Aan alles komt een eind…
Beste Waagtorenschakers,
De mix van de coviddreiging die nog niet voorbij is, een kwetsbare gezondheid en een allengs wat krimpend denkraam, heeft me doen besluiten mijn toch al niet zo scherpe schaakstrijdbijl te gaan begraven…
Het was een mooie tijd, met de wekelijkse krachtmetingen, de expedities met de V1-maten naar de binnenlanden van Noord-Holland op weg naar wie-weet weer een volgend kampioenschap, de diverse toernooien en simultaans, en het assisteren bij de training van het aanstormend jeugdtalent. Ik realiseer me dat ik deel heb uitgemaakt van een unieke club.
Bedankt Waagtorenaars: regelmannen, tegenstanders-groepsgenoten, raadgevers, V-teamgenoten, invallers en jeugdopleiders, voor het mee maken van deze mooie en leerzame jaren. Het ga jullie goed!
Han Rauws
6 Comments
Leave A Comment
You must be logged in to post a comment.
Beste Han,
Wat een persoonlijke manier om afscheid te nemen. Mooi daarbij ook alle anderen te bedanken voor een goede tijd. Je stopt bij de club, maar toch niet met schaken zelf 😉 Dus wie weet tot een keer zomaar ergens bij een schaaktafel in het park of zoiets dergelijks.
Het ga je goed.
Han, ook via deze weg: jammer dat je weggaat en super bedankt (namens het hele team) voor je hulp bij de jeugd!
In de zomermaanden zitten er geregeld schakers op dinsdagavond in De Pilaren. Schroom niet om binnen te stappen voor een partijtje.
Jammer Han, hou je taai !
Wat laat, maar nooit te laat Han, Ik onderschrijf de bewoordingen van Ellen en Ton, Frits idem. Net als Ellen hoop ik dat je nog ergens een schaakje durft te doen. Zolang dat kan. Voor een gedeelte heb ik ervaren, wat jij ervaren hebt. Ik mag nog meedoen, (heel blij), dat het niet meer zo is als in betere tijden, het zij zo. Nogmaals Han, kan er nog ergens geschaakt worden, ik ben bereid om langs te komen. Op wat voor niveau, dat scheelt mij niets meer, anders Han ook wat betreft mij het allerbeste voor jou en je vrouw.
Han, ik heb altijd met veel plezier je wedstrijdverslagen gelezen, jammer dat we nu ook nog een goed schrijver in ons midden missen.
Han, tot ziens in de Hout of zo!