Pilarentoernooi

De droge informatie

Zondag 30 oktober kon eindelijk weer eens het enige echte Pilarentoernooi worden gespeeld. Door lockdowns en andere ellende was deze, in 2019 opnieuw leven ingeblazen, traditie een paar jaar niet mogelijk. Het was dan ook niet verwonderlijk dat het maximum aantal deelnemers al vrij snel was bereikt (hoe jammer is het dan als mensen niet op komen draven of op het laatste moment verhinderd zijn?). Met iets minder deelnemers dan beoogd konden we rond 13.45 uur starten.

De illusie

Eerlijk gezegd kon ik, gegeven het deelnemersveld, de eindstand vooraf al bedenken. Met mijzelf achter de knoppen voor de indeling en een extra puntje voor de eerste bye (volgens goed gebruik in de eerste ronde) moest het wel heel raar lopen als ik niet eerste zou worden. Vakkundig zou ik door een fout in de software alle andere kanshebbers op wonderbaarlijke wijze ontlopen om vervolgens met de hoofdprijs (een fles whisky) het etablissement te verlaten.

De eerste die roet in het eten gooide was Yong Hoon. Hoewel ik schaaktechnisch de gehele partij volledig in handen had, althans volgens mijn al licht benevelde inschattingsvermogen, wist ik toch te verliezen. Wellicht dat een volgend kroegtoernooi we met extra handicappunten moeten gaan spelen voor mensen die Bewust Onbeschonken de schaakstukken Besturen. Of dat die buiten mededinging meedoen. Van enige competitievervalsing was mijns inziens wel sprake.

De tweede schaker die (met fabuleus spel) mij op de nul wist te houden was Fred Avis. Fred, helemaal uit Hoorn gekomen,is de laatste tijd in bloedvorm. Na een periode van wat minder spel zie je hem tegenwoordig op menig toernooilijstje goed scoren en hoog eindigen. Nu vind ik eigenlijk dat spelers die in bloedvorm zijn buiten mededinging zouden moeten meedoen met een toernooi als deze.

Een halfje moest ik vervolgens inleveren tegen Tycho. Nu heb ik ooit in Stap 5, werkelijk alles maar dan ook alles wat ik weet over schaken (en nee, eigenlijk is dat niet zoveel) overgedragen aan Tycho (en de overige Stap 5-ers van dat jaar). Met alles wat hij daarna heeft bijgeleerd van Jos, in de praktijk en uit de boeken, kan ik dus wel zeggen dat hier duidelijk sprake was van een oneerlijke partij. Eerlijk gezegd zou ook Tycho buiten mededinging moeten meespelen.

De laatste tegen wie ik een halfje morste was Rob Spaans. Rob die op zijn beurt weer mij de essentiële kneepjes van het schaken heeft bijgebracht (tijdens nachtelijke sessies op maandag, na clubavond VVV, in café ‘t Kooltuintje) blijkt na al die jaren toch essentiële zaken nooit te hebben uitgelegd. U raadt het al, ook een goede reden om buiten mededinging mee te moeten spelen.

De harde werkelijkheid

Nu u weet hoe het had moeten verlopen, ook nog even een kleine samenvatting van hoe het werkelijk verliep. De 3 kanshebbers (naast mij) deden wat er van hen werd verwacht. De eerste, tweede en derde plek voor Danny, Yong Hoon en Jos. Fred bleek inderdaad in goede vorm en wist Yong Hoon een halfje af te snoepen, hiermee voorkomend dat YH en Danny samen bovenaan zouden eindigen. De rest van de spelers rommelde maar wat aan, precies volgens verwachting.

Voor de rest verrassend goed spel van huisschakers Bart en Rufat. Petje af voor hoe jullie speelden!

De sfeer

Waar we enerzijds OTB versus het Online schaken hebben, hebben we natuurlijk anderzijds het ITP-schaken (In-The-Pub). Zelf ben ik een groot liefhebber van ITP-schaken omdat toch andere vaardigheden benodigd zijn. Voldoende veerkracht na een verblunderd stuk, een goede concentratie na dat ene biertje teveel en de noodzakelijke verbale weerbaarheid tijdens een partij zorgt soms voor andere uitslagen dan dat je schaaktechnisch zou verwachten. Gegeven de nodige lachsalvo’s het en der in de kroeg, na een volgende blunder, durf ik te stellen dat alle deelnemers wel een plezante middagbesteding hadden. Wellicht ook (of juist ook) omdat de gezelligste schakers van Koedijk, Opening ’64, Heerhugowaard, Caissa-De Eenhoorn, De Waagtoren maar ook uit De Pilaren zelf de weg naar dit toernooitje hadden gevonden!

De ziekenboeg

Hoe jammer is het als je je verheugt op een (je eigen) toernooi en je niet kunt spelen of vroegtijdig moet afhaken. Naast de nodige no-show-schakers leken we ook geplaagd te worden door de nodige fysieke tegenslag. Zieken en uitvallers, beterschap. Hier gaan we geen traditie van maken!

De bedankjes

Uiteraard is een toernooi als deze enkel mogelijk dankzij de enthousiaste facilitering en inzet door voltallige crew van De Pilaren. Gerard, Karin en Marie-Louise (en natuurlijk ook Isa), nogmaals bedankt en hopelijk tot volgend jaar. De dames van Heerlijk Nel, super bedankt voor de heerlijke maaltijd! Ik heb er van genoten. En nu we toch bezig zijn, Jan bedankt dat je de wedstrijdleiding op je wilde nemen en voor het beschikbaar stellen van de schaakstukken.

En, omdat je clichés niet moet mijden, alle deelnemers bedankt voor de gezelligheid!

De foto’s

What happens in De Pilaren, stays in De Pilaren, zeggen ze wel eens. Toch bleek een aantal deelnemers een fototoestel naar binnen gesmokkeld te hebben. Ik ben benieuwd of deze foto’s als eerste in De Weekend, in De Privé of hier op de site zullen verschijnen. Houdt de komende week de social media in de gaten!

De uitslag

De totale uitslag vindt u hier