drulovic

Kampioenen!!

By Published On: 23 april 2023Categorieën: De Waagtoren K1 (2022-2023), VerslagenViews: 10483s Reacties on Kampioenen!!

Deze 22e april 2023 moest voor De Waagtoren natuurlijk de geschiedenisboeken in gaan. In aanloop naar de wedstrijd tegen Wageningen was er al veel gezegd en geschreven over de Victorie in Alkmaar. Paginagrote artikelen in het NHD waarin werd gesproken over het ‘waarschijnlijke’ kampioenschap. Ook links en rechts vernam ik dat het kampioenschap ons ‘bijna niet kon ontgaan’, waarna ik de euforie steevast trachtte te temperen. Nu weet ik dat Feyenoord ook in het zicht van de haven blijft beweren dat het seizoen nog lang duurt, maar in ons geval waren er genoeg redenen om de huid nog niet te verkopen. Wageningen deed immers op papier weinig voor ons onder, vorig seizoen dolven we nog het onderspit en Frank van Tellingen kon de druk niet meer aan en kneep er middels een plezierreisje tussenuit.

Op de wedstrijddag waren de voortekenen nauwelijks beter, met lange files op de A1 en ander A’s, waardoor we pas rond 13.10 uur de zaal binnen wandelden. Dat wil zeggen, de Alkmaarders onder ons. De NS deed zijn plicht, zodat Rob en Daan keurig op tijd aanwezig waren in de alcoholvrije speelzaal. Dimitri zou echter nog 10 minuten later arriveren en Yong Hoon zat in de bezemwagen. Een goed begin is het halve werk, zal ik maar zeggen. Laten we eens een kijkje nemen bij de borden, daar moest het immers gebeuren. 5 bordpunten hadden we nodig.

We beginnen op bord 10, waar Tycho met zwart speelde tegen Kees Stap. Laatstgenoemde kwam met een klein voordeeltje uit de opening, maar Tycho hield goed stand en speelde degelijk, zoals hij dat ook in de voorgaande acht wedstrijden al deed. Zonder echt in de problemen te komen koerste hij af op remise en daarmee sloot hij het zeer puike seizoen ongeslagen af. Zo heeft hij zelf een uitstekend antwoord gegeven op enkele gefronste wenkbrauwen bij het bekendmaken van de teamopstellingen. Voor de leeuwen van de eerste klasse gegooid met een rating van om en nabij de 1800, ga dat maar aanstaan. Maar hij heeft ze stuk voor stuk getemd en met een score van 5,5 uit 9 (TPR 2154) een belangrijke bijdrage geleverd aan het succes.

Dan gaan we naar het andere eind van het tiental. Onze laatkomer zal zijn partij zelf op een later moment van commentaar voorzien en publiceren op de website. Hij mocht het opnemen tegen Jan Timman, van wie sommigen mogelijk weleens hebben gehoord. Yong Hoon trok onvervaard ten strijde tegen de provocatieve zwarte openingsopzet, maar het slokte wel de nodige bedenktijd op. Dermate veel, dat hij, inmiddels in gewonnen stelling, speelde op increment. Toen pas werd hij gewaar dat hij per zet niet 30, maar slechts 10 seconden erbij kreeg, waardoor hij dus ten onrechte in tijdnood verkeerde. Toen dit werd gecorrigeerd had YH opeens 12 minuten in plaats van 10 seconden, waarna Timman het welletjes vond. Een uitstekende prestatie, waardoor we een wellicht niet geheel ingecalculeerd punt konden bijschrijven. Zo sloot ook Yong Hoon een uitstekend seizoen (5 uit 8, TPR 2435) in stijl af.

Jos speelde met zwart op bord 6 tegen Erwin Oorebeek. De witte openingsopzet was rustig, maar niet zonder venijn. Jos kon er (mogelijke door bedwelmende energiedrankgeuren vanaf de belendende tafel) onvoldoende tegenover zetten en kwam al snel in moeilijkheden. Aan taaiheid natuurlijk geen gebrek bij onze nestor, die echter door de aanhoudende druk de optimale verdediging niet wist te vinden en zodoende een nederlaag moest incasseren. Al met al toch geen onverdienstelijk seizoen voor de voorzitter, met 4 uit 7 (TPR 2113).

Dimitri speelde met wit aan bord 3 tegen Jeroen Franssen. Dit kon wellicht als een kleine ‘overwinning’ worden beschouwd voor de Wageningers, die hun op papier sterkere spelers zodoende konden bewaren voor andere borden. Dimitri speelde zijn vertrouwde spel, waar zwart vooral probeerde tegen te houden. Lange tijd deed hij dat naar behoren, maar wel ten koste van zijn zwartveldige loper, die Freeriaanse trekjes vertoonde en op a7 verwerd tot een veredelde pion. Onze GM sprak achteraf van een ‘regelmatige overwinning’ en wie ben ik om dit te betwijfelen? En dus werd Dimitri met 8,5 uit 9 (TPR 2588) afegetekend topscorer van Klasse 1A en kunnen we met recht spreken van een toptransfer. Dit alles bracht de tussenstand op 1,5-2,5, we waren op de helft.

Hierna was het de beurt aan ondergetekende, om op het uitslagenformulier te komen. Voor deze gelegenheid had succescoach Jan me maar weer eens wit gegeven, aangezien ik daarmee een 100% score had (4 uit 4, tegen 1 uit 4 met zwart). Al snel voelde ik me alweer in mijn element, met een prettige stelling, waarin ik simpelweg meer ruimte en tijd had dan mijn tegenstander. Een partij uit (bijna) één stuk. Ook ik had een goed seizoen (6 uit 9, TPR 2366), wat vooral te danken was aan mijn witpartijen.

Maaike speelde op bord 8 met zwart tegen Fred Jonker. Ze kwam uitstekend uit de opening, maar na een fout was het wit die de touwtjes in handen kon nemen. Met de nadruk op kon, want ook hij verzuimde afstand te nemen. Er ontstond een gelijke stelling, maar de tijdnood gooide roet in het eten voor Maaike, die kort voor de tijdcontrole definitief misgreep. Ook Maaike sloot zo een ongelukkig seizoen in stijl af. We weten allemaal dat ze beter kan dan de 2,5 uit 9 (TPR 2024) en hebben er alle vertrouwen in dat ze volgend jaar weer gaat vlammen.

Daan speelde op bord 9 met wit tegen een invaller aan Wageningse zijde, Eric Smaling. Deze kwam met een wat driest antwoord tegen Daans rustige openingsopzet. Ik probeerde als jongeling Ruud Adema’s betonschaak op zet 4 op te blazen met …h5, maar Daan kreeg zelfs op de 3e zet al h5 voor zijn kiezen. Hij verblikte of verbloosde niet en stond eigenlijk na 4 zetten (…h4) al zeer goed. Hierna wisselden de kansen toch weer een paar maal, al was het evenwicht nooit heel ver te zoeken. In een paardeindspel werd uiteindelijk de vrede getekend. Daan besloot het seizoen zoals op basis van zijn rating mocht worden verwacht, 3,5 uit 8 en een TPR 2107.

Elite-invaller Michaël moest weer van stal worden gehaald om het gapende gat te vullen dat Frank v. T. vanuit Duitsland open liet. Op bord 4 speelde hij tegen David van Eekhout en het leek Michaël, gelet op de belangeloosheid van de wedstrijd, een uitgelezen mogelijkheid om een nieuwe opening uit te proberen. De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat hij dit weloverwogen deed en zich wel had voorbereid. Het legde hem initieel geen windeieren, want hij kwam goed uit de opening. Hierna raakte hij echter het spoor een beetje bijster, maar had het geluk dat ook wit niet scherp was, waardoor er uiteindelijk een gelijkstaand eindspel op het bord kwam. Gelet op de stand hoefde Michaël niet tot het uiterste te gaan, al zat er waarschijnlijk ook niet meer in. Met 3,5 uit 5 (TPR 2253) speelde ook onze meesterinvaller dit seizoen een belangrijke rol.

Dat bracht de tussenstand op 3,5 – 4,5, zodat we nog slechts een half puntje nodig hadden om historie te schrijven. Met nog twee partijen te gaan was alle hoop gevestigd op Rob, aangezien Danny al een tijd met de moed der wanhoop een verloren stelling probeerde te keepen.

Danny speelde op bord 2 met zwart tegen Chiel van Oosterom. In de opening werd Danny door een handige zetvolgorde van wit met een opstelling opgescheept waar hij niet echt bekend mee is. Toch was er lange tijd niet heel veel aan de hand, al bleef wit wel een licht initiatief houden.

Rob speelde op bord 7 met wit tegen Stefan Slings. Hij deed dat zoals gewoonlijk solide en had een gezonde stelling met een klein plusje. Naarmate de tijd verstreek (die van zijn tegenstander zowaar even snel als die van Rob zelf), bouwde Rob zijn voordeel uit, waardoor hij ten tijde van Michaëls remiseaanbod een tweede pion won. Normaal gesproken zou hij dat natuurlijk met strakke hand naar de winst voeren, maar gelet op het (grote) teambelang, werd hem gesommeerd om remise aan te bieden. Voor Slings an offer you can’t refuse.

Zo bracht Rob het beslissende halfje binnen en was het kampioenschap echt een feit. Een unieke prestatie. Wat er volgend seizoen ook gebeurt, dit neemt niemand ons meer af! Veel dank aan eenieder die dit mogelijk heeft gemaakt. Aan alle spelers, invallers, maar ook de sponsors en supporters. Ook dank aan (de spelers van) Wageningen, die zeker hun sportieve plicht deden, maar ons achteraf een lekkere taart aanboden.

Zo, de beer is geschoten. Nu kan de huid eindelijk verkocht worden.

Timman, J.H. (Jan)	        2516		Rover de, Y.H. (Yong Hoon)	2301	0 - 1
Oosterom van, C.D. (Chiel)	2399		Ruiter de, D.E. (Danny)	        2284	1 - 0
Franssen, J. (Jeroen)	        2067		Reinderman, D. (Dimitri)	2555	0 - 1
Eekhout van, D.A. (David)	2099		Liempt van, M. (Michael)	2187	½ - ½
Torn, L.H. (Bert)	        2162		Agter, F. (Frank)	        2254	0 - 1
Oorebeek, E. (Erwin)	        2184		Vlaming, J. (Jos)	        2051	1 - 0
Slings, S.L.L. (Stefan)	        1949		Konijn, R. (Rob)	        2104	½ - ½
Jonker, A.B. (Fred)	        2131		Keetman, M. (Maaike)	        2115	1 - 0
Smaling, E.M.A. (Eric)	        1911		Geerke, D. (Daan)	        2087	½ - ½
Stap, C.R.M. (Kees)	        2021		Bakker, T. (Tycho)	        1909	½ - ½

Gemiddelde Rating:              2144		Gemiddelde Rating:	        2185	5 - 5

(Foto’s Ed Agter)

3 Comments

  1. Taliesin
    Taliesin 23 april 2023 at 19:46

    Wat een leuk en uitgebreid verslag weer Frank, en goede foto’s ook (bedankt Ed). Ik heb mijn Vernieuwen knop versleten afgelopen zaterdag, heel gaaf dat het gelukt is om het kampioenschap binnen te halen. Nogmaals aan iedereen die zicht er voor heeft ingespannen: hartelijk gefeliciteerd!

  2. Jan Poland
    Jan Poland 24 april 2023 at 00:18

    Niemand had aan het begin van het seizoen ook maar enig vermoeden van de afloop van dit seizoen. Weliswaar was Dimitri een zeer welkome versterking van het team maar we waren toch meer gespitst op behoud in de Eerste Klasse. Maar een grote ’teamspirit’ trok ons telkens weer door de wedstrijden en ook de nederlaag tegen LSG sloeg geen deuk in het zelfvertrouwen.
    De wedstrijd tegen Wageningen had toch meer indruk op de aanwezigen dan uit het puike verslag van Frank blijkt, met name door de ontwikkelingen aan het eerste bord. Hoe het ging: Maaike maakte mij attent op het feit dat op het eerste bord het increment niet klopte! Fantastisch opgemerkt van haar en ik toog direct naar de scheidsrechter. Ook de man moest wachten op een zet van een der spelers om te constateren dat het increment 10 seconden was i.p.v. 30. Een beruchte bug in de 2010 klokken met de blauwe band, reden waarom de KNSB zegt dat keuze 21 moet worden gehanteerd i.p.v. keuze 18 bij het instellen van deze klokken. Yong Hoon had toen nog maar 29 seconden voor 10 zetten en ik verzocht de scheidsrechter dringend de klok stil te zetten. Dat deed hij echter niet en begon een andere klok in te stellen met de juiste stand. Ondertussen moest Yong Hoon blijven zetten en het gepruts van de scheidsrechter om een andere klok in te stellen was goed hoorbaar, tot grote ergernis van Jos. De scheidsrechter had blijkbaar niet geoefend in het instellen van een klok met afwijkende tijden en het duurde zeker 3 minuten voordat hij de klok goed had en toen de spelers pas informeerde over de onjuiste instelling van hun klok. Beiden kregen er 12 minuten bij en even later gooide Timman de handdoek in de ring. Het feit dat de scheidsrechter de klok niet stilzette en daarmee artikel 6.10.2 van het reglement overtrad krijgt nog wel een staartje. Men begrijpt dat de omstandigheid van een partij waarin de kans om Timman te verslaan zeer wel aanwezig is, gecombineerd met het gekluns van een scheidsrechter, plus begrijpelijke opmerkingen van andere spelers die gestoord werden, bij mij leidde tot een stijging van de hartslag die medisch gezien niet verantwoord wordt geacht.
    De ontlading kwam pas toen Rob met remise het kampioenschap veilig stelde.

  3. Frits Leenart
    Frits Leenart 24 april 2023 at 12:44

    Een meesterlijke prestatie ! En wat bijdetijds van Maaike, geen van de heren had iets gemerkt…..

Leave A Comment