Willem Andriessen

Jeroen Smorenberg weer helemaal terug

Het is natuurlijk makkelijk, vanuit je leun- of bureaustoel kritiek uit te oefenen, zeker als je omringt bent door een keur aan standaardwerken en schaakcomputer. Zo af en toe, als ik na publicatie een artikeltje herlees bekruipt me wel eens een onzeker gevoel. Beging ik niet hetzelfde soort stommiteiten die ik nu een ander inpeper? En moest ik dat foutje nu op zo’n scherpe wijze veroordelen? Vergeef me lezer, ik tref ongetwijfeld niet altijd de goede toon. Zo zit ik nu weer met een gevalletje. Toen ik de partijen van het Eerste team onder ogen kreeg viel mijn blik op het volgende eindspel:

imageStelling na 34…Tg5 uit Van Tellingen-Tromp

Er volgde 35.g4 Te5 36.Kd4 Te2 37.a3 Td2+ en na nog wat heen en weer gedoe van de zwarte toren in de witte stelling werd de partij remise gegeven.
Ik moest meteen denken aan mijn commentaar bij de partij van Frank Agter tegen Hummel uit de beroemde wedstrijd tegen Sissa in 2012. Frank verknoeide een remise-eindspel door zijn pionnen op te spelen waarmee hij doorgang verschafte aan de vijandelijke koning. Ik schreef daarbij nogal korzelig iets als ‘jullie zaten indertijd in die jeugdclub natuurlijk te vluggeren in plaats van het eindspel te bestuderen’.
Ik kan het niet helpen, maar dit stukje schoot me te binnen toen ik het vervolg in de diagramstelling zag. Zouden de jongelui indertijd niet geleerd hebben dat je in het eindspel voorzichtig moet zijn met het opspelen van je pionnen omdat ze dan makkelijker een prooi worden van de vijandelijke stukken? Hoe komt het dat Frank van Tellingen niet op de automatische piloot 35.Tf8+ Ke7 36.Tf2 speelde? Ik wil niet beweren dat wit dan gewonnen staat, maar hij heeft in elk geval praktische kansen. Nu schiet me nog iets te binnen. Beweerde Rob Konijn kortgeleden niet dat ‘ze’ les kregen van Jeroen Smorenberg? Nu is Jeroen veel meer van de ‘strategie’ dan genoemde jeugdspelers en ik maak me sterk dat hij ze ook iets van het eindspel onderwezen heeft. Ik zou wel eens willen weten hoe het daar indertijd toeging.
Nu we het toch over Jeroen hebben, ik had u graag al eerder een partij van hem willen laten zien nu hij zich weer beschikbaar heeft gesteld De Waagtoren te vertegenwoordigen, maar helaas zijn notatiepapieren eindigen vrijwel steeds in onleesbaar gekrabbel. Het is daarom een gelukje dat zijn tegenstander wel noteerde en schaakclub Assen de partijen van de wedstrijd op de site zette. Vandaar dat u hier zijn bijdrage aan de wedstrijd kunt vinden.

7 Comments

  1. Frank van Tellingen
    Frank van Tellingen 4 oktober 2014 at 18:01

    Wim, de verklaring is simpel! Het stond 4-0 en mijn hoogzwangere vrouw was op een kinderfeestje met dochterlief. Als ik remise zou geven zou het team winnen EN zou ik op tijd terug zijn vanuit Assen om haar op te halen en een vermoeiende terugreis te besparen, zo doende speelde ik de hele partij matig geconcentreerd (zie de opening, waar ik normaalgesproken hopelijk Lc4 en Ke2 had gevonden i.p.v. Dd2? De optie Tf8-f2 zag ik bij het analyseren thuis onmiddellijk, wit kan daarna een vrije b-pion scheppen, maar dit kun je “hinken-op-twee-gedachten” noemen. Zelfs in de slotstelling had ik natuurlijk risicoloos kunnen doorspelen.

  2. Frank van Tellingen
    Frank van Tellingen 4 oktober 2014 at 18:07

    Ik vergat daarbij nog te vermelden dat ik ook zeer snel speelde. In de slotstelling was de stand op de klok 53 tegen 8 minuten.

  3. drulovic
    drulovic 4 oktober 2014 at 19:35

    Normaal gesproken is het eindspel juist mn sterkste kant. Tegen Hummel was ik inmiddels helemaal murw, onder meer door een virusje dat ik onder de leden had, waardoor ik me volledig misrekende. Al met al scoor Ik echte en stuk meer punten in het eindspel dan ik er weggeef…

  4. Willem Andriessen
    Willem Andriessen 4 oktober 2014 at 19:57

    Frank. Dat jij gezien de gezinsomstandigheden toch meespeelde, valt zeer te waarderen. Desalniettemin, had ik gedacht dat jij zonder aarzelen Tc8-f8-f2 zou spelen en dan had je met een superieure gebaar, remise aan kunnen bieden.

  5. Willem Andriessen
    Willem Andriessen 4 oktober 2014 at 21:08

    Schakers zijn niet ziek, althans dat was een regel die eind jaren zestig werd ingevoerd, zoals ik zelf ook aan de lijve heb moeten ondervinden. Hans Ree was de aanstichter van deze regel. Tot dan kon een schaker bij ziekte tijdens een toernooi uitstel krijgen van het spelen van een partij tot de volgende vrije dag. Er ontstond tijdens een van de Nederlandse toernooien een kwestie met een uitgestelde partij van een tegenstander van Ree. Wat er allemaal aan de hand was weet ik niet meer, maar Ree protesteerde heftig en naar aanleiding van dit incident werd besloten partijen wegens ziekte niet meer uit te stellen tot een vrije dag. Je speelde of je speelde niet maar dan kreeg je een nul. Ree, gesteund door Donner stelden eenvoudig ‘schakers zijn niet ziek’ en zo is het volgens mij nog steeds. Dus virusje of niet, ziek zijn bestaat niet voor een schaker.

  6. drulovic
    drulovic 4 oktober 2014 at 21:36

    Een misrekeningetje is echter menselijk.

  7. Frank van Tellingen
    Frank van Tellingen 4 oktober 2014 at 22:58

    Niets ten nadele van Jeroens partij, hij speelde goed, maar de manier waarop wit zij zelfdestructiedrift uitte, verbaasde me zeer. Hij moet natuurlijk geen f5? spelen als zwart niet kort heeft gerokeerd en van pxf5??? – een offer zonder compensatie – weet ik zeker dat Jeroen ook helemaal niets begreep.

Leave A Comment