan het paard nu op verschillende manieren offeren. Marten koos voor  12.hxg6 fxe5 13.Dh5  en maakte het karwei keurig af. Deze partij, alsmede de andere drie genoemden kunt u hier vinden.