N2 grijpt mis

De titel doet mij denken aan de ‘Pim Pandoer’ boeken (bekend aan 60 plussers), verhalen voor jongens met suspense-achtige trekken waar uiteindelijk de ‘zuivere’ personen aan het langste eind trekken. In deze wedstrijd vergaten 2 personen een paar elementaire zaken en trokken dus aan het kortste einde en vertrokken met de staart tussen de benen (de een) en de baard tussen de buikspieren (die ander).

Tegen Purmerend N1 die ondanks degradatie vorig seizoen uit poule 2 toch in poule 2 bleven en zich voorgenomen hadden een dergelijke blamage zich niet meer te laten gebeuren en zich versterkt hebben met 2 +2000 spelers moest ons Tweede aantreden. En met ruim 100 elo punten gemiddeld meer op de borden is het een ongelijke strijd. Dat er desondanks toch 4-4 uit had kunnen rollen leest men NU. Alex speelde tegen Pieter Hopman en kreeg van Pieter nog een veer in zijn achterste omdat hij de opening goed had gespeeld. Daarna was het huilen met de pet op. Rob had een genadige tegenstander, vernam ik na afloop. De gehele partij stond hij onder druk maar toen het 4½ was bereikt werd een halfje overeen gekomen. Toen had Willem op bord 3 in een koffiehuis partij al verloren. Willem had wel een soort van aanval met Dame en Toren tegen Dame en 2 Torens, maar de tegenstander kon de netelige schaakjes ontlopen. Onze versgebakken pensionada viel in voor onze AZ coryfee die waakt over de veiligheid bij de aanhangers en bereikte een gewonnen stelling. Gerrit verzuimde echter zijn hulptroepen in de strijd te betrekken en verloor. Had hij dat wel gedaan was de winst een technische kwestie. Paul wist de partij te consolideren tegen de sterke Rob van Someren en hij kwam er niet doorheen zoals hij na afloop tegen mij verklaarde. Ook Leonard wist een gewonnen stelling te bereiken maar faalde jammerlijk in de afwerking. Ik heb het niet gezien dus ik weet niet of het aan tijdnood lag, wel een bekend fenomeen bij Leonard.. Van Alexander heb ik ook weinig vernomen behalve de slotstelling. De tegenstander, met zwart, wist 3 pionnen op f3, g4 en h4 te krijgen en daar stond alleen een Paard van Alexander tegenover. Curieus. Onze enige winstpartij kwam op mijn naam, na een Caro Kann (wat anders). De tegenstander vlocht een paar bekende dreigingen in de stelling en na de bekende pareerringen had ik een beduidende tijdsvoorsprong. Na Dameruil werd een pion gewonnen en met veel actievere stukken werd de winst binnen gehengeld.

P Hopman (2380)          A Albrecht (1884)     1-0

F vd Velpen (2000)        R Freer (1866)          ½-½

A Buiten (1903)               W Meyles (1859)      1-0

R Brandsma (1884)        G Lemmen (1736)    1-0

R v Someren (1903)       P Toepoel (1824)      ½-½

V Bartels (1759)              L Haakman (1791)    1-0

R Hahlen (1711)              A Versluis (1742)      1-0

K Kerkdijk (1817)           J Poland (1760)        0-1

Uitslag                                                                   6-2