Waagtoren 5 – Caissa 3 4 – 4
Op 2 november verlieten wij Hoorn met een gelijkspel, maar had er meer ingezeten? Ik zie de reacties graag tegemoet. Op bord 1 offerde Jeroen in een Franse partij op h6 ( was dat wel helemaal correct Jeroen?) en wist zoveel problemen te veroorzaken dat zijn tegenstander snel de fout inging. Heel fraai gespeeld en de 1-0 stond.
Op bord 2 was onze superinvaller Albert weer goed in vorm en wist het punt binnen te halen. ( Albert was het niet eigenlijk gewoon remise in de tijdnoodfase en stond je niet eerst heel goed en gaf je het wat uit handen?) 0-1. Op bord 3 ging Nico voortvarend van start maar kon een goede stelling met wit helaas niet in winst omzetten. ( Nico, waarom kon je tegenstander plotseling loskomen??) 0-1. Op bord 4 was David heel even afgeleid, want hij gaf zomaar een pion weg en kon het tij niet meer Keren. ( David , je speelt die opening al 20 jaar, wat ging er nou mis?? ) 1-0. Op bord 5 zat Pieter in zijn bekende rustieke houding heel soepel te spelen. Zijn tegenstander wist toch erg goed spel te krijgen en pas na de 30e zet vlocht Pieter een mooie wending in de stelling die remise opleverde. ( Pieter, slaapstand oke, maar wel gepeperde zetten bijven spelen dan! ) ½- ½ . Op bord 6 speelde ik zelf en wist ik in een c3 siciliaan met zwart een paard te offeren op c3 en dat was niet goed meer te verdedigen voor wit. 0-1 derhalve. Op bord 7 zat Guido en die wist toch een bijzonder mooie gewonnen positie te bereiken. Het punt was eigenlijk al geteld en plotseling ging er van alles mis en bleek zijn tegenstander er met het punt vandoor te gaan. 0-1 ( Guido, what the hell went wrong??) Op bord 8 zat Alex en ook die kwam met zwart met een veelbelovende stelling uit de opening. Ergens glipte het voordeel blijkbaar weg, want het liep remise. ( Alex, wat heb je gemist in de afwikkeling)
1 Ton van Dijk 1759 – Jeroen van Meeuwen 1770 0-1
2 Erwin Brouwer 1729 – Albert van der Meiden 1755 0-1
3 Lex Griffioen 1739 – Nico Mak 1743 1-0
4 Gerrit Roos 1730 – David Baanstra 1759 1-0
5 Arend Stapel 1713 – Pieter Spaander 1803 ½-½
6 Frans Kragten 1751 – Rob Heijink 1774 0-1
7 Aad Laan 1682 – Guido Florijn 1744 1-0
8 Co Buysman 1660 – Alexander Versluis 1712 ½-½
Rob Heijink
8 Comments
Leave A Comment
You must be logged in to post a comment.
Speel ik voor het eerst van mijn leven op bord 1, ben ik een keer in mijn voordeel binnen 20 zetten klaar, wordt er getwijfeld aan de correctheid van mijn offer op h6…
De zet zag er zo mooi uit dat ik me niet kon beheersen. Durf er ook geen Fritz op los te laten, want die toont natuurlijk binnen 2 seconden de weerlegging. Mijn tegenstander had in ieder geval genoeg stof tot nadenken en de uitgelezen kans zijn stelling om zeep te helpen. Wat dat betreft had het offer wel het beoogde resultaat..
Aha, maar je inituitie klopt in ieder geval dus wel Jeroen.
Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het meer geluk dan wijsheid was maar dat kan eigenlijk wel van al mijn winspartijen worden gezegd.
Bij mij vroegen ze zich ook altjd af of mijn offers terecht waren….Inmiddels zat het punt wél in de tas…
De dreiging een sigaar op te steken werkt ook nog erg goed.
De volgende dag werd de historische “Rosenthal” partij gespeeld. Vidmar won en zei tegen Rosenthal: “Zijt gij tevreden meester?”. En Rosenthal antwoordde: “O stellig, wij zijn nu quitte”. Tijdens die partij trof Vidmar terwijl Nimzowitsch aan zet was uitvoerige maatregelen om een sigaar op te steken. Nimzowitsch die een onbeschrijfelijke afkeer had van roken en dit ook onder geen voorwaarde van zijn tegenstander kon verdragen, zag met toenemende ongerustheid toe hoe Vidmar zich een sigaar uitkoos, hoe hij daar met grote zorgvuldigheid een puntje van afsneed en hoe Vidmar vervolgens de sigaar voorzichtig naast het bord deponeerde. Toen haalde Vidmar een doosje lucifers voor de dag, nam er een houtje uit en pakte de sigaar weer op. Op dat moment werd het Nimzowitsch te gortig. Hij stond grimmig op en haastte zich naar de wedstrijdleider. Toen deze aan het bord verscheen , lagen sigaar en lucifers naast het bord op de tafel. “Maar”, zei de wedstrijdleider, Mijnheer Nimzowitsch, uw tegenstander rookt immers niet!”. “Dat weet ik wel” zei Nimzowitsch, “maar hij dreidt het voortdurend te doen!”. Een aardige anecdote, tot besluit de “Rosenthal”partij.
Nimzowitsch – Vidmar
1.e3 d5 2.Pf3 Pf6 3.b3 Lg4 4.Lb2 Pbd7 5.h3 Lh5 6.Le2 e6 7.Pe5 Lxe2 8.Dxe2 Ld6 9.Pxd7 Dxd7 10.c4 c6 11.0-0 0-0-0 12.Pc3 Lc7 13.d4 h5 14.c5 g5 15.b4 h4 16.b5 Tdg8 17.bxc6 bxc6 18.f3 Ph5 19.e4 f5 20.exd5 exd5 21.Tae1 g4 22.hxg4 fxg4 23.fxg4 Txg4 24.Pxd5 h3 25.Pe7+ Kb7 26.Tf3 Txg2+ 27.Dxg2 hxg2 28.d5 Dg4 29.Tb3 Ka8 30.Lxh8 Dh4 31.d6 Dxe1+ 32.Kxg2 Ld8 33.Ld4 Lxe7 34.dxe7 Dxe7 35.Lf2 De4+ 0 – 1.
Tuurlijk! Milan Vidmar!!
Had ik als ex-sigarenboer toch moeten weten…
Bedankt voor de mooie les!
Opgeven (op het bord) doet het ook altijd goed. Gelijk einde partij !