Simultaan uit de oude doos
Bij het doorspitten van de zes verhuisdozen, afkomstig uit de nalatenschap van de in mei vorig jaar overleden Harry Peters, kwam ik toch nog een aantal interessante items tegen waaronder de notatieformulieren van een drietal simultaanseances van lang geleden. Behalve Harry’s eigen partijen tegen toenmalige toppers als Hans Ree, Loek van Wely en Jan Timman, zat er ook eentje tussen van Dirk Appel, vele malen clubkampioen van V.V.V. en naast Piet Seewald en Eddie Kayser behorend tot de grote drie van de oudste schaakvereniging van Alkmaar. Zoals het literaire wereldje in Nederland het nog altijd heeft over Willem Frederik Hermans, Harry Mulisch en Gerard Reve was dit ook van toepassing op V.V.V. Het drietal verdeelde vanaf 1935 (de eerste titel van Appel) tot 2003 (zijn laatste titel!), onderling de clubtitels. Seewald werd maar liefst drieëntwintig keer kampioen, gevolgd door Appel met elf kampioenschappen en Kayser vijf keer: een totaal van negenenveertig clubkampioenschappen!