Waagtoren 5 – Heerhugowaard 2
Afgelopen donderdag voorspelde Peter van Diepen al voor vele WT-teams een winnende uitslag en warempel, zijn profetie kwam ook uit voor ons 5e team. Met 5-3 kwamen wij de Swan weer uit, tevreden over de einduitslag maar ook helaas met wat treurnis over het verloop van sommige partijen. Nu dan het wedstrijdverloop:
Allereerst te beginnen met bord 4, want die werd al een week eerder vooruit gespeeld en knap gewonnen door Guido. Die zei daar zelf over iets in de trant van ‘nou ja, ik won een pionnetje en toen nog een, en toen nog een kwaliteit en daarna was het niet zo moeilijk meer’. Mooi gewonnen Guido, en voor ons een mooie start met een puntje voorsprong in de tas.
Op bord een had ik weer eens Albert opgesteld want die blijft toch een uiterst gevaarlijk aanvaller met de witten. Door een fraai kwaliteitsoffer, verkreeg Albert een klassieke koningsaanval en wist dit snel tot mat te voeren. Een heel fraai gespeelde partij door Albert.Tussenstand nu 2-0.
Op bord 8 was Theo ondertussen in een Caro-Kannvariant terecht gekomen, die hem waarschijnlijk geheel onbekend voorkwam. De loper die zoals gebruikelijk op h7 terechtkomt, werd door een vroege Dame-uitval na h5, noodgedwongen ingesloten door zijn eigen pion op g6, om een direct mat op f7 te voorkomen. Helaas was het zwarte spel niet meer goed te repareren in het vervolg en restte slechts overgave. Volgende keer maar met wit Theo!. Tussenstand nu 2 -1
Op bord twee speelde ikzelf tegen Nico Duin een wat matte partij die waarschijnlijk nergens echt de remisemarge oversteeg. Na een 30 zetten bood mijn tegenstander remise aan en gezien de stand kon ik dat accepteren. Tussenstand 2,5–1,5
Op bord 5 speelde David een mooi opgezette partij. Met wit wist hij direct vanuit de opening een overrompeling op de zwarte koning in het centrum op touw te zetten. Dat leidde toch al vrij snel tot winnend voordeel, wat David tot een vol punt wist om te zetten. Tussenstand 3,5-1,5.
Op bord 6 heeft Anton als professioneel zwartspeler een solide partij gespeeld die tot een volledig gelijke stand leidde bij de eerste tijdcontrole. Anton bood remise aan maar zijn tegenstander moest na een streng kijkende Gerrit het nog even proberen. Maar nadat de twee koningen elkaar alleen maar konden aanstaren, werd het punt terecht gedeeld. Tussenstand 4-2. Nu was de race gelopen, zo leek het tenminste, vanwege de stand bij Frits en Peter, die beiden toch minimaal remise moesten kunnen halen uit hun stellingen.
Maar het liep weer eens anders: op bord 3 speelde Frits tot ver na de 1e tijdcontrole een mooie partij tegen P. Konijn, en nadat alle zwarte dreigingen opgelost waren, kon Frits de partij gaan winnen… Helaas trad er op dat moment een kortsluiting op in het schaaktechnische deel van Frits brein want met zijn paard sloeg hij zomaar een pion die gewoon gedekt stond door een andere pion. ‘Hoe kan dat nou?? Die stond de hele tijd toch ongedekt?’ liet Frits mij na afloop nog zien hoe dit drama zich kon voordoen. Dit had ik Frits zeker niet gegund, gezien zijn zeer spontane invalbeurt.
Tussenstand nu 4-3 en het zou toch niet gebeuren dat ook dit weer een gelijkspel ging worden? Tenenkrommend liep ik te ijsberen.
Op bord 7 moest Peter het verlossende halfje gaan scoren. Gelukkig werd het zelfs meer dan dat. Heel vaardig wist Peter namelijk een toch wel lastig uitziend toreneindspel knap tot winst te voeren en daarmee het matchpunt binnen te halen. Eindstand 5-3 en nog steeds hebben we uitzicht op plaats 1, 2 en 3 in onze poule.
Theo en Frits, dank voor jullie tomeloze inzet op deze avond en hopelijk volgende keer met een wat beter puntensaldo!
