Nog altijd promotiekansen Team 4
Afgelopen dinsdag speelde De Waagtoren 4 een thuiswedstrijd tegen Excelsior 1 in de promotieklasse B. Het was onze 4 wedstrijd en van de vorige 3 hadden we er 2 gewonnen en 1 verloren, steeds met de kleinst mogelijke marge. Er waren geen afmeldingen en dus konden we op volle oorlogssterkte aantreden. Geen vuiltje aan de lucht, beginnen maar!
Zelf zat ik (Fred) op bord 2, gezeteld tussen Ger op bord 1 en Jan op bord 3. Op bord 1 van Excelsior zat een 2000+ speler dus Ger kon een moeilijke avond tegemoet zien, de overige borden waren ongeveer gelijkwaardig in rating.
Na zo’n uur spelen besluit ik een rondje te maken om de overige borden en zie ik dat alle stellingen gelijk opgaan. Op mijn eigen bord heb ik een koningsaanval opgezet op de zwarte stelling, maar helaas kan ik nergens de extra zet doen om de boel te forceren en als je tegenstander hemel en aarde beweegt om zoveel mogelijk af te ruilen dan weet je dat winnen lastig wordt. Naast me zie ik Ger in de verdrukking raken, ook hij krijgt een koningsaanval om de oren maar zijn tegenstander lijkt wel een overwicht te krijgen. Jan aan mijn andere kant zit net als mij in een gelijkwaardige stelling. Op zo’n moment heb je een zetje in de rug nodig, zeker als ik zie dat Dick inmiddels een kwaliteit achter staat. Zo’n moment komt er in de vorm van Rob. Na de vorige wedstrijd al te hebben opgetreden als vervangend-teamcaptain en hierbij de kastanjes uit het vuur te hebben gehaald, kan Rob ook nu met een glimlach de stukken in de doos stoppen: 1-0.
Niet lang na de winst van Rob krijgen zowel Jan als ik een remise-aanbod naar ons hoofd geslingerd. Na eerst nog wat doorspelen kunnen ff later ook bord 2 en 3 de strijd staken: 2-1. Nu ik zelf klaar ben kan ik de andere partijen wat beter in het oog houden: Ivan staat gewoon goed, Dick vecht zich met zijn leeuwenhart terug in zijn partij, Alexander staat een pion achter, David staat redelijk gewonnen en dat Ger nog steeds nog steeds volhoudt mag een Godswonder heten.
Eerst is David klaar, gewonnen natuurlijk. Later zie ik dat zijn tegenstander een stukoffer probeerde, maar dat David een heel ‘smerig’ tussenzetje had waardoor het stukoffer kon worden afgezwakt naar simpelweg ‘een stuk weggeven’. Heel smerig David, daar houden we van! Hierna zie ik helaas dat voor Dick het doek is gevallen. De aanval op zijn koning met 2 torens, een loper en de dame was helaas teveel van het goede. De stand kwam hierdoor op 3-2, nog altijd in ons voordeel.
Alexander is in een eindspel verwikkelt met een pion minder en heeft nog maar een paar minuten op de klok. Hij houdt echter zijn hoofd uitermate koel en nadat hij een pionnetje terug weet te winnen zit er voor zijn tegenstander niets anders op dan het punt te delen. Ivan stond al de hele avond goed. Toen ik de partij ging volgen stond hij al 2 pionnen voor, maar doordat de stelling erg open was, kon het werkelijk nog alle kanten op. Ivan is echter een kei in uitbouwen en zetje na zetje zet hij de partij meer en meer naar zijn hand. Ik reageer dan ook allerminst verbaasd als even later het beslissende punt kan worden bijgeteld: 4 ½ – 2 ½
Resteert Ger, nog altijd weigert hij koppig te capituleren. Steeds als ik denk dat hij gaat verliezen, houdt hij het nog even vol. Hij staat 2 pionnen achter in een stelling met diverse pionnen en een dame ieder. Nog verontrustender is dat hij nog maar anderhalve minuut op de klok heeft en zijn tegenstander ongeveer zeven. Ger wint een pion terug en heeft zo’n stelling waarbij hij steeds een schaakje kan geven en zijn tegenstander hier schijnbaar niks aan kan doen. De minuten tikken weg en tot ieders verbazing blijft de tegenstander van Ger gewoon doornoteren ook al heeft hij nog minder dan een minuut op de klok. 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0,00. Wat blijkt, de tegenstander van Ger leefde in de veronderstelling dat hij nog een kwartier had! Haha, wat kan schaken toch mooi zijn. Punt in de zak, schouderklopje voor Ger. Eindstand 5 ½ – 2 ½
Fred Driesse
