Hardenberg – de Waagtoren 2 6-2

Met dank aan de invallers: Aart Kogeler, Peter Duijs, Jan Poland en Ton Fasel. Remises van Hebert en Jan en winst van Shannon. Verder weinig woorden aan vuil maken.

Het goede nieuws door Shannon Vlaar

Hebert speelde weer een goede partij. Hij stond beter, maar hij moest berusten in remise. Hij en Jeroen hebben al een flink aantal punten binnengehaald voor het team. Volgens mij staan ze in de lijst met topscorers op de knsb-site.

Ondanks de problemen waar het team tegen aangelopen is (de ziekenboeg, het uitstellen van de wedstrijd wegens code oranje, dat we onze sterspeler Dirk moesten missen) konden we toch met een compleet team aantreden dankzij vier enthousiaste invallers die de moeite genomen hebben op hun vrije zaterdag naar het verre Hardenberg te reizen. Peter Duijs speelde een goede partij en wist ondanks het niet te verwaarlozen ratingverschil lang stand te houden tegen Caroline Slingerland. Ook Ton deed zijn best om een paar honderd ratingpunten te overbruggen, helaas lukte dat net niet.

Aart had een ingewikkelde stelling op het bord. Hij had weliswaar een toren meer, maar zijn tegenstander had in ruil daarvoor een extra loper en 2 vrijpionnen. Qua materiaal stond het gelijk en er was waarschijnlijk wel een kans om het te houden, maar Aart zag zijn toren opeens niet meer op het bord staan en gaf het per ongeluk op. Vrijwel meteen bemerkte hij zijn vergissing, maar het kwaad was al geschied. Een extra nul voor het tweede.
Het was dan ook een grote troost toen in de analyse bleek dat het loperpaar zo sterk was dat Aart in de meeste varianten verloren stond.

Jan Poland had het onze teamleider moeilijk gemaakt door Dirk deze wedstrijd te stelen en dat Dirk behoorlijk in vorm is blijkt wel uit zijn winst voor het eerste. Echter, Jan maakte deze ellende helemaal goed door een zwaarbevochten half punt binnen te brengen en daarbij ook ‘het sterreteam’ te vervoeren.

Interessant was de partij van Wim, waarin Wim het met een dame opnam tegen loper, toren en een handjevol pionnen.
Het zag er kansrijk uit, maar zijn tegenstander bouwde een vesting met zijn loper en toren en ongehinderd konden zijn pionnen naar de overkant stormen. Ook bij Rob zag het er in eerste instantie niet verkeerd uit. Naar eigen zeggen had Rob de kracht van de paarden onderschat waardoor hij het bijltje erbij neer moest gooien.

Ik haalde een paar openingen door elkaar, waardoor mijn moderne verdediging meer leek op een soort benoni maar dan anders. Mijn tegenstander was kennelijk zo in de war van mijn slechte spel dat hij pardoes een kwaliteit weggaf. Daarna was het evengoed nog een kunst om het punt binnen te halen, want mijn torens stonden verloren in een hoekje van het bord. In een drieste poging mijn torens een toekomst te geven brak ik het centrum open, waar mijn tegenstander direct van had kunnen profiteren, maar ik kwam ermee weg zodat we toch nog een winstpuntje hadden.