Niks schuivers bij het derde!

Het was een bloedstollend spannende wedstrijd. Ronald speelde een puike partij tegen de sterke van der Zee (+2000). De klassieke fout werd gemaakt door in prachtige overzichtelijke stelling mee te vluggeren met de tegenstander. Weg Toren door een penning.
Piet P. tegen oud 0-0-0 speler Bolster. Met wit bereikte Piet niet veel tegen de Aljechin en werd langzaam weg geschoven. Net toen Piet weer wat kansjes kreeg verloor hij een stuk.

Bij Leek leek het niet goed. Met zwart Frans spelen en in de Pd2 variant je zwartveldige loper ruilen is bijna gelijk aan zelfmoord. Wit kwam dreigend met de paarden de stelling binnen. John’s loper was nog minder dan een pion waard. Na nog wat zetten, een tactisch remise-aanbod. Hoewel de zwarte stelling iets was opgeknapt was er nog steeds een sterk paard tegen een wat slechtere loper. Dit eindspel wordt alleen door specialisten gewonnen (zie Van der Meiden – De Bruyn van afgelopen zaterdag). Wit accepteerde gelukkig voor ons. Haakman en zijn tegenstander zaten in enorme tijdnood. Beide spelers nog 8 zetten binnen de minuut en nog 3 zetten binnen 5 seconden. Tegenstander ging door vlag maar Haakman speelde door! Ik werd helemaal gek! Gelukkig zag hij het 2 zetten later wel en er moest bekeken worden of de 36 zetten waren gehaald. Gelukkig had ik meegeschreven en Leonard had er 36 gedaan, maar zijn tegenstander pas 35. Gelukkig want op stelling stonden we minder. Bert speelde een puike partij. Ook hier een sterk paard + extra pion tegen een slechte loper. Beiden nog 2 torens. Kwestie van tijd.

Frits speelt zoals altijd. De hele wedstrijd achter zijn bord waarbij hij nauwelijks te coachen is. Niet echt leuk voor de coach (ik ben niet voor niks dat kolere eind naar Den-Helder gereden). Na een prima opening met zwart drukte Frits niet door. Wit kwam met f,g en h pion opzetten en het zag er gevaarlijk uit. Na wat fouten over en weer offerde wit een stuk voor helemaal niets. Er werd afgewikkeld en er ontstond een eindspel met loper en 1 pion tegen 2 verbonden vrijpionnen. Ik dacht dat het nog lastig te winnen was. De spelers hadden ook niet veel tijd meer. Door krachtige zetten was het toch simpel gewonnen.

Op bord 1 ook een super spannende partij. Fred werd volledig weggespeeld. Na een zet of 30 dreigde mat, afwikkeling naar gewonnen stelling, promotie van 1 of 2 pionnen. Kortom, ik kon wel janken. Ineens blunderde de sterke 2000+ speler en Fred wikkelde af naar een dubbel toren eindspel. Zou Fred nog winnen? De zwarte pionnen waren kwetsbaar en Fred leek er meer over te houden. Helaas was het net niet gewonnen, remise dus. En dan Ton. Een speler waarbij het kan vriezen en dooien. Rustig bouwde Ton zijn stelling op. Zwart speelde aktief tegen. Het middenspel werd niet goed gespeeld en Ton verloor een stuk voor 2 pionnen. Ook hier gaf ik er geen cent meer voor. Ton bleef gewoon doorspelen, won een 3e en 4e pion en kon zelfs spelen voor de winst. Op dat moment een blunder en de partij was over.

Hoezo schuivers? Het coachen van een team en op afstand bekijken hoe het gaat is intens spannend. Gelukkig volgende keer tegen Koedijk. Meestal na 2 uurtjes spelen is het wel bekeken.

Dirk van der Meiden