Louis, I think this is the beginning of a beautiful friendship

Afgelopen woensdag was Alkmaar heel even de schaakhoofdstad van het land. Natuurlijk in de eerste plaats omdat het Tata-toernooi was neergestreken in De Vest. Maar ook omdat in De Grote Kerk (en elders in Alkmaar) een aantal zogenaamde side-events plaatsvonden. Rare aanduiding eigenlijk, een side-event. Het komt toch een beetje over als een bijgerechtje, een smaakmaker. Als de cranberrysaus bij uw hazenboutje zeg maar. En dat terwijl de deelnemers van deze side-events toch bewust voor zo’n bijgerechtje kiezen in plaats van voor het hoofdgerecht in De Vest! Want zeg nou zelf, hoe vaak krijg je de mogelijkheid om op zo’n prachtlocatie als De Grote Kerk een partijtje schaak te spelen. Zo waren er in De Grote Kerk woensdag 3 groepen schakers die enthousiast met ons geliefde spel bezig waren. Allereerst het NK Schaken voor middelbare scholieren. Hiervan heb ik eerlijk gezegd niet zoveel meegekregen behalve dat je de teams goed kon herkennen aan hun veelal gelijk gekleurde poloshirts.

Op het altaar werd een schoolschaaktoernooi voor lagere scholen (georganiseerd door Alkmaar Sport i.s.m. Opening ’64) gespeeld. Hier heb ik wel even kunnen kijken. Natuurlijk was ik benieuwd naar de verrichtingen van de Kardinaal de Jongschool. Zouden de inspanningen van Rob Freer de talentvolle spelertjes tot grote hoogten doen stuwen? Ik geloof dat ze uiteindelijk 8^e zijn geworden. Het speelplezier spatte er in ieder geval vanaf! Bij alle scholen trouwens.

Waar het ook vooral om het speelplezier ging was het eerste Sport Vitaal schaaktoernooi. Opgezet door Mirjam en Leon van Alkmaar Sport met als lieftallige assistenten Jos en ondergetekende. Het Sport Vitaal toernooi was bedoeld voor hobbyisten, huisschakers en de wat lager gerate clubschakers. Dit betekende overigens niet, dat er niet op niveau werd gespeeld!

Een leuke mix van jeugdspelers, huisschakers, oudgedienden, clubschakers en ook een aantal herintreders maakten er een heuse strijd van. In totaal zo’n 20 spelers.

Vooraf was ik vooral benieuwd hoe onze jeugdspelers Tycho Bakker, Max Hooijmans en Tim Bakker het er vanaf zouden brengen. Eerlijk gezegd had ik, gezien het speeltempo van een kwartier per persoon blind al mijn geld ingezet op onze jeugdige talenten!
Achteraf ben ik blij dat ik mijn risico’s toch wat had gespreid en ook rekening had gehouden met oude rotten als Arie Boots, Karel Beentjes en Han Rauws. En wat moest ik eigenlijk verwachten van die deelnemers die ik niet kende?

Al vanaf ronde 1 bleek het toernooi voor de nodige verrassingen te zorgen. Waar je normaal bij een Zwitsers toernooi in de eerste ronde de uitslagen redelijk kunt voorspellen (1-0, 0-1, 1-0, 0-1, etc.) bleken de onbekende namen toch voor flink wat verrassende uitslagen te zorgen. Er moeten toch heel wat potentiële leden schuilen in het leger der huisschakers. Hoe zouden we die nog meer kunnen bereiken?

Terug naar het toernooi. Herintreder Henk Lof nam de gok door een bye te nemen (om in De Vest te kijken) maar bleef afstevenen op de eenzame toernooizege. Tot hij de eerste echte schade opliep tegen Tycho die een half puntje afsnoepte. Na de zesde ronde waren zo opeens nog 4 spelers in de race voor de eindzege: Henk Lof en Karel Beentjes hadden beiden 5 punten. Zij werden op de hielen gezeten door Arie Boots en Tycho Bakker met elk 4,5 punt. In de laatste ronde speelde Karel tegen Tycho en Henk tegen Arie.
Na een spannende strijd wonnen zowel Karel als Henk hun partij. Hierdoor kon Max Hooijmans (die met een half puntje minder, achter Tycho en Arie, de laatste ronde in ging) langszij komen en de derde plaats opeisen.

Karel stond erop dat hij en Henk een barrage zouden spelen voor de toernooiwinst. Henk had immers geen rating en zijn bye zou onevenredig zwaar doorwegen in zijn WP- en SB-punten. Bovendien had Henk ook hun onderlinge duel eerder die dag gewonnen. Argumenten waarmee Karel de wedstrijdleiding wist te overtuigen.

Dat uiteindelijk Henk de ingelaste barrage won, was speltechnisch uiteindelijk meer dan verdiend. Toch op deze plaats de complimenten voor de sportieve geste van Karel! Precies zoals een vriendelijk toernooi als deze hoort te eindigen!

Tata is weer terug naar hun honk in Wijk aan Zee. En Alkmaar Sport heeft met zowel het scholierentoernooi als met Sport Vitaal een mooi visitekaartje afgegeven in de Alkmaarse schaakwereld! Mogelijk dat hier voor de komende jaren iets moois kan opbloeien? Ik heb er vertrouwen in en kijk er nu al met plezier naar uit!