Het NHSB-seizoen zit er inmiddels bijna helemaal op. De laatste matches worden nog gespeeld. Ons N1-team was echter een ronde voor het einde al verzekerd van het kampioenschap. Wijker Toren waren na 8 speelrondes uitgespeeld en hadden 12 matchpunten, waar wij nog een ronde te gaan hadden en al minimaal 3 matchpunten voor liepen op alle overige concurrenten.
(meer…)

Het Waagtoren N1 team is nu al kampioen van de NHSB Topklasse. Dat komt door de nederlaag van onze enige concurrent: Kennemer Combinatie.

Frank Agter heeft een mooi verslag geschreven van onze wedstrijd tegen Chess Society Zandvoort.

Mijn partij aan bord 8 was ook spannend. Ongebruikelijk was g4 op de vierde zet, waarvan ik pas in de slotfase kon profiteren. Na een zet of twaalf wilde ik h5 spelen om een open lijn af te dwingen, maar dan moest ik wel mijn torens kunnen verdubbelen op de h-lijn. Dus eerst maar de lange rochade, waarna bleek dat mijn koning niet veilig was op de damevleugel. Ik kwam niet meer toe aan het spelen van h5.
(meer…)

De uitwedstrijd tegen Chess Society Zandvoort stond gepland voor vrijdag 24 maart. Juist: tegelijk met de eerste ronde van het ASK. Maar de Zandvoorters waren zo vriendelijk om de wedstrijd -op ons verzoek- te verzetten naar dinsdag 28 maart, op de clubavond van S.V. Santpoort. Zo konden wij gewoon met ons basisteam aantreden (Michaël is door het wegvallen van Ronald inmiddels ook zo goed als basisspeler) voor de wedstrijd die misschien wel de boeken in zal gaan als kampioenswedstrijd. Zekerheid hieromtrent hebben we na donderdagavond pas, als onze enige overgebleven concurrent aantreedt tegen De Wijker Toren. We stonden voorafgaande aan de ontmoeting met CS Zandvoort immers 2 punten los van Kennemer Combinatie met ieder nog twee wedstrijden voor de boeg.

Op papier hadden we deze dinsdag flink de overhand, maar op de borden was daar een tijd lang niet veel van terug te zien.
(meer…)

Waagtoren N1 – Krommenie N1

Op 22 februari was het alweer tijd voor de 6e wedstrijd van dit seizoen, tegen het laag geklasseerde Krommenie. Tot overmaat van ramp misten de Zaankanters ook nog eens een half team vanwege een venijnig virusje. Aan onze kant één late afmelding, van beoogd invalster Maaike, eveneens geveld door een griepje. Gelukkig vonden we in Ton een uitstekende stand-in.

Spoedig na aanvang van de wedstrijd werd ik door de teamleider van de opponent aangeschoten over mijn schrijfsel van de vorige editie, waarover in Krommenie en omstreken nog lang is nagepraat, onder het genot van brandende fakkels. Uit respect voor de tegenstander (en ter promotie van de zoekfunctie op de website) zal ik de link naar dit verslag achterwege laten, maar ik kan u verzekeren dat het gehele ledenbestand van de plaatselijke SC een duimpje omlaag zou hebben gegeven, als die functie toen reeds beschikbaar was.
(meer…)

De stand in de NHSB-topklasse geeft een wat vertekend beeld, onder meer doordat dit jaar niet 8 maar 9 teams uitkomen in de regionale eredivisie. Drie van hen hebben reeds vijf wedstrijden achter de rug, terwijl twee andere slechts driemaal hebben gespeeld. Kijken we naar het aantal verliespunten, dan waren wij voorafgaand aan deze pot de trotse koploper. Bij tegenstander Aartswoud waart het degradatiespook rond, met slechts één schamel puntje uit 3 en een voorlaatste plaats tot gevolg. De scorebordjournalisten onder ons zetten hun geld derhalve massaal op een thuisoverwinning. Alleen Ronald had een bom duiten gezet op een zege van de underdog.
(meer…)

In de volksmond wordt de derde maandag van januari blue monday genoemd, maar in mijn mond is elke maandag blauw, als notoir slechte zondagavondslaper. Tel daarbij op een zware werkdag, een lange rit door Noord-Hollands achterland en een koelcel als speellocatie, en u begrijpt dat het niets minder dan overleven was, deze 14e november. Op het programma stond de uitwedstrijd tegen De Uil. Dit zou een walk-over worden, zo dachten de thuisgebleven scorebordjournalisten. Maar om de verwachtingen enigszins te temperen, riep ik tegenover mijn manschappen de moeizame 4-4 van vorig seizoen in herinnering. Weliswaar was de bordbezetting onzerzijds deze keer wat sterker, maar het thuisvoordeel van de Hillegommers mag ook niet worden uitgevlakt.
(meer…)

De tweede wedstrijd van het seizoen beloofde een zware te worden, tegen het op papier sterkere de Wijker Toren N1. Dat de nieuwbakken huiseigenaar Danny het schaken deze avond niet kon inpassen tussen het behangen, schilderen, timmeren en boren was derhalve even jammer als begrijpelijk. Normaal gesproken betekent dit een flinke aderlating, maar gelukkig was Frank 2 bereid om deze avond uit Den Haag over te komen om het bloeden te stelpen. Verder waren we compleet en had ik een snood plan bekokstoofd: iedereen moest zijn tegenstander simpelweg verpletteren. Helaas zijn er altijd afvalligen.

Hoewel de Wijkers twee sterkhouders miste, konden ze nog altijd bogen op een zeer verdienstelijk team dat op 5 van de 8 borden een ratingoverwicht bezat op de onzen. Maar ja, ELO-rating is ook niet meer dan de nauwkeurigste manier om eenieders speelsterkte uit te drukken, dus een kniesoor die daarop let.

Reeds tijdens het welkomstwoord van Jan -wedstrijdleider deze avond- ontstond enige consternatie. Een niet nader te noemen speler van N2 (dat deze avond ook speelde, maar dat leest u ongetwijfeld nog) kreeg pardoes een woedeaanval toen hij vernam dat zijn telefoon uit moest worden gezet. Onder de dreiging het pand met gezwinde spoed te verlaten, werd een compromis gesloten. Hij had storingsdienst voor al zijn concubines, maîtresses en bijvrouwen, zodat hij bij hoge uitzondering toch nog bereikbaar was in noodgevallen. (meer…)

Vrijdag 30 september was het tijd voor de eerste krachtmeting van N1 dit seizoen, tegen het altijd lastige Kennemer Combinatie. Ten opzichte van vorig seizoen is de basisopstelling op één plek gewijzigd: Peter Kalisvaart voor Michaël van Liempt. Vermits twee mastodonten van N1 kampten met vakanties, werd ik als teamleider echter alweer meteen aan het werk gezet om vervanging te regelen. Dat lukte met Vincent en bijna met Dirk, maar die moest helaas te elfder ure met lichamelijk malheur afzeggen. Gelukkig was Tycho bereid om -geheel belangeloos- het gat te dichten.

Laten we daar ook het wedstrijdverslag mee beginnen. Dan hebben we het ergste gehad. Tycho leek nogal onder de indruk van de aantijgingen aan het adres van Hans Niemann, die de schaakwereld nu al weken in de ban houden. Om iedere vorm van verdenking uit te sluiten, besloot Tycho te spelen met 0% nauwkeurigheid, volgens de graadmeter van de mysterieuze Gambit-Man (ja, beste mensen, voor dit verslag dient u het elkaar in hoog tempo opvolgende schaaknieuws op de voet te volgen). Onze Benjamin vatte het krachtig samen:  ‘Het was mijn slechtste partij in jaren’. Op zulke momenten duurt de avond nog lang. (meer…)