Maaike Keetman

Waagtoren 1 aan kop in de eerste klasse!

Waagtoren 1 – Caissa 1

Op zaterdag 11 maart stond een van de belangrijkste wedstrijden van het seizoen op het programma: de Waagtoren mocht aantreden tegen het sterke Caissa 1 uit Amsterdam. Dit team speelde vorig jaar nog in de Meesterklasse (wat niet snel vergeten zal worden door een historische score van -2 matchpunten) en had dat seizoen ook Dimitri in haar gelederen, die dit jaar ons team versterkt.

De spanning voor de wedstrijd werd versterkt door de tussenstand na 6 ronden: Caissa leidde het klassement met 10 matchpunten, waar wij op slechts een punt achterstand volgden. Om kans te maken op het kampioenschap diende er dus gewonnen te worden.

Door de kop van het artikel zal de rest van het verslag een stuk minder spannend zijn – er werd inderdaad gewonnen –  maar de partijen zelf bevatten nog genoeg spanning, dus leest u verder!

Zoals het hoort bij een belangrijke wedstrijd, begon iedereen al een tijd van tevoren met een goede voorbereiding. Yong Hoon nam de voorbereiding zelfs zo serieus dat hij pas een tijdje na het aanvangstijdstip binnenliep. Gelukkig had verder niemand problemen ondervonden (ondanks een wijziging in speellocatie, werkzaamheden bij de NS en waarschuwingen voor diverse protesten), en waren om kwart over 1 alle partijen begonnen.

De borden waren zo opgesteld dat iedereen een eigen “hokje” had, en er niet bij de buren gekeken kon worden. Hier was ik stiekem wel blij mee, want dan had ik gelijk een goed excuus om niet zo’n nauwkeurig verslag te schrijven – ik kon immers niet veel zien zonder op te staan! De meeste teamgenoten leken hier echter geen genoegen mee te nemen, en stuurden braaf partij(fragment)en op, waardoor ik toch wat hoogtepunten kan laten zien hier.

Het eerste hoogtepunt was al vroeg: rond een uur of 3 was Frank vT al klaar. Op bord 4 speelde hij met zwart tegen Rik Salomons, die tot nu toe een uitstekend seizoen draaide met 4/5. Frank daarentegen had nog niet echt zijn draai gevonden dit seizoen, en daarom was het een mooie opsteker om zo snel al een punt binnen te slepen – in slechts 17 zetten was het gedaan, na een nieuwtje van wit op zet 8 in de Grünfeld dat vermoedelijk weinig navolging zal krijgen. Desondanks was Frank naar eigen zeggen niet helemaal tevreden, dus volgende wedstrijd verwachten we natuurlijk een overwinning in 16 zetten.

Danny had op bord 3 rond dezelfde tijd al een pionneneindspel op het bord staan tegen Paul Hummel, waar beide kanten slechts nog 5 pionnen op het bord hadden, en verder niets meer.

Zoiets zie je niet vaak! Er werd dan ook zeker nog wel nagedacht en doorgeschaakt, maar het evenwicht leek niet verbroken te worden. 1,5-0,5 derhalve.

Hierna wist Caissa de score gelijk te trekken: op bord 6 werd Vjeko verslagen door Yochanan Afek. Vjeko was opgetrommeld om zo sterk mogelijk voor de dag te komen in dit belangrijke duel, en na de opening leek hij erg goed te staan. Echter na een paar onnauwkeurigheden kwam Afek terug in de partij, en sloeg toen toe op de koningsvleugel waarna het snel gedaan was.

Er is hier maar een winnende zet, die mooi gevonden werd door Afek: Pxe6+! leidde uiteindelijk tot winst. 1,5-1,5.

Hierna gaan we over tot het bord van Rob. De tegenstanders hadden een (lichte) tactische opstelling ingenomen, en hun sterkste speler (op papier), Michael Wunnink, was op bord 8 geplaatst. Na 12 zetten maakte Rob een foutje, en verloor een pion. Gezien het ratingoverwicht van bijna 200 punten zag ik het hier somber in. Nog geen 10 zetten later werd de pion echter alweer teruggegeven, en bood Rob handig remise aan, wat aan werd genomen. Dat wit in de slotstelling nog steeds beter had kunnen staan met nauwkeurig spel zullen we maar snel vergeten. Een mooi resultaat! 2-2.

Hierna scoorde de Waagtoren twee opeenvolgende punten, en zag het er voorspoedig uit. Op bord 5 speelde Frank A met wit zoals hij het eigenlijk het hele seizoen al doet: hij laat zien dat het Engels helemaal niet zo saai is, en gooit er gerust elke partij wel een pionnetje tegenaan. Het is hierdoor altijd boeiend zijn partijen te volgen. Echt voordeel leek uit te blijven dit keer, totdat Frank plots een cadeautje in de schoot geworpen kreeg van tegenstander Alje Hovenga:

Na 1… Dxe4? 2. Txe6 Dc4 had Frank een klassieke truc: 3. Te8+! Als zwart de toren slaat hangt de dame, en na 3… Kf7 4. Dxc4 gaf zwart op, omdat de toren op a8 eraf gaat op de volgende zet. 3-2

Op bord 2 vond een grootmeesterduel plaats tussen twee oud-Nederlandse kampioenen: Dimitri mocht het opnemen met zwart tegen Hans Ree. Door een penning op de h-lijn wist Dimitri een slim schaakje te geven op g3, waardoor wit niet meer kon rokeren. Het leek eerst wel mee te vallen voor wit, maar langzaam en zeker drongen de zwarte stukken binnen en behaalde Dimitri een terechte overwinning. 4-2

In een teamwedstrijd zijn de onderste borden natuurlijk net zo belangrijk als de hoogste. Om de helden van bord 9 en 10 ook eens te eren werden ze daardoor (letterlijk) op het podium gezet. Het nadeel was dat om de stellingen een beetje te zien het podium ook beklommen moest worden, en daardoor heb ik weinig meegekregen van de partijen van Daan en Tycho. Even dacht ik te zien dat Daan tijd voor stond op de klok, maar dat leek zo onwaarschijnlijk dat ik het wijt aan het hoogteverschil met het podium. Alhoewel Daan in het middenspel zeker wel kansen had (op een betere of in ieder geval speelbare stelling), ging het rond zet 35 in lichte tijdnood mis waarna tegenstander Cor Croese het goed uitspeelde. 4-3

Tycho gaf wederom sterk vervolg aan zijn uitstekende seizoen door direct uit de opening met zwart al een pion voor te komen. Op zet 24 werd een goede winstkans gemist, maar het eindspel zag er desondanks veelbelovend uit. De ongelijke lopers bleken echter een probleem, en tegenstander David Laan wist het uiteindelijk remise te houden. Desondanks blijft het knap dat Tycho na 7 rondes nog steeds ongeslagen is! 4,5-3,5

Er was dus slechts nog een punt nodig voor de overwinning. Ik stond op dat moment moeilijk, maar Yong Hoon erg goed, dus dat gaf zeker hoop. Nadat ik mijn tegenstander op zet 2 al verraste koost tegenstander Rogiel van Arkel voor een wat provocerende set-up, waarbij ik het centrum in handen kreeg en wit erg prettig stond. Het bleek echter nog niet zo makkelijk, en Van Arkel speelde het sterk. Op zet 15 was er een hoop tactiek mogelijk, en voelde het alsof er een winstmogelijkheid voor wit was, en ik gebruikte hier veel tijd. Uiteindelijk vond ik geen goede voortzetting, en hoewel het in de analyse er ook veelbelovend uit zag voor wit, gaf de engine (zoals gewoonlijk) het deprimerende antwoord: zwart houdt in alle varianten en staat mogelijk al ietsje beter.

Ik wist af te wikkelen na een dameloos middenspel dat objectief gezien wel te houden is, maar prettiger speelt voor zwart, en zwart wist genoeg problemen te geven om uiteindelijk te winnen.

Dit was natuurlijk balen, maar al voordat ik was opgestaan had Yong Hoon gewonnen, en was de overwinning een feit! Naar eigen zeggen was zijn plan om solide te spelen zonder teveel risico, en dat gebeurde ook. Mogelijk iets te solide op sommige punten, maar de overwinning was nooit in gevaar geweest voor hem.

Eindstand: 5,5-4,5

 

Zo sleepten we na een zenuwslopende middag de volle twee matchpunten binnen, en zijn we de nieuwe koploper in klasse 1A met 11 matchpunten! De buit is echter nog lang niet binnen: op 1 april volgt de belangrijke wedstrijd tegen Purmerend 1 (directe achtervolger met 10 matchpunten) en in de laatste ronde treffen we het niet te onderschatten Wageningen 1, die ons vorig jaar een nederlaag bezorgden. Kortom, er kan nog van alles gebeuren!

Tenslotte nog dank aan Frans Peeters, die een aantal mooie foto’s heeft genomen tijdens de wedstrijd. Om het niet al te lang te maken voeg ik alleen enkele foto’s toe van de winnaars – hopelijk motiveert dit de rest om volgende wedstrijd ook een punt te pakken!

Leave A Comment