Het leek zo eenvoudig

Vorig jaar, weet ik me te herinneren zat het geluk ons mee tegen Krommenie 2. Rob Heijink wist toen als laatste met nog minder dan één minuut op de klok zijn tegenstander op de knieën te dwingen en we konden terugrijden met een 5-3 overwinning. Gisteravond werd Rob duidelijk gemist. Er werd verloren met dezelfde cijfers, 3-5.

Halverwege de avond zag het er nog prima uit. Anton kreeg een remiseaanbod en gezien de rest van de partijen kon hij dit zonder meer accepteren.

Albert had namelijk al aangegeven goed te staan en waarschijnlijk te gaan winnen. Ton stond overweldigend, Pieter naast mij dwong zijn tegenstander terug in een moeilijke verdediging en kon eenvoudig een pionnetje winst pakken. Elbert had na een wat mindere opening een ijzersterke Dame in het centrum gecreëerd, Paul kon ik moeilijk inschatten maar stond in ieder geval niet minder en Henk stond zelfs een kwaliteit voor. En ook op mijn bord stond een heerlijk gunstige stelling. Dan denk je niet van, Anton, speel nog maar even door, nee dan accepteer je de remise.

Had ik maar anders beslist. Nog geen kwartier later bleken Elbert en vlak daarna Pieter een fatale inschattingsfout te hebben gemaakt en konden ze opgeven. Vijf minuten later vergat ikzelf een pion te slaan voor ik mijn paard wilde offeren. Fout, fout, fout, gevolg, ik werd keurig weggespeeld. Het was dus al  snel, tegen de verhouding in 3½ – ½ voor Krommenie.

Kalm bestudeerde ik de overige borden en hoopte, tegen beter weten in op wat gelukjes. Albert vond nog steeds dat hij gewonnen stond, Henk stond beter, Paul gelijk en Ton…………… stond plots een stuk achter tegen een pion. We konden niet meer doen dan hopen en afwachten.

Zo’n 20 minuten later was Paul de vijfde waagtorenman die de hand schudde. Zijn tegenstander had er een eeuwig schaak uit weten te persen. Krommenie had 4 punten.

Nog even later zagen we Albert een fout in het eindspel maken. Hij moest berustten in remise. De match was verloren. Henk begreep dat en zag geen duidelijke winstkansen dus ook hij accepteerde remise. Alleen Ton resteerde in een eigenlijk verloren stelling maar met ieder erg weinig tijd. Gelukkig hielp dat tijdsgebrek hem. Zijn tegenstander wist er niet goed mee om te gaan, zag geen winstplan, ging fouten maken en gaf met minder dan een minuut op de klok op. Zodoende eindigde we in ieder geval nog met 3 bordpunten.

Al willen we nog meetellen in klasse 2B dan mogen we vanaf nu geen punt meer weggeven.

Nico Mak