Met de hakken over de sloot (KC3 – WT2: 3,5 – 4,5)

Dit jaar mag Waagtoren 2 het weer eens in de promotieklasse proberen. De promotieklasse is, nadat vorig jaar vier teams zijn gedegradeerd uit de KNSB-competitie, behoorlijk sterk bezet. Dat we het niet makkelijk zullen krijgen, bleek zaterdag al.

We speelden uit tegen het sterke Kennemer Combinatie 3. Voor de gelegenheid uitgeweken naar een andere speellocatie waar we gastvrij werden onthaald. Koek, frisdrank & koffie mochten onbeperkt genuttigd worden. Een mooi gebaar.

Dan de wedstrijd. Als eerste was Marten [7] klaar. Volgens eigen zeggen speelde hij exact dezelfde partij als een paar jaar geleden geleden tegen Christopher Brookes. Met zelf nog geen 5 minuten verbruikte bedenktijd was de wedstrijd in nauwelijks een uur klaar (0-1 voor de onzen).

Naast mij haalde Bert [4] een nieuwe opening van stal. Het leidde tot een scherpe stelling waar Bert’s jonge tegenstander uiteindelijk een vrije randpion wist te creëren. Met ongelijke lopers wist Bert de stelling te neutraliseren en eenvoudig naar remise te werken (0,5 – 1,5).

Van de partij van Shannon [6] heb ik helaas niet veel meegekregen. Ik begreep dat Shannon in een Benoni-achtige opening op een gegeven moment een kwaliteit moest geven maar hiervoor voldoende compensatie kreeg om remise te houden tegen haar sterke tegenstander (1 – 2).

Ikzelf [3] kwam vreselijk gedrukt te staan. Zonder ook maar enige kans op tegenspel werd ik langzaam weggedrukt. Toen mijn tegenstander de beslissende aanval inzette had hij de keus uit een kwaliteitswinst of een beslissende mataanval. Natuurlijk koos hij voor het laatste maar gaf hierbij één verkeerd schaakje. Het geluk was weer eens aan mijn zijde (1 – 3).

Met nog vier wedstrijden te gaan zag het er rooskleurig uit. Gerard & Dirk stonden riant. Ronald stond beter maar met een lastig eindspel en debutante Timardi leek zich net een beetje uit de grootste problemen te hebben gewerkt.

Timardi [8] had de hele partij gedrukt gestaan. Met een naderende tijdnood koos zij ervoor om een grote afruil uit de weg te gaan. Haar tegenstander zette de aanval in, en de koning van Timardi werd het bord over gejaagd. Hetgeen haar fataal werd (2 -3).

Tijdnood werd ook Gerard [1] fataal. De gehele partij had ik alle vertrouwen in de partij van Gerard. Toen in tijdnood zijn tegenstander een venijnig pionzetje deed, keerden de kansen. Gerard moest met zijn extra seconden telkens op zoek naar de enige juiste verdediging maar kwam allengs minder te staan. In mindere stelling ging hij door zijn klok (3 – 3).

Nog steeds was er geen vuiltje aan de lucht voor de eindzege. Dirk stond ondertussen 2 gezonde pionnen voor in een gewonnen stelling en als er iemand zou gaan winnen aan bord 5, dan zou het Ronald zijn.

Ronald [5] had zijn partij weer gedegen opgezet. Stukje bij beetje had hij zijn stelling verbeterd en met het loperpaar + 3 pionnen speelde hij tegen loper + paard en 3 pionnen. Een lastig eindspel waar Ronald nog een pionnetje wist mee te snoepen en mogelijk de winst ergens liet liggen. Zijn tegenstander speelde het eindspel echter secuur en wist de partij remise te houden (3,5 – 3,5).

Dirk [2] speelde een goede partij. Beide spelers manoeuvreerden hun stukken minutieus waarbij Dirk zijn stelling langzaam leek te verbeteren. Nadat Dirk een paar pionnen wist mee te snoepen leek de winst geteld. Zijn tegenstander bleef met vier pionnen minder echter plaagstootjes uitdelen waar telkens dreigingen op de onderste rij waren. Dirk keepte koelbloedig en nadat de dreigingen uit de stelling waren kon het punt worden bijgeteld (3,5 – 4,5).

Qua uitslag was dit natuurlijk een prima start tegen het sterke KC 3. Speltechnisch is het zomerreces hopelijk snel uit ons gestel verdwenen. Anders wordt het nog een lang en lastig seizoen.