Reactie op reactie op post W4 – ZSC3
In mijn stuk geef ik aan niet meer de kracht te hebben.
Een tegenstander die begint te briesen en op een voor mij niet normale manier probeert zijn gelijk te halen, de stelling opgezet op een ander bord, de herhaling van zetten laten zien, een tegenstander die aangeeft dat zijn notatie niet klopt en doorgaat met briesen, ik laat mijn opengeslagen notatieboekje duidelijk liggen want ik sta op, ik sta op het punt in huilen uit te barsten, eindelijk volg ik de conventies want dit zijn toch de regels, loop zeer kort even weg om rust te vinden om vervolgens tot mijn stomme verbazing jouw conclusie te moeten aanhoren. Dat ik versteend en apathisch achter het bord ga zitten is slechts voor de vorm wat mij betreft. Ik probeer voor het team mijn gedachten en emoties in een laatje te stoppen, deze te sluiten en terug te keren naar de partij. Het lukt niet, mijn leven trekt aan mij voorbij. Wat doe ik hier?
(meer…)