Derde toont Karakter
In de gezamenlijke slotronde van de promotieklasse, georganiseerd door schaakclub De Uil in Hillegom moest De Waagtoren 3 het opnemen tegen Santpoort 1. Na de voorlaatste ronde waren we, ondanks winst op Aalsmeer 1, gedegradeerd, dus alleen de eer stond op het spel. Santpoort 1 moest nog een punt zien te halen om zeker te zijn van behoud in de promotieklasse. We misten 3 basisspelers en met een gemiddelde ratingachterstand van 146 punten was het duidelijk dat het niet makkelijk zou worden. En dat bleek direct toen de eerste resultaten werden geboekt John Leek ( rating 1913) en Jan Ens (1861) met wit op de borden 3 en 5 moesten ongeveer gelijktijdig opgeven tegen vader en zoon de Roode ( 2166 en 1904 ). Daarna stabiliseerde de toestand gelukkig.
Johan Plooijer (1743) behaalde ons eerste halfje op bord 8 met zwart tegen Stefan Fokkink (geen rating). Zelf was ik (1798) op bord 4 met zwart tegen het 13-jarige talent Ilias van der Lende ( 2018) in een toreneindspel geraakt met een gezonde pion minder, dat ik tegen mijn gewoonte in wist om te bouwen in een stelling waarin ik de pion ging terugwinnen en ook wat beter leek te gaan staan. Ik kreeg toen een remiseaanbod, vond dat ik wel genoeg had gedaan en nam het bod aan, met het oog op de standen op de andere borden. Stand 3-1 voor Santpoort.
Ons eeuwig talent Ton Fasel ( 1724 ) viel in op bord 6. Hij was bereid mee te doen, maar alleen op een laag bord. Nu wilde het toeval, dat Santpoort in een tactische opstelling speelde met op bord 6 Xander Schouwerwou (2136). Die Ton, hij wilde niet geslachtofferd worden, overkwam hem dit weer. Hij trok wel een gezicht alsof dit soort spelers dagelijks werk voor hem is en ik hoopte er het beste van. De andere invaller was André Bremmers (1570). Hij was op de vrijdagavond voor de wedstrijd tijdens het ASK geronseld toen bleek dat een eerder geregelde invaller moest afzeggen. André was bereid op elk bord te spelen en hij kreeg bord 7 waar hij het met wit moest opnemen tegen Bert Stangenberger ( 1827). Ook geen garantie voor succes dus. Maar Ton ( met zwart) en André speelden geweldig, hadden geen enkel probleem, wonnen materiaal en bouwden betere stellingen vakkundig uit tot winst. Klasse! Stand 3-3.
Rob Freer (1927) speelde met wit op bord 1 tegen een tweede 13-jarig talent van Santpoort, Miguoel Admiraal ( 1851). In een partij met wisselende kansen kreeg Rob tenslotte materieel overwicht, maar hij kwam niet verder dan remise doordat zijn tegenstander eeuwig schaak kon geven. Dit was voldoende voor ons omdat ons puntenkanon, Leo van Steenoven (1887), op bord 2 met zwart inmiddels gewonnen stond tegen Hans Kors ( 1737), waarvan hij dit seizoen al eerder had gewonnen toen hij op bord 8 inviel in De Waagtoren 2 in hun wedstrijd tegen Santpoort 1. Eindstand dus 4½-3½.
En dan nog even dit. Zoals landelijk bekend heb ik mijn teamleiderschap in een eerder stadium aan het bestuur ter beschikking gesteld. Nu er weer zoveel karakter wordt getoond wil ik, ook na aandringen van spelers en bestuur, overwegen op dit besluit terug te komen. Ik heb contractbesprekingen met Galatasaray , Lokomotiva Moskou en het Schotse Queen of the South voorlopig op een laag pitje gezet.
Frits Leenart
