Wendbaar WT2 wint

Zoals u allen weet werkt het tweede team al enkele jaren met meerdere teamleiders. Waar het derde ieder jaar een verplichte vrijwilliger lijkt te moeten aanwijzen, het eerste team al sinds jaar en dag met strakke hand wordt geregeerd, daar zoekt het tweede het sinds een paar jaar in een harmonieuze samenwerking.

Ooit gestart onder de bezielende leiding van Rob F. en Dirk, mag ik sinds het begin van dit jaar ook deel uit maken van het teamleidersteam. Nu is het teamleidersteam natuurlijk een team met een gemeenschappelijke visie, doelstellingen en aanpak, dus wordt iedere wedstrijd uitgebreid geëvalueerd en vindt voor iedere wedstrijd een heisessie plaats om de neuzen dezelfde kant op te houden.

Na wedstrijd 3 stonden we slechts 1 punt achter op de koploper, Purmerend. Tijd om tussentijds de balans op te maken. Tijdens een benen-op-tafel-sessie waar de verrichtingen van het team en de spelers nog eens kritisch tegen de KPI’s en KRI’s werden gehouden waren wij tot de conclusie gekomen waar het WT2 aan ontbrak: wendbaarheid. Het vermogen om ons snel aan te passen aan veranderende omstandigheden, geheel in de geest van Darwin. Ja, daar moesten wij iets aan doen, wendbaarheid!

In deze schaakmarkt waar slechts ruimte is voor één kampioen dient de concurrentie te worden aangegaan door kort op de bal te spelen. Kort-cyclisch op iteratieve wijze de overwinningen binnenhalen en zo excelleren. Daarvoor moet je wendbaar zijn. Met dit nieuwe inzicht zouden wij de vierde wedstrijd in gaan!

Onze tegenstander Krommenie is een geduchte tegenstander. IJzersterk aan de topborden en soms verrassend aan de lagere borden. Nee, we mochten dit team zeker niet onderschatten!

Het eerste beroep dat moest worden gedaan op onze wendbaarheid openbaarde zich nog geen uur voor de wedstrijd, er was plotseling een invaller nodig. Dienst-doende-teamleider vandaag was Dirk. Dirk schakelde snel, wist dat slechts één iemand de vrijgevallen plek zou kunnen opvangen en belde Shannon. Gelukkig woont Shannon nog net op fietsafstand van ’t Gulden Vlies zodat ze nog op tijd aanwezig kon zijn. Super Shannon!

Dan de wedstrijd.
Bert [6] had aan de teamleider-van-dienst gevraagd of hij met zwart mocht spelen. Een zoveelste luxeprobleem in een schaakwereld waar veel spelers het liefste met wit aantreden. Wendbaar als Bert is nam hij op verzoek toch plaats achter de witte stukken en haalde al snel het winnende halfje binnen. Ik heb helaas weinig van de partij gezien (0,5 – 0,5).

Dirk [1] had zichzelf aan het eerste bord gezet. Als je wendbaarheid predikt, doe je je morele plicht als topscoorder en neem je plaats achter het topbord. Vrij kansloos liet hij een toren zijn stelling binnendringen, verloor hij een kwaliteit en de partij. Gelukkig kon hij nu wel het volledige teamleiderschap op zich nemen en alle partijen nauwgezet volgen (0,5 – 1,5).

Hebert [2] heeft de reputatie om nog wel eens in tijdnood te komen. Het beroep op wendbaarheid zou zich bij hem moeten vertalen in een goede tijdverdeling. Hebert hoefde het er niet op aan te laten komen. Vrij snel had hij het punt binnen. Ik heb helaas weinig van de partij gezien want op eens leek het gebeurd (1,5 – 1,5).

Als iemand zich wendbaar heeft getoond was het Shannon [5]. Het luxeprobleem van 9 spelers had zich aanvankelijk voor haar vertaald in een plaats op de reservebank. Maar wendbaar als zij is, bleek Shannon de reddende engel. Bij binnenkomst in de speelzaal wist zij nog niet dat zij met zwart tegen één van de sterkere spelers van Krommenie mocht aantreden. Ik heb weinig van de partij gezien maar in tegenstelling tot andere partijen van Shannon leek de stelling gedegen. Voldoende in ieder geval voor het winnende halfje (2 – 2).

Van de partij van Gerard [3] die naast mij zat, heb ik gelukkig iets meer gezien. Wendbaar als Gerard is, nam hij dit maal geen plaats achter het topbord maar achter een iets lager bord. Met een gevaarlijke pion van zijn tegenstander op de 7e rij leek het spel te worden gemaakt door de Krommenie-speler. Gelukkig vertaalde de gretigheid van Gerard zich in zeer scherp spel en kon hij met een salvo van krachtzetten het punt binnen slepen (3 – 2).

Met 3 punten uit 5 wedstrijden was de boodschap van de teamleider-van-de-dag duidelijk: 3 remises halen!

Voor mij [4] was het moeilijk om mij naar de meegegeven boodschap te richten. Mijn tegenstander had al in een eerder stadium remise aangeboden en ik had dit aanbod in overleg met waarnemend teamleider Rob afgeslagen. Na een pionnetje te hebben gewonnen leek ik de beste kansen te hebben. Een beroep werd gedaan op mijn wendbaarheid en in plaats van te spelen vanuit een glad verloren stelling (zoals gewoonlijk), moest ik nu opeens het spel maken. Dit mislukte jammerlijk. Uiteindelijk bleek ik toch het winnende halfje te hebben binnengehaald (3,5 – 2,5).

Timardi [7] laat het hele seizoen al heel degelijk spel zien. De tijdverdeling lijkt wel een terugkerende thriller te zijn maar nooit lijkt zij de controle te verliezen. Vrij gemakkelijk won zij een (paar?) pion(nen?) – helaas heb ik weinig van de partij gezien dus weet niet precies hoe groot de voorsprong was – en leek de winst voor het oprapen. Ongetwijfeld met de boodschap van de operationele-teamleider in gedachten liet Timardi de remise-wending toe en haalde zo het winnende halfje binnen (4 – 3).

Als één speler vandaag een zware dobber had, was het Marten[8]. Helemaal in zijn spel zittend leek hij vrij gemakkelijk op een overwinning af te stevenen. Beide spelers konden promoveren en na een onbegrijpelijk cadeau van zijn tegenstander speelde Marten met 2 torens meer. Dat vergt iets van je wendbaarheid. Een teamleider die als boodschap meegeeft om een remise te spelen terwijl je zo’n materiaalvoorsprong hebt, ga er maar eens aan staan. Terstond besloot Marten zijn dame weg te geven en een eeuwig schaakpositie te creëren. Natuurlijk haalde hij hiermee het winnende halfje binnen (4,5 – 3,5).

Doordat Purmerend een halfje heeft laten liggen, staan we nu gedeeld eerste. Tijdens het volgende teamleidersoverleg zullen we huidige strategie nog eens grondig moeten doornemen.
Voor de evaluatie van huidige wedstrijd heb ik in ieder geval twee punten van aandacht omtrent De Nieuwe Wendbaarheid:
– natuurlijk hadden we onze remisestrategie tussentijds moeten aanpassen. Dan hadden bord 4, 7 & 8 gewoon een punt gehaald en hadden we gewonnen met 6-2;
– en natuurlijk had de teamleider-van-de-dag direct na afloop van zijn eigen partij moeten aangeven dat hij wel een stukje zou schrijven. Dan had u nu een schaaktechnisch hoogstandje vol analyses en diagrammen in uw beeldscherm gehad in plaats van een stukje van iemand die eigenlijk alleen zijn eigen partij heeft gezien.