Waagtoren 1 en 2 en de nadelen van een winterstop annex krokusvakantie
Voorjaarsvakantie (zucht). Waarom wordt de competitie afgewerkt in de voorjaarsvakantie? “Omdat op de oorspronkelijk vastgestelde datum van 2 februari de Bundesliga speelde”. “Wat hebben wij in hemelsnaam met de Bundesliga te maken”? Het zijn duistere paden die de KNSB bewandelt maar het kostte het Eerste 1 matchpunt en het Tweede 2 matchpunten, een kostbare zaak voor ons, dus! Vandaar ook die idioot lange winterstop van 2 maanden en om dan weer die roestige raderen in het hersenwerk aan de praat te krijgen, dat viel voor sommigen niet mee.
Neem nou Danny. Niet dat die weinig gespeeld heeft in de winter maar hij liet zich aardig flessen in het middenspel. Zijn reputatie begint hem parten te spelen en tegenstanders zijn op voorhand uit op remise. Danny moet nog leren om daar alert op te zijn. Zijn tegenstander offerde op zet 20 vrolijk een Paard en er zat niets anders op dan het offer aan te nemen. Het gevolg was eeuwig schaak. Frank op bord 2 was niet erg tevreden over zijn spel want hij liet al vroeg een remisecombinatie toe. De tegenstander zag het blijkbaar niet want er werd vrolijk doorgespeeld. Op zet 21 kom ik nog een vraagteken tegen op het notatiebiljet, nadat Frank op zet 20 een kwaliteit had gewonnen. Op zet 27 echter heeft Frank gewonnen…!? Frank op bord 3 heeft zijn goede vorm van het TATA kunnen behouden. Hij was de enige die verklaarde tevreden te zijn over zijn partij. Het vertrouwde werk, stukken goed neerzetten, lijntje openen, in dit geval de g-lijn, zware stukken erop met als gevolg kwaliteitswinst. Op zet 43 geeft de tegenstander op wegens niet vermijden stukverlies.
Bij Daan zijn de gevolgen van de winterstop goed merkbaar. Na een Hollandse opening worden er zeeën van tijd gestoken in de stellingen en vanaf zet 20 is het hengsten op de klok. Zo’n 20 zetten in 4 minuten, dat kan niet goed gaan. Dat ging het ook niet, nadat het stof neergedwarreld was bleek Daan een pion achter te staan. De stelling bleek net binnen de remisemarge te zijn gebleven en na nog een halfuurtje spelen werd de vrede getekend. Bij Rob tekenden zich soortgelijke taferelen af en in de wandelgangen werd gefluisterd dat Rob een winststelling om zeep hielp in tijdnood. Het is helaas niet te verifiëren wegens het ontbreken van zet 29 tot 41 op het notatiebiljet. Rob stond een pion achter in een stelling met beiden een Toren, Rob nog een Paard en de tegenstander een Loper en 4 om 5 pionnen. Loper en Paard gingen eraf en waarschijnlijk was het theoretisch remise. Zoals vaak gaapt er een gat tussen theorie en praktijk en ook na afloop van de partij kwam men er niet uit of Rob het had kunnen houden. Bovendien begon vermoeidheid een rol te spelen want beide spelers maakten fouten. Uiteindelijk wist de tegenstander een pion te laten promoveren en met een open stelling was er geen houden aan. Een nul voor Rob. En ook een nul voor Gerard die niet in een geode vorm steekt. Hij liet zich, met wit nog wel, in het defensief dringen en gaf op zet 29 een Paard voor 2 pionnen. Of was het een ‘offer’? Het kwam niet goed en de tegenstander schoof het netjes uit.
En dan onze 2 invallers, want Jos was op wintersport en Roland liet ook een bericht van verhindering horen. Alex viel in op bord 7 en bracht een veelbelovende stelling op de 64 velden. Daarna kwam er blijkbaar zand tussen de raderen en Alex zag niet hoe hij het beste kon voortzetten. Uiteindelijk was mat niet te verhinderen. Beter verging het Jeroen die na lange afwezigheid zijn rentree maakte en gelijk zijn visitekaartje gaf met het behalen van een overwinning. Het ging niet geheel vlekkeloos maar in de tijdnoodfase was Jeroen op zijn post. De tegenstander had Torens op d7 en d8, Koning op c8 en pion op c7. Het punt c7 werd aangevallen door Toren en Dame van Jeroen. In tijdnood speelde Jeroen Lg2-h3 en pende de Toren op d7, de tegenstander speelde een stuk naar a4 en pats..mat op c7! Ik stond er met mijn neus bovenop omdat de Heren niet noteerden, vanwege de tijd, maar alles speelde zich af in een fractie van een seconde.
Details:
Danny de Ruiter(2267) | – | Alexander van Pelt (2050) | ½-½ |
Frank van Tellingen (2205) | – | Peter Hendriks (2043) | 1-0 |
Frank Agter (2149) | – | Edwin Zuiderweg (2038) | 1-0 |
Daan Geerke (2146) | – | Fons van Hamond (2023) | ½-½ |
Rob Konijn (2093) | – | Henk Bosveld (1938) | 0-1 |
Gerard de Geus (2044) | – | Arjan Dijkstra (2019) | 0-1 |
Alex Albrecht (1834) | – | Ewout Clarenburg (1934) | 0-1 |
Jeroen Smorenberg (2088) | – | Kiran Soerdjan (1952) | 1-0 |
Totaal | 4-4 |
Het Tweede verkeert in zwaar weer! Om toch kans op behoud te hebben werd besloten om 2 partijen vooruit te spelen, want ook het Tweede kampte met afzeggingen door die vakantie. Dat vooruit spelen bleek toch niet zo’n gelukkige greep omdat Woerden een sterk konijn uit de hoge hoed toverde in de vorm van Alina L’Ami, een 2300+ speelster. Dat was een tegenvaller en het team begon dan ook met een 2-0 achterstand nadat zowel Henry als Dirk verloren. Aan Wim op bord 3 de eer om de achterstand goed te maken.
Wim speelde tegen Anne Marie Benschop, een bekend speelster met een hoge rating. Het is dan ook begrijpelijk dat Wim op herhaling van zetten inging. Ook Ronald Groot had een kanon te bestrijden en hoewel ik af en toe zijn stelling met gefronste wenkbrauwen bekeek wist Ronald een fraaie remise te behalen en toen was het al 18.30 uur. Shannon had een lastige middag, zij liet zich in de opening verrassen met een pionoffer en zette niet op haar sterkst voort met als gevolg een aanval op de Koning. Dat kostte een stuk en later de partij. Dennis deed wat terug en won in een gecompliceerd positioneel spel een vol stuk. De tegenstander dacht daar wel een stuk voor terug te krijgen maar met mooi spel wist Dennis het stuk te behouden en dwong Dameruil af om een gewonnen stelling over te houden. De tegenstander liet het zich niet bewijzen. De eerste die wat terugdeed was Maaike die een fout van de tegenstander afstrafte en binnen een half uur had zij een totaal gewonnen stelling. Rustig maakte zij verder het karwei af en gaf zo nog enige hoop op een gelijk spel. Helaas kwam Bert op bord 8 niet verder dan remise, ondank een fors verschil in rating. Bert heeft ook zijn vorm na TATA nog niet terug. In de opening werden al snel stukken geruild, waarmee alle venijn uit de stelling verdween en na 45 zetten werd de vrede getekend.
Het Tweede heeft nog een kleine kans op behoud in de derde klasse. Winst op VAS in de laatste ronde is een vereiste. Remise tegen BSG of Oud Zuylen is mooi meegenomen, maar de mede degradanten hebben ook nog een zwaar programma. Wij zullen zien.
Details:
Henry Veneman (2113) | – | Alina l’Ami (2381) | 0-1 |
Dirk van der Meiden (2045) | – | Sten Goes (2204) | 0-1 |
Wim Nieland (1911) | – | Anne Marie Benschop (2159) | ½-½ |
Ronald Groot (1927) | – | Marcel Schroër (2102) | ½-½ |
Shannon Vlaar (1953) | – | Erik van Esterik (1948) | 0-1 |
Dennis Keetman (1931) | – | James Reed (1929) | 1-0 |
Maaike Keetman (1882) | – | Rolf van Beek (1817) | 1-0 |
Bert Buitink (1949) | – | Henk de Heer (1811) | ½-½ |
Totaal | 3½-4½ |
5 Comments
Leave A Comment
You must be logged in to post a comment.
Mijn halfje mag een 1 worden in de uitslag…
Knap dat we alsnog 4-4 hebben gespeeld met een halfje minder.
Wat bedoelen jullie?
Ahum…..Danny & Frank: attent, heb het aangepast!
Kost mij verdorie een zondagmiddag inclusief krantenverslag en dan toch nog een ‘slip of the pen’.
Jeroen, welkom terug!