Ook Purmerend aan zegekar Eerste
Op 1 april zat er zeker geen kikker in de Alkmaarse schakersbil. Neen, het was bittere ernst in Wijkcentrum Overdie, waar de kraker tussen de nummers 1 (De Waagtoren) en 2 (Purmerend) van klasse 1A zich afspeelde. Het sprookje ‘De victorie op de 64 velden’ neemt steeds serieuzere vormen aan en wordt links en rechts ook door de media opgepikt. Voor het eerst sinds een decennium of drie kan er weer een club boven het Noordzeekanaal promoveren naar de Meesterklasse, destijds nog ‘gewoon’ Hoofdklasse genoemd. Zover was het echter nog lang niet, voorafgaande aan de ontmoeting met Purmerend. Want ook LSG 2 en Caïssa zaten nog op het vinkentouw en bonden in Leiden de strijd met elkaar aan. Maar daarover later meer.
Na de vorige competitiewedstrijd werd na de gezamenlijke avondmaaltijd reeds gediscussieerd over de opstelling voor deze 1e april. Hoewel de contouren al zichtbaar werden, had de Grote Roerganger na ampele overwegingen nog wel wat subtiele wijzigingen doorgevoerd, die op hun beurt weer democratisch werden bijgeslepen. Toen iedereen achter de borden plaatsnam, leek de eerste psychologische slag geslagen. Dimitri nam het aan bord 5 op tegen IM Pieter Hopman en niet tegen een van de twee ‘opgeofferde’ zwartspelers aan de borden 2 en 4.
Na enkele zetten steeg het vertrouwen, toen Yong Hoon een voorbereide variant op het bord kreeg tegen de sterkste Purmerender (Hing Ting Lai), Jos een hem bekende opening te verwerken kreeg, Daan solide uit de opening kwam en ook op de andere borden gezonde stellingen verschenen.
Groot was de verbazing der omstanders toen Hopman na nauwelijks een uur speler op kinderlijk eenvoudige wijze een stuk liet insluiten. Zeer ongebruikelijk voor een sterke en degelijke speler als Hopman en zo zie je maar dat je te allen tijde scherp moet zijn. Met de moed der wanhoop werden er nog wat witte pionnen naar voren gedirigeerd, maar meer dan losse flodders waren het niet. Een welkome opsteker.
Niet veel later kreeg ook Rob, die met voordeel uit de opening was gekomen, een stuk in de schoot geworpen, op bord 10 tegen Romayn Brandsma. Hier ploeterede zwart ook nog even door, maar Rob kwam niet meer in gevaar.
Zo stonden we al snel met 2-0 voor, wat het moraal en de verwachtingen natuurlijkheid verder deed groeien. Vooral omdat Frank v. T. op bord 2 en Danny op bord 4 een groot ratingoverwicht konden overleggen. Wellicht dat dit een gebrek aan scherpte kan verklaren bij Danny, want hij miste een vrij eenvoudige zwarte pionopstoot van Tim van Rijs, waardoor hij zich genoodzaakt zag een kwaliteit te geven.
Frank kwam goed uit de opening, al was de winst objectief gezien nog niet zo eenvoudig. Temeer daar hij verzuimde om middels een stap 1 combinatie (1 ply diep) een toren te winnen. Geholpen door een surplus aan kwaliteit en de geslonken bedenktijd van tegenstander Arno Buijten, lukte het hem uiteindelijk alsnog om de koningsstelling omver te blazen als was het een huisje van stro.
Op dat moment was op bord 8 de vrede reeds getekend. Tycho speelde wederom degelijk (nog altijd ongeslagen!) tegen een veel hoger geratete opponent (Ivo Knotterus). Deze had in het middenspel last van zinsbegoocheling. Een stukoffer bleek een stuk weggeven. Nou ja, het werd uiteindelijk een toren en licht stuk tegen een dame. Maar aangezien hij daarnaast beschikking had over een vrijpion bood Tycho -met een schuin oog naar het scorebord kijkend- remise aan, wat de zwartspeler niet kon weigeren.
Maaike was ondertussen op bord 7 in een lastige stelling terecht gekomen, tegen Roger Labruyère. Een onhandige paardzet leidde een gevaarlijke aanval in voor wit. Een paar (schijn)offers verder bleek de witte dame, in combinatie met een sterk paard, veel beter dan de twee zwarte torens, waardoor Maaike werd gedwongen tot opgave.
Frank v. T. biedt al jaren iedereen te pas en te onpas zelfgemaakte files aan van openingen die niemand ooit op het bord krijgt. En deze keer wierp het eindelijk z’n vruchten af (waarschijnlijk omdat niemand ooit de bestanden had geopend). Jos speelde een variant die Frank 376 files geleden eens opperde. Het legde hem geen windeieren. Van meet af aan had Jos positioneel overwicht, op bord 9 tegen Lucas van Mil. Ergens in het middenspel luidde een fraaie loperzet de winnende combinatie in. Dat wil zeggen, Jos won de dame tegen slechts twee lichte stukken. Het bleek echter nog niet eenvoudig en het zou nog uren duren voordat de definitieve beslissing viel.
Danny had zich -geholpen door wat onhandige zetten van de jeugdige zwartspeler- terug geknokt in de partij en na het snoepen van een pion of drie voerde hij het resoluut naar winst. Leuk detail is dat een ‘verdwaalde’ pion op e7 zwarts ondergang inluidde, gelijk de partij van afgelopen dinsdag in de NHSB-kampioenswedstrijd.
Daan speelde een opening zoals hij dat al zijn hele leven doet, op bord 6 tegen Tobias Kabos. En dan is een ratingplus van ruim 200 punten geen garantie voor een positief resultaat. Daan kwam vrijwel niet in de problemen en koerste af op remise. De zwartspeler probeerde de koers nog te wijzigen, maar de olietanker meerde aan in de remishaven.
Ikzelf speelde op bord 1 tegen Barry Brink. Nadat mijn voorbereiding binnen 1 zet de prullenbak in kon, opteerde ik voor een variant die ik nooit eerder op het bord had. De ideeën waren echter duidelijk en het werd een partij met wederzijdse kansen. Wit speelde op de damevleugel en zwart (in ieder geval optisch) aan de andere kant van het bord. Op het juiste moment ontwikkelde ik mijn witveldige loper zodat de ‘problemen’ op de damevleugel door een tijdelijk pionoffer werden opgelost. In plaats van Ta7 speelde ik echter Tb8, waardoor wit nog een tijdje aan de pion kon blijven hangen. Het werd echter steeds onoverzichtelijker, met witte stukken die elkaar allemaal net konden dekken, maar daardoor statisch waren. Er werden enkele stukken geruild, waarna ik de overhand kreeg en een pion won. Ik koos vervolgens echter de veilige weg, ook weer gelet op de overige partijen, zodat Barry mijn extra pion kon elimineren en er niets anders resteerde dan remise.
De teamoverwinning was al lang een feit toen Jos met engelengeduld een eindspel met dame tegen twee lopers trachtte te winnen. Het leek op een vesting, en de zwartspeler begon steeds ostentatiever op zijn notatieformulier te turen, of de 50-zettenregel al in beeld kwam. Zover kwam het echter niet, want uiteindelijk speelde Jos op het juiste moment zijn achtergebleven h-pion op, waardoor (na en passant slaan) zijn g-pion de ‘vesting’ kon helpen vernietigen, hetgeen geschiedde.
En zo stond er rond 18.30 uur een afgetekende 7-3 overwinning op het scoreboard. Wie had dat durven dromen? Hiermee is Purmerend uitgeschakeld voor plek 1. Toch kunnen zij nog wel een belangrijke rol spelen in de strijd om promotie, aangezien ze het in de laatste wedstrijd van het seizoen opnemen tegen onze naaste belager LSG 2, dat niet verder kwam dan 5-5 tegen Caïssa.
Belangrijker is echter dat wij het in eigen hand hebben. Met 2 matchpunten voorsprong op LSG 2 en Caïssa, volstaat een gelijkspel in de laatste ronde, tegen Wageningen. Maar we weten allemaal dat de olifant met z’n lange snuit nooit ver weg is in sprookjes. Dus zullen we nog één keer alles moeten geven om de victorie te voltooien.
Agter, F. (Frank) 2254 - Brink, B. (Barry) 2356 ½ - ½ Tellingen van, F. (Frank) 2287 - Buijten, A. (Arno) 1923 1 - 0 Rover de, Y.H. (Yong Hoon) 2301 - Lai, H.T. (Hing Ting) 2476 ½ - ½ Ruiter de, D.E. (Danny) 2284 - Rijs van, T. (Tim) 1765 1 - 0 Reinderman, D. (Dimitri) 2555 - Hopman, P. (Pieter) 2341 1 - 0 Geerke, D. (Daan) 2087 - Kabos, T.E.C. (Tobias) 2313 ½ - ½ Keetman, M. (Maaike) 2115 - Labruyère, R. (Roger) 2179 0 - 1 Bakker, T. (Tycho) 1909 - Knottnerus, I.H.A. (Ivo) 2150 ½ - ½ Vlaming, J. (Jos) 2051 - Mil van, L.H.F. (Lucas) 2174 1 - 0 Konijn, R. (Rob) 2104 - Brandsma, R.L. (Romayn) 1948 1 - 0 Gemiddelde Rating: 2195 - Gemiddelde Rating: 2163 7 - 3 Stand na Ronde 8
1. De Waagtoren 1 13 47 2. LSG 2 11 46 3. Caissa 1 11 42.5 4. Purmerend 1 10 43.5 5. Wageningen 1 8 39 6. HWP Haarlem 1 8 38.5 7. Caissa-Eenhoorn 1 7 43 8. Philidor 1847 1 7 40.5 9. En Passant 1 4 31 10. MSV 1 1 29
(Excuses voor de ‘onleesbare’ uitslagen en stand. Voorheen lieten deze zich gebruiksvriendelijker kopiëren. Zie ook Netstand)
2 Comments
Leave A Comment
You must be logged in to post a comment.
De wedstrijd liep inderdaad onverwacht soepel, mede doordat Purmerend niet op zijn sterkst verscheen. Nu nog de laatste horde tegen Wageningen op 22 april a.s., helaas uit. Los daarvan hebben wij over publiciteit in de lokale pers niet te klagen. Na een stuk op 2/3 pagina over het ASK op maandag 27 maart en wederom een stuk op zaterdag 1 april ter grootte van één pagina in het Noord-Hollands Dagblad, nu vandaag 3 april wederom een stuk van Warner de Weerd over de wedstrijd van afgelopen zaterdag. Schaken is ongekend populair geworden en daar haakt de pers gretig op in. Doorgaan dus.
Gefeliciteerd met die prachtige overwinning, op naar victorie ! en dank voor het snelle verslag…