Onze eerste winst!

De Waagtoren 5 – Opening ’64 1: 5-3

Na twee keer 4-4 te hebben gespeeld keken wij toch echt uit naar de eerste overwinning van het seizoen,  maar ook deze keer leek het lange tijd weer op een gelijk spel uit te draaien. Het was weer een spannende  lokale derby,  zoals het hoort, me alle up’s en downs  en verrassende wendingen die daarbij  horen.

Op bord een speelde David tegen Marcel een behoorlijk taaie partij,  het werd een erg gesloten stelling die uiteindelijk voor beiden niet te kraken was. Remise derhalve.

Op bord twee speelde Albert tegen Richard  op zijn gebruikelijke wijze, behoorlijk agressief uit de opening, maar Ricard wist zich uitstekend  te verweren en kwam naar mijn mening wel heel dicht winst. Door tijdnood verdampte dat voordeel nen bleef er een toren tegen paard eindspel over. Albert heeft van alles geprobeerd om te winnen maar beet in beton. Remise was de rechtvaardige uitslag.

Op bord 3 speelde Paul, die gelukkig de meeste externe wedstrijden met ons mee kan spelen dit jaar, tegen Pim, de op papier toch meest gevreesde tegenstander van Opening. Paul kwam naar mijn mening wel wat in de problemen na de opening maar wist de dreigingen te pareren, en ergens in tijdnood liet Pim zich pardoes mat zetten op h1. Dat was een behoorlijk meevaller want op dat moment kon de uitslag nog alle kanten opvallen.

Guido speelde naar mijn mening de meest spectaculaire partij van de avond, waarbij een ‘gedwongen ‘ dame offer van Guido tot enige verwarring leidde bij Florian en deze een paar mindere zetten liet volgen. Guido was er als de kippen bij om met loper, paard en toren mat te geven.  Dat was echt een meevaller want ik had het punt al bijna voor Florian geteld.

Zelf speelde ik tegen Pieter, die vanuit de opening een hele goede aanvalsstelling opbouwde. Ik  moest veel tijd besteden om alles op te vangen en dat lukte dus niet. Hij zette mij pardoes mat op f7 en won geheel terecht. Mijn eerste nul dit seizoen…

Peter van Diepen verving de grieperige Leendert en speelde een naar mijn mening wel hele korte partij tegen Ronald. Maar ja, de beide heren kenden elkaars spel en de opening leverde geen van beiden voordeel op, dus remise was gewoon terecht de uitslag. Goed ingevallen Peter!

Wim speelde tegen Roger en werd getrakteerd op de b4 opening, hetgeen bij mij vorig jaar niet al te best afliep, maar Wim deed dat beter en kwam, mede door oplopende tijdnood van Roger toch wel gewonnen te staan. Ergens na de eerste tijdcontrole glipte het voordeel weg en moest Wim in een eeuwig schaak berusten, met remise als gevolg.

Peter Duijs speelde tegen Hein die volgens mij ergens in de opening een toren liet vangen op h8. Maar door gedurfd spel kwam het vervolgens weer op een bijna mat op f2 bij wit uit. Pas ver na de eerste tijdcontrole  wist Peter uiteindelijk toch de partij naar toe te trekken  en was de overwinning van WT 5 binnen.

We houden hierdoor mooi de aansluiting om de eerste plaats in de poule en dat is mooi om naar toe te werken 🙂

Hieronder de analyse van Wim Driessen