Het Tweede zet zich schrap voor de eindsprint
Het Tweede heeft het moeilijk. Enkele spelers zijn uit vorm, een van de steunpilaren van het team is op wereldreis en in de zesde ronde moest tegen het waarschijnlijk sterkste team uit de groep worden aangetreden. Het werd dan ook een moeilijk middagje, met hier en daar een lichtpuntje. Een van de interessantste partijen speelde zich af aan het vijfde bord, waar onze man in de diagramstelling met zwart zijn veertigste moest doen.
Diagram na 40.Txf5
Voordien was natuurlijk al het een en ander gepasseerd. Ronald bijvoorbeeld, was al in een goed half uurtje klaar met zijn partij door herhaling van zetten af te dwingen. Hoewel hij zwart had, mocht dit toch een kleine teleurstelling genoemd worden. Hij zat namelijk tegenover Nic Oud (1927 –niet zijn elo-rating, maar zijn geboortejaar) en dan mag je van iemand in de kracht van zijn leven verwachten dat hij tegen een veteraan –hoe geroutineerd ook- tot het gaatje gaat. Wat was echter het geval, Ronald had een eigen variantje met stukoffer in het Slavisch uitgedokterd, maar was op het kritieke moment de laatste finesse vergeten en nam daarom voor alle zekerheid de remise.
Onze man aan het vijfde moest gehaast zijn 40e uitvoeren. Dat zou 40…Td8 of 40…Te8 kunnen zijn met een vrijwel zekere remise. Op 41.Tf4 komt 41…b5 en na 41.Tf7 stelt zwart zich schadeloos met een inval op de derde rij.
Minder goed was het ondertussen Leo aan het zesde vergaan. Hij moest tegen Sietske Greeuw, de enige dame in het gezelschap en liet zich, met de witte stukken, danig intimideren en stond verkreukeld. Nu is het bijvoorbeeld uit de tennissport bekend dat vrouwen als ze achter staan alle schroom van zich afwerpen, maar gaan shaken als ze voorstaan. Of het aan deze eigenschap te danken was of aan het krachtige verweer van Leo, vermeldt de geschiedenis niet, maar hij kwam met remise goed weg.
Op vijf liet onze man de remise afwikkeling lopen en ging voor 40…Tg7 41.Tf8+ Tg8 Had hij gedacht zo remise af te dwingen? Na ampele overwegingen ruilde zijn tegenstander echter de torens met 42.Txg8 Kxg8 gevolgd door 43.Kg3.
Moeilijk had Rob Freer het aan de zeven. Hij worstelt al tijden met een vormcrisis en het lukt hem maar niet de ban te doorbreken. Stug doorgaan Rob, eens zal het licht ook weer voor jou gaan schijnen.
De belangstelling voor het eindspel aan vijf trok meer en meer belangstelling. Wie stond hier beter? Voorzitter/Invaller Teamleider Frits Leenart was heel optimistisch vanwege zwarts meerderheid op de damevleugel, maar helaas die kan wit onder controle houden, men zie 43…b5 44.Kf4 a5 45.a3 b4 46.cxb4 axb4 47.axb4 c3 48.Ke3. De witte koning zit dus in het kwadraat. Zwart probeerde daarom 43…h5 in de hoop eventueel de witte meerderheid op de koningsvleugel met h5-h4 lam te kunnen leggen.
Ook Willem Meyles kampt met zijn vorm, al of niet veroorzaakt door drukke werkzaamheden. Maar vandaag zette hij zich schrap. In een lastige Franse Winawer toonde hij zich vindingrijk en hij kreeg uiteindelijk een iets gunstiger toreneindspel op het bord. Door niets te forceren betekende dat een wel verdiend half punt.
Het hier gedemonstreerde pionneneindspel ging nu zijn meest spannende fase in. Wit vervolgde met 43.Kf4 om enerzijds in te kunnen grijpen op de damevleugel, anderzijds een opstoot van de g-pion mogelijk te maken. Direct 44…h4 heeft nog geen zin, vanwege 45.g4 hxg3 46.Kxg3 b5 47.Kf4 en de witte koning zit weer in het kwadraat. Daarom deed zwart het neutrale zetje 43…Kf7.
Positieve berichten vielen er ondertussen te berichten van het eerste bord. Wim Nieland had zich terdege voorbereid op zijn gerenommeerde tegenstander, die onder ander het Konings-gambiet op zijn repertoire heeft staan. Het werd echter een klassiek Spanjaard, waarin Wim niet minder kwam te staan, maar je weet maar niet wanneer de storm zal losbarsten met zo’n tegenstander. Maar slecht weer bleef uit en Wim haalde een zeer eervolle remise binnen.
In zo’n eindspel hangt het resultaat vaak van een enkel zetje af. Als wit nu 45.g4 doet,heeft zwart dan nog iets te hopen? Maar wit deed het niet en speelde 45.Ke4.
Onze man aan twee had zijn gebruikelijke flankspelletje op het bord gebracht en je zou mogen verwachten dat hij wist wat hij deed. Maar helaas, zijn tegenstander koos nu juist een variant waar hij weinig ervaring mee had, in tegenstelling tot zijn opponent. Deze vertelde na afloop dat hij kort voordien dezelfde variant op het bord had gehad en dat thuis nog eens goed had bekeken. Het gevolg was dat na de opening niet wit maar zwart beter stond. Dit had nog niet de nederlaag mogen betekenen, maar zijn verweer was ook nadien beneden de maat.
Was wits laatste zet 45.Ke4 nu goed of fout? Was nu niet 45…h4!? mogelijk of kan wit dan de pionnen op de damevleugel oppeuzelen? Laat ons zien: 46.Kd5 b5 47.Kc5 a6 48.a3 Ke6 49.Kb6 Dd6 50.Kxa6 Kc6 en het is remise, want de witte koning blijft opgesloten!
En hoe verging het Dirk aan vier? Volgens hemzelf was het een vreselijk slechte partij. Hoe dan ook, de opening was inderdaad geen succes voor hem, maar zijn tegenstander werkte dapper mee aan zijn eigen ondergang en zodoende kon Dirk het enige winstpunt op zijn naam brengen.
Zou Ruud Adema, want dat was onze man op vijf, zijn kans grijpen met 45…h4!! Het zou een zeer verdiende remise zijn geweest na een uitstekend gespeelde partij. Jammer, jammer, maar Ruud zag deze remisewending niet en deed 45…b5 Nu aarzelde de witspeler niet meer en speelde 46.g4en daarmee was het pleit beslecht. Er volgde nog 46…hxg4 47.hxg4 Kf6 48.Kd4 Kg5 49.Kc5 a6 50.a3 Kxg4 51.Kb6 Kf5 52.Kxa6 b4 53.axb4 Ke4 54.b5 Kd3 55.b6 Kxc3 56.b7 Kd2 57.b8D c3 58.Db4 Kd3 59.Kb5 c2 60.De1 en zwart gaf het op
Willem Andriessen
