1991: Uitwisseling met Gentse schaakclub Jean Jaurés.
In 1991 zijn we naar Gent getogen. In totaal met een mannetje of tien. Ik weet niet of ik alle namen nog weet, hier een poging: John Groot, Jan Poland, Elbert Veel, Jos Vlaming, Co van Egmond, Sybolt Strating, Anton Schermer, Johan Plooijer, Gerard de Geus en Baas Kuiper. De eerste vier genoemden hadden hun vrouw mee. Baas Kuiper is inmiddels overleden maar we hebben goede herinneringen aan hem tijdens die dagen en daarna!!
Toen we daar het weekend in Gent waren was er een speciaal schaaktoernooi: het Soete Beesen Toernooi. Het begon echter allemaal met aankomst en intrek in een hotelletje. Op vrijdagavond togen we de stad in onder aanvoering van de voorzitter van de Gentse schaakvereniging Jean Jaurés. Erg gezellig allemaal. De volgende ochtend nog even de stad in om wat sfeer te snuiven en een enkel gebouw te bewonderen. ‘s Middags waren we uitgenodigd bij de voorzitter thuis om een lunch te genieten. Daarna werd de match tussen beide verenigingen gespeeld. Ik meen dat het een gelijkspel werd. Na afloop wedijverden één van onze gastheren en Elbert Veel in het vertellen van geweldige moppen. Wij dachten dat wij wat ‘pijnlijke’ moppen hadden over de Belgen maar eerlijk is eerlijk, de Hollandermoppen waren subtieler en daardoor des te trefzekerder van aard. Ook ‘s avonds werd het weer gezellig en was er nog iets met iemand of een paar iemanden die niet meer naar binnen konden in het hotel en zich pas na het wekken van de hotelier zich te rusten konden leggen.
De volgende dag was het hoogtepunt. Het zogenaamde ‘Soete Beesen Toernooi’. Dat betekent: het aardbeientoernooi. Viel je in de prijzen dan won je doosjes aardbeien. Als deelnemer kreeg je sowieso een doosje aardbeien mee. Nou, we speelden goed en deden met veel man mee en we kregen een enorme lading aardbeien mee. Wat moesten we er in vredesnaam mee? Geen nood, Baas wist raad. Je kunt van alles en nog wat bier maken en zo ook van aardbeien. Praktisch de gehele lading ging met Baas mee en we wachtten geduldig af. De opbrengst in bier zou minstens zo overweldigend worden verzekerde Baas ons, als het weekend gezellig was geweest. Nou, na een paar maanden, toen het gistingsproces ons in de zevende hemel had moeten brengen kwam de aap uit de mouw. Het was grandioos mislukt en van alle kilo‘s en kilo‘s aardbeien die wij ter beschikking hadden gesteld was er geen druppel van terecht gekomen. Toch blijven de herinneringen zoet aan dit weekend en het Soete Beesen Toernooi.
