KENNEMER COMBINATIE 3 – DE WAAGTOREN 2 4–4

Het Tweede heeft na een spannende strijd, waarin de kansen nogal eens keerden, een gelijk spel behaald tegen KC 3. Er werd gespeeld in Denksportcentrum ’t Spaerne in Haarlem, waar in een zeer ruime speelzaal in totaal 5 wedstrijden plaats vonden, van de eerste 5 teams van KC. Het Derde speelde er ook, tegen KC 4. Verder werd in een aangrenzende zaal een ronde van het Kennemer Open Schaaktoernooi afgewerkt, genoeg te beleven dus.

Om degradatie te kunnen ontlopen was winst wel bevorderlijk geweest, maar zover is het dus niet gekomen. We begonnen met een remise van Ronald Groot. Zijn Caro-Kann werd door Frans Arp flink aangepakt met een vroege pionnenstorm op de koningsvleugel. Het zag er even lastig uit voor Ronald, maar hij verdedigde zich goed en na een grote afruil resteerde een gelijkstaand toreneindspel.

Vervolgens kwam ook Marten Coerts remise overeen. Hij was goed uit zijn lijfopening gekomen, bleef ook in het middenspel het betere van het spel houden, maar zag geen mogelijkheid winnend voordeel te bereiken.

Intussen stond Wim Nieland gewonnen. Ook al in een Caro-Kann werd, in tegenstelling tot de partij van Ronald, lang een hoofdvariant gevolgd, waarna Wim heel comfortabel kwam te staan in een toreneindspel met een pion meer, dat hij tot winst voerde.

Met de 2-1 voorsprong in handen kregen we een tegenslag te verwerken. Rob Freer kreeg een obscure variant van het Frans te verwerken en hij deed dat aanvankelijk met verve. Zijn tegenstander had 2 pionnen gegeven voor een snelle ontwikkeling en zette Rob onder druk, maar Rob vond de juiste antwoorden en had in het middenspel toe kunnen slaan. Nadat hij een gunstige voortzetting miste, kwam hij even later in tijdnood en tastte hij bij een tegenaanval mis, wat hem materiaal en de partij kostte.

Maar ook KC3 maakte fouten. Dirk van der Meiden, met wit, werd in een Franse Tarrasch door Aad de Bruijn behoorlijk in de verdediging gedrongen. Dat verwacht je niet. Misschien nog eens de theorie in duiken. In het middenspel wist Dirk weer spel te krijgen, maar het bleef aanmodderen in een onduidelijke stelling. Tot Aad even voor de eerste tijdcontrole in gelijke stand een loper weggaf, waarna Dirk de partij snel kon uitmaken.

Daarna volgde er een soort zelfmat van Ruud Adema. Hij had zijn partij op de bekende wijze rustig opgebouwd en stond in het middenspel overwegend. Zeker remise en misschien winst.

En ook nog bijna een half uur meer bedenktijd dan de tegenstander. Beide spelers hadden een toren, een loper van gelijke kleur en 6 pionnen. Ruud had zijn koning zodanig laten oprukken tussen de eigen en de vijandelijke pionnen, dat hij heel actief leek. In werkelijkheid bleek de koning bij een combinatietje van de tegenstander geen kant meer op te kunnen. Mat en 3-3, met mindere stellingen bij Leo van Steenoven en Dennis Keetman.

Leo werd van meet af aan in een c4-opening in de tang genomen. De stelling bleef gesloten en lang leek er weinig te gebeuren. Duidelijk was wel dat Leo een stuk minder ruimte had dan zijn tegenstander, Gerard Snijders. Alles stond nog op het bord, toen Gerard uit het niets met een paard een gedekte pion sloeg. Dit paardoffer kon Leo helaas niet aannemen en hij kon van geluk spreken dat zijn tegenstander in het vervolg niet beter profiteerde van de ontstane situatie. Daardoor kon Leo blijven meedoen en tenslotte een remisestand bereiken.

Dennis was intussen in een zeer moeilijke en enerverende partij ook al ontsnapt aan

een nederlaag. Zijn partij tegen Yehuda Pelter (rating 2003) ging aanvankelijk gelijk op. In het middenspel rukte Yehuda op de koningsvleugel met pionnen op, waardoor op de dertigste zet een loper van Dennis op h7 werd opgesloten achter een eigen pion, die naar g6 moest. Met een witte pion op f6, de witte dame op g4 en de zwarte koning op g8 was bovendien een gapend gat ontstaan op g7. Het gaf Yehuda combinatiemogelijkheden, maar hij had in de onduidelijke stelling groot gebrek aan tijd gekregen naar de eerste tijdcontrole en ook daarna vond hij de winnende voortzetting niet. Dennis verdedigde zich intussen kranig en dwong tenslotte slim remise af.

Hij wist trouwens op de heenweg in de buurt van de speellocatie ook beter de weg dan de navigatie apparatuur van Dirk. Wij geloofden met Dirk het apparaat, maar Dennis had gelijk.

Vier-Vier dus.

Frits Leenart