WT N1 opent seizoen met ronde 2

Door een merkwaardige samenloop van omstandigheden vond voor het regionale vlaggenschip ronde 2 eerder plaats dan ronde 1. De wedstrijd van ronde 1 tegen Kennemer Combinatie is op hunner verzoek uitgesteld, waardoor deze wedstrijd op 24 oktober zal plaatsvinden. In de tussentijd stond ronde 2 (uit tegen Het Witte Paard Haarlem) gepland op 17 oktober. Verwacht wordt dat we het seizoen 2024-25 kunnen aftrappen met een grootschalig kampioensfeest op 8 oktober 2024, waarbij de hele stad Alkmaar met ons mee zal vieren en de club een avondje gesloten zal zijn.

We waren er nog niet over uit of Van Kooten en De Bie daadwerkelijk van voor mijn tijd zijn (of hoe vaak ik deze sketch inmiddels gezien heb), toen we richting Haarlem moesten vertrekken.

De wedstrijd

Bij een KNSB-wedstrijd uit het seizoen 2022-23 tegen HWP, waarbij ik rechtstreeks zou gaan, stond ik tien minuten voor de aanvang van de wedstrijd bij De Sociëteit. Enkele jaren eerder had ik met mijn vorige vereniging (SG Rijswijk) tegen HWP een KNSB-wedstrijd in De Sociëteit gespeeld, en in een voorgaand seizoen waren we er voor een regionale wedstrijd ook al eens te gast. Het adres stond nog altijd op de website van HWP, dus ik wist niet beter dan dat we daar zouden spelen. Dit is echter al enkele jaren niet meer het geval: de KNSB-competitiewedstrijden vinden tegenwoordig plaats aan de Spaarndamseweg. Een fout van mezelf, en sindsdien mag ik niet meer rechtstreeks.

Rond 8 uur kwamen we aan bij de Sociëteit, die ditmaal dienstdeed als juiste speellocatie. We hadden het nog even kort over Wie is de Mol?, een vraag die we vanavond snel konden beantwoorden.

Jos Vlaming op bord 5 was als eerste klaar. Nadat hij in de opening een zeer vervelend paard op e5 had geplant, verkreeg hij met een tijdig oprukken van zijn c-pion een meerderheid op de damevleugel en een mogelijke vrijpion. Zwarts levensverwachtingen werden er niet beter op toen hij een paard op b6 toeliet, wat tot gevolg had dat zijn toren buitenspel zou komen te staan. Teneinde iets aan de troosteloze perspectieven van niet alleen zijn toren op a7 maar ook van zijn loper op c8 en dame op b8 te doen offerde Zwart een pion op e5. Dit opende echter vooral voor wit de aanvalslijnen. Met een mooie kruispenning dwong onze voorzitter stukwinst af, waarna zijn tegenstander (de Mol) het voor gezien hield.

Kort daarna vergrootte Vincent Pandelaar op bord 8 de score. Hij had met Zwart in de opening een pion gesnoept, maar vergat op het juiste moment om zijn dameloper te ontwikkelen zodat Wit zich kon herpakken. Nadat de stofwolken in het centrum waren opgetrokken, had Wit zijn pion terug. Een gezondere pionstructuur en een lichte voorsprong in ontwikkeling garandeerden Wit een klein positioneel voordeeltje. Dit bleef zo totdat Zwart een kleine combinatie uitvoerde. Hij won weliswaar geen pion vanwege een tussenzet, maar zijn stukken kwamen actief te staan. Toen zijn tegenstander op het kritieke moment de enige zet miste, won Zwart een pion en verkreeg tevens een levensgevaarlijke vrijpion op de a-lijn die Wit spoedig de das omdeed.

Op bord 7 weigerde Peter Kalisvaart de gambietpion van zijn tegenstander. Hierdoor kreeg hij een iets normalere stelling zonder de typische druk die zijn tegenstander over de open lijnen zou krijgen. Wit speelde op ruimtevoordeel en een doorbraak in het centrum, terwijl Zwart op de damevleugel toch wat vorderingen leek te maken. Toen zijn tegenstander zich echter liet verleiden om een zwakke pion te verdedigen, verkreeg Wit het initiatief en zette dit om in een punt.

Frank Agter had op bord 1 een goede stelling bereikt en bracht een speculatief kwaliteitsoffer omdat het er te leuk uit zag om niet te doen.
Peter Hoekstra had zichzelf op bord 3 in het vroege middenspel een gedekte vrijpion verschaft, die hem tegenkansen moest bieden voor Zwarts solide centrum.
Nico Hauwert had op bord 4 een open middenspel op het bord, waarbij zijn tegenstander bij symmetrische pionstelling een klein voordeeltje in de vorm van het loperpaar had.
Gerard de Geus keek op bord 6 tegen een stelling met minder ruimte aan, waarbij het er duidelijk beter uit zag voor Wit.
Zelf probeerde ik op bord 2 (tegen dezelfde tegenstander als in de NHSB-competitie van vorig seizoen) een variant die ik een aantal maanden geleden vluchtig had bekeken. Dat ik niet meer wist hoe de hazen lopen, werd pijnlijk duidelijk toen ik mijn geofferde pion nooit meer terug zag en er nog een pion tegenaan moest gooien om iets van tegenspel te kweken.

Tussenstand: 0-3

Prognose: winst met marginale cijfers

Frank Agter kreeg een stuk voor zijn inspanningen, waardoor de materiële balans nu twee lichte stukken tegen een toren en twee pionnen betrof. Na dameruil bleek de combinatie van Wits stukken sterk genoeg om ook nog een kwaliteit buit te maken. Daarna was er voor Zwart geen houden meer aan.

Ondanks dat ik, Michaël van Liempt, me flink aan mezelf ergerde omdat ik een simpele paardvork overzien had die me een kwaliteit kostte, was het me nog wel gelukt om mijn tegenstander voor problemen te plaatsen. We misten op zeer kritieke momenten allebei de winsten die we normaliter gemakkelijk zouden moeten hebben kunnen vinden, en het werd daardoor een loterij wie er zou winnen. Helaas voor mijn tegenstander maakte hij de laatste fout en ging ik volkomen onverdiend met het punt naar huis.

Peter Hoekstra had in de verwikkelingen in het middenspel een pion verloren. Zwarts meerderheid op de damevleugel begon bovendien steeds meer gewicht in de schaal te leggen, en na ruil van de torens resteerde een verloren lopereindspel. Toen hij ook zijn vrijpion zag verdampen, hield Wit het voor gezien.

Nico Hauwert had laten zien dat paarden verraderlijke stukken zijn: Wit dacht met e3-e4 een tempo te winnen, maar verloor vanwege een matdreiging tussendoor een kwaliteit. De stelling werd er daarna voor het loperpaar niet beter op, en het materiële overwicht gaf de doorslag.

Gerard de Geus kende een paar angstige momenten achter het bord. In de kritieke fase van de partij was zijn tegenstander echter niet doortastend genoeg, en na ruil van de zware stukken werd het remise.

Eindstand: 1½-6½

Al met al een enerverende avond, waarin de grote overwinning voor een deel aan mazzel mag worden toegeschreven. Maar aan het eind van de avond tellen slechts de punten (althans, daar hou ik me na de partij van deze avond aan vast).

1. Jeroen Schoonackers – Frank Agter 0-1
2. Harry Lips – Michaël van Liempt 0-1
3. Collin Boelhouwer – Peter Hoekstra 1-0
4. Peter Beerens – Nico Hauwert 0-1
5. Wim Mol – Jos Vlaming 0-1
6. Roel Faber – Gerard de Geus ½-½
7. Hubrecht van den Brekel – Peter Kalisvaart 0-1
8. Sjoerd van Raaij – Vincent Pandelaar 0-1

~ Michaël van Liempt