Jan Poland

Zo, deze match is ook weer gefikst

Deze cryptische kop slaat niet alleen op het huidige fenomeen van omkoping in de sport, maar ook op de in de schaakwereld gebruikelijke manier om partijen te kopen en om uitslagen daarmee naar eigen hand te zetten. In de tijd van de Russische hegemonie was het gebruikelijk om een opdracht van de Partij mee te krijgen wie een match moest winnen, lees Fischer en Sijbrands er maar op na en dan krijg je een beeld van matchfixing die er niet om liegt. Tot zover niets nieuws onder de zon. Maar dat dit fenomeen zich ook in de lagere regionen heeft genesteld is wel nieuws en de wedstrijd van afgelopen vrijdag tussen ZSC Sande 3 en Waagtoren 4 is er een die op zijn minst nader onderzoek door een commissie van wijze mannen vereist. Na het lezen van onderstaand verslag rijzen allerlei vermoedens.

Neem nou de pot aan bord 1 tussen Jesper de Boer met een rating van 2044 tegen Ruud Nieuwenhuis met een rating van 1814. Goliath tegen David, nietwaar. David, pardon Ruud, wint. Als een furie raasde hij over het bord, koningspionnen stormden naar voren en na 32 zetten was het voorbij. Tegelijk de frustratie van de nederlaag van afgelopen dinsdag kwijt. Maar is dit logisch? Nee! Nico had ook een kanon te bestrijden maar deed dat niet op zijn sterkst. Was hij die wedstrijd tegen ChessCool plotseling vergeten? Die hele sterke tegenstander die Nico toen bijna achteloos van het bord mepte. De partij van vrijdag was een schim van die partij toen. Toeval? Wij vragen het ons af.

De partij die werkelijk alle seinen op rood zette was die van Egbert. In een stelling waar niets aan de hand is wordt een pion weggegeven. Even later wint Egbert een vol stuk en de winst ligt voor het grijpen. In arren moede begint de tegenstander aan een pionopmars en Egbert laat dat ongestoord gebeuren. Er verschijnt een Dame op het bord en Egbert hangt de lier aan de wilgen. Volslagen onlogisch verloop van de partij! Ik speelde een regelmatige wedstrijd met een aardige aanval, tenminste dat dacht ik. Die aanval sloeg natuurlijk niet door en de door mij gewonnen pion moest ik weer inleveren. Zoals het gaat met mislukte aanvallen heb je gelijk ook een mislukte stelling en tot overmaat van ramp liet ik mijn Toren insluiten en even later stond deze naast het bord in plaats van er op. Over mijn overwegingen laat ik mij wijselijk niet uit.

Aart kampte met een zwakke pion op e3, maar wist de boel keurig gedekt te houden. Op het eind werden er wat pionnen geruild en uit het notatiebiljet kan ik nog net distilleren dat Aart het eeuwig schaak mechanisme van stal haalt om remise te forceren. Dick speelde remise, was volgens mij als eerste klaar en ik heb zijn notatie niet, hetgeen als verdacht mag worden aangemerkt dus over naar de volgende. Ger won, maar ik heb ook zíjn notatiebiljet niet. Niet dat dit veel uitmaakt overigens, een hebbelijkheidje van Ger is dat niemand zijn notatie kan ontcijferen, hijzelf incluis. Voordeel is dat hij nergens van beschuldigd kan worden want bewijzen ontbreken. Johan won in een Konings-Indische partij, maar ook hier is de notatie slecht leesbaar?! De eindstand is uiteindelijk in goed overleg op 4-4 bepaald.

Details:

Jesper de Boer (2044) Ruud Nieuwenhuis (1814) 0-1
Peter Roggeveen (1970) Nico Mak (1823) 1-0
Evert Blees (1850) Egbert van Oene (1838) 1-0
Dirk-Willem Swart (1791) Jan Poland (1836) 1-0
Frits Rappange (1834) Aart Kögeler (1846) ½-½
Mels van de Water (1682) Dick Bouma (1746) ½-½
Arnold Rijksen (1604) Gerrit Lemmen (1816) 0-1
Teresa Mejia (1710) Johan Plooijer (1747) 0-1
      4-4

Leave A Comment