Willem Andriessen

Waagtorenspelers grijpen naast titel in het ASK

Het drietal dat vorig jaar de eerste drie plaatsen bezette eindigde ook dit keer weer bovenaan, alleen in een andere volgorde. Danny de Ruiter wist bij het ingaan van de laatste ronde al dat hij zijn titel niet kon prolongeren en ook Roland Punt wist dat hij niet verder zou kunnen komen dan een tweede plaats. Het stond bij voorbaat al vrijwel vast dat de titel naar Enrico Blees zou gaan, want zelfs bij verlies en winst van Perez Garcia zou hij hoogst waarschijnlijk op weerstandspunten gewonnen hebben. Zo ver kwam het echter niet. Weliswaar kon ik persoonlijk nog wat spanning in de strijd brengen door Blees te verslaan, maar aangezien Perez Garcia geen kans kreeg tegen Roland Punt, was de strijd om de titel beslist. Dat Danny de Ruiter nog gedeeld tweede werd was een klein wonder. Wim Nieland leek een goed toernooi met een stevige remise tegen Danny af te sluiten, tot hij toch nog in een giftige afwikkeling tuimelde en verloor.

Deze blunder stond min of meer symbool voor de grove fouten die in dit toernooi werden gemaakt. Ik denk daarbij aan de partij Blees-Punt uit de vierde ronde, waarin Roland een totaal gewonnen stand nog weggaf, terwijl hij in de ronde daarop Danny vergat mat te zetten. Ook de andere partij tussen de koplopers (Blees-De Ruiter) was bepaald niet vlekkeloos en ook hier liet onze man zich door Blees de kaas van het brood eten!
In deze laatste ronde was Wim Nieland niet de enige die blunderde. Henk Westerveld Westerman had een van zijn paarden op laten sluiten, maar meende ten onrechte dat het nodig was die tegen een paar pionnen op te geven. Maar alles zonk in het niet bij het slot van de partij van Gerard de Geus tegen Plukkel. Gerard had toren, loper en pion tegen toren. Zijn kostbaarste bezit was natuurlijk die pion en die gaf hij zomaar weg.

Zelf kon ik redelijk tevreden zijn met mijn toernooi, maar toch moet het je hier en daar meezitten. In mijn partij tegen Blees stond het na de 22e zet als volgt:

 

Wit is met duidelijk voordeel uit de opening gekomen en uiteraard ligt 23.d4 voor de hand waarna wit zowel op de damevleugel (b-lijn) als op de koningsvleugel aan de slag kan. Echter, veld d4 lokt toch ook erg om vrij gehouden te worden voor een sprong van het paard en daarom speelde ik na ampele overwegingen 23.a4. Gelukkig was ook mijn tegenstander er van overtuigd dat 23.a4 heel sterk en daarom miste hij zijn kans om zich te bevrijden. Toch was het simpele 23.d4! het sterkst geweest. Na 23…axb4 24.Txb4 Txa3 25.Db2 houdt wit de stelling in zijn greep.
Als u wilt weten hoe het in werkelijkheid ging, kunt u dit en alle andere partijen vinden onder Alkmaars Schaakkampioenschap 2010.

Willem Andriessen

3 Comments

  1. Avatar
    Frank A. 15 april 2010 at 22:21

    Wim, ik neem aan dat je Henk WesterMAN bedoelt?

  2. Avatar
    Arthur 15 april 2010 at 22:51

    Ja, daar ga ik ook van uit en had ik tijdens het edele knip- en plakwerk van het publiceren al moeten opmerken. Ben zo vrij geweest het alsnog te corrigeren. @Wim: correct us if we’re wrong…

  3. Willem Andriessen
    Willem Andriessen 16 april 2010 at 09:39

    Jullie hebben helemaal gelijk. Bedankt voor de opmerkzaamheid!

Leave A Comment