Waagtoren 5 – Schaakmat 1 4-4

Op 2 oktober speelde WT5 thuis gelijk tegen Schaakmat 1 en vooraf had ik wel getekend voor deze uitslag. Zeker op de eerste 4 borden is Schaakmat 1 stevig bezet en dus hoeft er maar iets tegen te zitten op de overige borden en loop je tegen een nederlaag aan.

Maar….er had zelfs meer in gezeten als de schaakgoden ons wat ruimhartiger hadden behandeld.

Op het eerste bord speelde Leendert met zwart tegen Daan Bes en Leendert moest vanaf de opening al snel vechten voor een gelijk spel. Na een verwisseling van enkele zetten in de siciliaanse opzet kwam Leendert in het nadeel en kon dat helaas niet meer repareren in het vervolg van de partij. Daan kon het bekwaam naar winst voeren.

Op het tweede bord speelde Guido met wit tegen Tjerk Sminia. Die had zijn goede vorm al laten zien tijdens het chrysanten toernooi en liet ook hier zien dat het met zijn vorm wel goed zat. Helaas voor Guido kon hij het niet bolwerken en incasseerde naar hard werken toch een nederlaag.

Daarmee stond het dus al snel 0 tegen 2 en zag het er niet heel hoopgevend uit voor ons. Maar op bord drie speelde Paul een knappe partij tegen Arjen van Verseveld die hij, na eerst onder stevige druk te hebben gestaan vanuit de opening, om wist te toveren tot een kansrijk toren eindspel. Een eindspel virtuoos had dat misschien nog remise weten te houden, maar Paul wist het knap naar winst te voeren. Dat gaf meteen weer hoop op een goede uitslag.

Op bord acht had Wim Driessen met wit, inmiddels via een heel krachtig opgezette partij de winst binnengehaald tegen J. Landman. Het lijkt er op dat Wim direct zijn draai gevonden heeft in het vijfde, mooi zo!.

Op bord vijf speelde Jeroen met zwart tegen Joost Goedbloed en hier ging het zover ik het kon zien, lange tijd gelijk op. Zelfs zo gelijk dat Jeroen terecht een remise aanbod wilde doen, waar ik mee instemde. Joost werd gesommeerd nog even door te spelen en helaas voor ons brak dat Jeroen uiteindelijk op en kwam hij verloren te staan. De schaakgoden waren hier duidelijk niet voor de onzen en een nul resteerde.

Op bord zes speelde ikzelf tegen Henk de Graaf en wist ik een veelbelovende stelling op te zetten. Ik koos echter een verkeerde afruil, raakte een pion kwijt en moest vrezen voor een slechte afloop. Na enig ‘vissen in troebel water’ kon ik uiteindelijk toch nog het punt binnenhalen. Direct na de partij liet Gerard de Geus mij zien dat ik een stukwinst had gemist en ik voelde mij na die constatering niet very happy….we zien maar een splintertje van alle mogelijkheden :).

Op bord zeven speelde Peter met zwart een veelbelovende partij tegen…..ik kon de naam niet snel terugvinden, ook niet op de website nhsb dus noem hem even mr. X.  Een siciliaanse opening had Peter een uiterst winstgevende stelling opgeleverd en Mr. X was alvast aan het bier begonnen, wellicht al wat berustend in het lot. Maar ook hier waren de schaakgoden ons en Peter in het bijzonder niet echt gelukkig gezind, want hoe het ook gebeurde is nog door nevelen gehuld, maar Peter verloor uiteindelijk de partij en was ook even niet bereikbaar voor commentaar. Begrijpelijk Peter, dat zou elke andere speler ook gehad hebben.

Alles hing nu dus af van de enige partij die  nog gaande was, nl. die van Albert tegen Andre Beemsterboer. Met wit leek Albert, zover ik het kon beoordelen toch enige problemen te hebben maar uiteindelijk met een resterend ongelijke loper eindspel leek een remise de meest waarschijnlijke uitslag te worden. Met uiteindelijk nog een 28 seconden op de klok voor Albert en nog negen seconden voor Andre wist Albert er toch nog een winst uit te halen. Heel knap en koelbloedig uitgespeeld door Albert, die hiermee de stand weer in evenwicht bracht op  4 – 4. Al met al een mooie spannende pot tegen onze buren en een mooi begin van het seizoen.