Waagtoren 5 – En Passant 1

Afgelopen zaterdag 3 november traden wij aan tegen En Passant 1, met een iets andere teamsamenstelling dan gewoonlijk, maar wel met twee ‘oud’ gedienden van het 5e, wat de stemming ten goede kwam.

De eilandbewoners speelden dus thuis en normaliter zijn ze dan op volle sterkte aanwezig. Vooraf had ik overigens wel gehoopt op een overwinning want hoewel wij gemiddeld een wat lagere rating hadden was dat alleen echt merkbaar op de eerste twee borden. Gedurende het wedstrijdverloop hadden we dan ook absoluut kans op de overwinning, want Wim Driessen scoorde al heel spoedig (45 minuten) het eerste punt en wel op een heel overtuigende wijze, zie de bijgevoegde partij van Wim met uitvoerig commentaar, en op de overige borden stond het redelijk gelijk.

Ook de beide invallers Pieter en Anton voelden zich lekker op hun gemak en er was weinig tot niets te zien van ontbrekend wedstrijdritme.

Leendert speelde een hele goede partij tegen Jaap Dros en kwam ook gewonnen te staan. Een Fingerfehler in de laatste seconde voor de tijdscontrole werd hem echter fataal en tamelijk ontgoocheld moest hij de dreun van de nederlaag aanvaarden.

Guido leek mij een goede keuze tegen de altijd zeer vervaarlijke Thomas Richter. Deze wist langzaam maar zeker de stelling in zijn grip te krijgen en liet dat niet meer los, ondanks verwoede pogingen van Guido. Een nul werd zijn deel.

David speelde tegen Joop Rommets een degelijke partij, die hij naar zijn mening toch ergens verkeerd inschatte bij de afwikkeling  naar een pionnen en paarden eindspel. Na wat getouw trek werd dit remise.

Albert speelde zijn geliefde svesnikov achtige opstelling met zwart en kwam behoorlijk onder druk te staan vanuit de opening. Ik vreesde even dat hij snel ondergelopen ging worden, maar met een mooie toren manouvre via a8 , a7 naar d7 wist hij een geniepige truc in de stelling te vlechten tegen een koning die (te lang) nog in centrum bleef staan. Heel verdiend deze overwinning en het toonde wederom de vechtlust van Albert.

Pieter speelde met zwart prima tegen Jaap de Wijk en kwam zelfs een stuk voor te staan. Ik had het punt al stiekem geteld…Maar tot onze ontzetting wist Pieter toch nog te verliezen door in een matnet  te belanden en een ijskoude douche plus een nul viel ons ten deel.

Ikzelf  speelde tegen Dick van Barneveld een taaie en tevens de langste partij van de middag. Tegen de zwarte ‘modern’ defence wist ik een klein plusje lang vast te houden en pas na de eerste tijdscontrole kon ik een concreet winstplan vinden, na een kwaliteitsoffer van Dick.  Dat leverde mij het  match punt op. Dick vertelde mij daarna dat hij de laatste 2 jaar extern niet meer verloren had en weet nu weer hoe het is op planet earth 🙂

Anton speelde met zwart een heel degelijke partij, kwam een mooi pionnetje voor maar voordat hij daar echt van kon profiteren, wist wit genoeg activiteit met de torens te ontwikkelen via de 7e rij en er resteerde na afwikkeling een kale ,droge,  muziekloze,  enfin…remise was een terechte uitslag.

Wim speelde zoals eerder gemeld een bijzonder krachtig openingspel waarmee hij al eerder successen heeft geboekt en ook deze tegenstander zal zich even achter de oren krabben met de vraag,  waar ging het nou mis en hoe speel ik de volgende keer tegen deze vroege Lg5 uitval van wit.

Al met al geen slechte wedstrijd maar we hadden heel lang kijk op de overwinning en dan valt 4 – 4 wat tegen. We moeten nu eens gaan winnen om de aansluiting voor de 1e plek te behouden :).

De partij van Wim, zeker de moeite om na te spelen. Je kunt dat hier doen.