Geen voldoening in Amsterdam

Helaas kan ik niet zo euforisch zijn als de scribenten van het 3e want het 1e verloor en dat valt weinig juichends over te schrijven. Aan de inzet lag het niet want die was onverminderd groot maar een paar factoren speelden wel een rol. Daan meldde zich een dag voor de wedstrijd ziek en ik had van de andere wedstrijdleiders al vernomen dat die ook met tekorten kampten dus daar was weinig te halen. En wij speelden in Amsterdam, een stad die zijn tekorten in de gemeentekas onder andere spekt door exorbitante parkeertarieven te hanteren dus wij waren genoodzaakt een mix van auto en OV te nemen. P+R leek ons wel een goedkoop alternatief maar dat is zo beperkt en zo snel vol dat om 12 uur de slagbomen al gesloten waren. En niet iedereen heeft dat andere onding, ik bedoel die OV pas, een toonbeeld van een mislukte innovatie en die nu al in de steigers moet vanwege de vele tekortkomingen. In de tram zag ik al 3 passagiers waar het misging met uitchecken. Kortom, Nederland op zijn beroerdst.

Over de partijen kan ik kort zijn. Danny speelde echt een mooie partij maar, zoals Danny het omschreef, ‘had de tegenstander stellingsgeluk en dat zag hij niet eens aankomen’. Frank belandde in een wat obscure openingsvariant met een stelling die op het oog gelijk was, maar de stukken van de tegenstander werkten beter samen en Frank verloor een pion en later een stuk. Ook Hebert had naar mijn idee een wat passieve stelling na de opening en de tegenstander kon vrolijk zijn pionnen naar voren schuiven en Hebert had daardoor weinig goede velden voor zijn stukken. Na de tijdcontrole was het voorbij. Jeroen deed eindelijk iets terug maar moest daarvoor wel tot het begin van de avond spelen. Een positionele pot die vlak voor de tijdcontrole tot climax leidde. Jeroen ging er nog eens goed voor zitten en via een pionopstoot en Torenruil kregen beide spelers een vrijpion, Jeroen in het centrum en de tegenstander aan de rand. Die van Jeroen was gevaarlijker want verder opgerukt. De tegenstander gaf 2 schaakjes en speelde pion e5 op terwijl hij zijn Koning had moeten ondersteunen in de verdediging. Het antwoord was ontnuchterend, mat in één via Df1.

Ook Maaike won maar daar was de geluksfactor in haar voordeel. Zij stond niet echt geweldig en moest een kwaliteit inleveren. Zij had daarentegen wel 2 zeer actieve Paarden die het de tegenstander knap lastig maakten. In de veronderstelling met zijn Toren iets tegen de Paarden te doen zette hij de Toren op g4 en via een schaakje verdween het bouwwerk van het bord. Jos stond voor de keus een isolani op d4 aanvallen of zijn pion naar e5 spelen en de isolani oplossen waardoor beiden meer stukkenspel konden krijgen. Jos koos voor het eerste en dat bekwam hem slecht. Met een kwaliteitsoffer trachtte hij er nog iets van te maken maar na de tijdcontrole was het tijd voor de analyseruimte. Rob deed het wederom netjes op bord 7, won met een tijdelijk Loperoffer een pion en met actief stukkenspel werd de tegenstander langzaam weggespeeld. Over mijn partij kan ik kort zijn, een onjuiste Paardzet kostte mij een stuk tegen 2 pionnen en hoewel de strijd nog lange tijd werd gerekt, ik was er toch, liep het op niets uit.

Details: