Het Niet Zo Heel Snel Schaak toernooi 2017: Iets minder zielen en nog steeds heel veel vreugd!

Zondag 12 november was het weer zo ver: de tweede editie van de Niet Zo Heel Snel Schaak traditie ging van start. Titelverdediger Bosboom oogde vlijmscherp bij binnenkomst. Ruim voor aanvangstijd was het al een drukte van jewelste. Vele oude bekenden kwamen elkaar tegen, gelouterde toernooitijgers informeerden bij elkaar hoe de ander sinds het vorige toernooi was thuisgekomen: zwalkend of kruipend? De eerste klokken werden ingedrukt om alvast het gevoel in de vingers te krijgen.

Er werd volop genoten zoals hieronder in het sfeerverslag van Ronald Kamps valt te lezen. De organisatie neemt zich twee punten ter harte: ratingprijzen, beschikbaar gesteld door de Club van 4000, reken je uit vóór de prijsuitreiking en een pauze van anderhalf uur, zeker met dit slechte weer, was wat aan de lange kant. Hopelijk zien wij alle deelnemers volgend jaar weer terug.

Sfeerverslag : HNZHSST 2017 door Ronald Kamps

Is er tegenstand voor Bosboom /Hing Ting Lai?

Gisteren om half 11, de laatst fietsende schaker spoedde zich naar het gulden vlies. Het tweede Niet Zo Heel Snel Schaak toernooi, zou aanvangen.

Bij het binnenkomen, na de postbode mars, stappen van 5 straatklinkers.

Zagen we Manuel en Hing Ting een enorme warming up draaien, mochten deze 2 virtuozen wel samen spelen? Er wordt volgend jaar vast geen commissie voor opgericht.

De beker werd nog net niet uitgereikt bij aanvang, maar 2 ronden voor het einde, nadat ik al een paar keer een vluchtig contact met Manuel te had gehad, was de buit al binnen. Ik meende dat Manuel het zei.

Waren er geen concurrenten, Onze Danny te samen met Jerrel Thakoerdien. Hoe hadden de broers Vlaming zich geprepareerd?! De broers Slikker?! Of zijn het toch de broers van Dam?!

Goed een begin, Ronald en René Kamps, alleen voor die ronde, namen het dus op tegen de fictieve broers. Voor de rest van het toernooi heette René weer Groenendijk. Beiden draaiden we als velen niet een enorme warming up. Net zoals vroeger de oud voetbal profs, met een heerlijk shaggie in de rust, gingen wij het gevecht aan. René, was aankomen rijden met de Dieselstand. Dirk dwong mij meteen tot level 18. Awart wint een stuk, voordelige ruil, loper tegen toren. Quizmaster Theo de Bruyn, verder op in de zaal zou vast vinden dat het goed was. Ik ook, een begin van 1-1. Want Jan van Dam is naar ik meen altijd een wakker persoon. René streek de vlag tegen hem.

De tweede ronde bracht Robbert van Dijkhuizen, Michael van Liempt.

Via facebook, is het goed vrienden worden met slimme leeftijdsgenoten een beetje pratend voor Robbert, ik doe het hierna nooit meer Robbert.

Ik kon de getrainde Michael goed aan de praat houden, Siciliaans, maar die is zo getraind en veel sterker die fout komt wel oude man. Al zul je dat niet uit zijn mond horen. Na ingesnoerd te zijn hield ik het voor gezien. René zijn diesel was warm gedraaid, maar Robbert met de snelle Tesla bleef hem nog ruim voor: 0 punten.

De derde ronde, bracht Piet Pover en Ger Peereboom. Er zijn meen ik 2 pillen over de grand Prix aanval en de doorstoot met f5, als ooit gespeeld in van der Meulen – Kamps, ik meen niet gespeeld. Het is 1 van de hoofd

varianten, waar je het tegengif op hoort te weten. Plus je speelt tegen trukendoos Piet Pover, (die heimelijk al weer een contract voor waagtoren 3 aangeboden kreeg). Aan bord 1 spelen is zwaar en tegen Piet zeker geen schande een 0, alleen had ik deze versie, beter kunnen behandelen, het zou zeker niet het laatste voorbeeld zijn, deze dag.

René verraste deze keer angstgegner Gerrit Peereboom, 1 keer moet een eerste keer zijn, dat je een bres in een dergelijk complex slaat. Klasse René!

Shannon wint door volhardend te zijn!

Ronde 4 tegen de immer creatieve Shannon, in ene had ik alles tegen Shannon in het Engels, waar je als schaker voor denkt te kunnen gaan.

Maar opgeven, nee hoor ik moet mat gezet worden vond Shannon, die weelde werd mij te veel. De eerste black out, na het overheerlijke gourmetten de avond er voor. Deed mij mijn niet winnende dame in de aanbieding. Shannon had met mij te doen, zelfs in de lunch pauze. Dat hoeft helemaal niet, volhardend zijn in het spel, in het leven. Soms moet je het als een gift beschouwen. René had ze niet alle 10 goed tegen quizmaster Theo de Bruyn. 4 gaf hij er weg. En Theo?! In onze Facebook competitie, hij heeft vaak de 10, zo ook deze keer.

De zeperd tegen Shannon werkte 1 ronde door. De zeer goed schakende Klaas Silver?! (Aan het eind van het toernooi zocht Klaas weer contact met de remise vriend, maar die deed niet mee dit toernooi), haalde zijn eerste punt tegen mij, scherp schaak tegen iemand met het talent van Klaas, ik hoor beter te weten, nog eens de tik van Shannon navoelend, gaf ik een domme verongelijkte brul toen ik de toren aan hem cadeau deed, ach ja je verdient er je geld mee toch?! Dat bedoel ik dus! René kwam op stoom, nog even een beetje problemen aan de afstemming. Dat hiep Karel Beentjes niet, hun eerste 1-1 en verdikkie onze derde al.

Een heerlijke soep, kroket en salade moest alle schaakburgers op peil houden, voor nog 4 zware ronden, met een te lange pauze, het was slecht weer buiten en die schaakborden ook geweldig voor spellen tussendoor, hoezo lange pauze?

Doorgeef schaak vluggeren tussen jong en middelbaar. Het was zo kwart voor 3.

Ruud Nieuwenhuis en Arjen Dibbets waren de volgende combattanten.

De kassa bij Arjen was goed gevuld, de Westmalle ook, het bord bij René snel leeg. Ruud, stond toen 0 uit 3, kreeg van mij een terechte claim schijnbaar aan de broek (koning schaak), 0 uit 4 en dan is het even een rot spel dat schaken. Bij Ruud en mij bij anderen ook: het komt weer goed jongetjes en meisjes.

Ronde 6,vlak voor de hilarische ronde!

Gerrit Lemmen en Arie Boots! Kun je een beter koppel bedenken?!

Beiden vechten door tot ’s avonds om 2.00 Het licht uitgaat bij het Gulden Vlies. Bij Arie gaat dat niet helemaal meer op, maar geest en instelling, ze willen het zeker nog. Ik stond even iets beter tegen mijn vijfde teamspeler Gerrit, nooit heb ik een antwoord gehad op zijn spel en natuurlijk moet ik hem in mijn vijfde houden haha. Dat lukt wel: Gerrit won.

René deed met nog 30 seconden op de klok de dame in de aanbieding. Arie nam de langste weg. Waar hij niet moest zijn daar ging hij op af. René een voormalig boekhouder, zijn vriend de klok, deed de rest 1-1.

Ronde 7, tegen André Buter en vriend. André de nieuwe Oud-Overdie man blijft een voortreffelijk speler, bij mij raakte het iets op. René net als André zijn compagnon, ook niet meer die lange toernooien gewend, alles wat je niet wou zien, zagen André en ik. Maar daarom mag iedereen mee doen 2-0: voor André en vriend.

Kan Albert er werkelijk niets van?!

In deze ronde kreeg Albert van der Meiden allerlei tegenstanders 1 was Rob Heijink en ik wacht op zijn aanvulling, wij lagen al half onder de tafel.

Ton deed de grootste duit in het zakje, met de nodige humor geroepen, iets van, (ik denk anders,) Albert je kan er ook niets van! In het verder gelegen de Vest en beneden in het Gulden Vlies, dachten ze dat er een blijspel opgevoerd werd boven. De zuurstof werd nog net niet aangedragen. Albert vijfde team speler, vandaag hoefde je het even niet te kunnen, de 24ste november wel weer.

De laatste ronde, de leukste mensen krijg je het laatst, ik ontweek Danny Stoop zijn gambiet Caro – Kan  van uit het niets, had ik in ene daar die alles beslissende counter, Danny moest de dame geven of mat gaan. We namen maar een biertje, waren we nog steeds aan toe. 3 uit 9 in dit veld en qua tegenstanders ik had er maar mee te leven.

Rob had zich de ronde er voor al kostelijk vermaakt, zelfs Danny zei op hilarische toon, dat Rob met hem speelde. Het schaak stadia was ik al heel lang voorbij, dat moment. Geweldig gelachen die twee laatste ronden.

Prijswinnaars Manuel en Hing Ting 1

2 Danny De Ruiter, Jerrel Thakoerierdien en 2 anderen.

Rating prijs Arie Boots en Gerrit Lemmen

Het was heel gezellig met dank aan de Tapijt Gigant, het Gulden Vlies, de Club van 4000 en tot het volgende toernooi