De Waagtoren (2098) – SV Leiderdorp (1985) 5½-2½
Het wordt noodgedwongen een kort verslag aangezien schrijver dezes door een in nood verkerende teamleider werd opgetrommeld om alsjeblieft het 2e een afgang te besparen en ik trof op bord 8 een achtenswaardige opponent, de welbekende Jan E., met wie reeds menig potje is gespeeld. Aangezien ik volgens velen minder stond, hetgeen ik natuurlijk bestrijd, vlocht ik een kleine dreiging in de stelling. Jan zag het naar eigen zeggen wel, maar deed toch de zet die de dreiging tot volle uitvoer bracht en dat leverde een stuk en wat later de partij op. Zo wordt het toch nog een verslag met een redelijke lengte.
Toen ik klaar was, was het 1e ook bijna klaar. Alleen bord 1, 2, 4 en 8 waren nog bezig. Niet lang meer, want Frank kwam zeer nijdig, op zichzelf, de speelzaal uit. Hij heeft beterschap beloofd. Bij het naspelen is de Konings-Indiër inderdaad mishandeld, maar dit is niets vergeleken met het gegoochel op bord 2. Roland won een stuk voor 3 pionnen, maar de Koning moest reeds vroeg op de vlucht en vertwijfeld greep menigeen naar het hoofd, een hoofd dat Roland zoals gewoonlijk koel hield. Stoïcijns deed hij de zetjes en op zet 46 gaf hij mat. Analyse zal ongetwijfeld helderheid verschaffen. Frank Agter was snel klaar. De tegenstander had iets van een IM vernomen hoe de opening te spelen, maar verwarde een paar zetjes. Na 12. Pb5 was het in hogere zin voorbij en na 28 zetjes zaten de stukken in de doos. Jeroen had pech. In een iets betere stelling raakten beiden in tijdnood. Jeroen had iets meer seconden tot zijn beschikking en dacht dus toch te lang. Gevoegd bij het feit dat de tegenstander in grote haast de stukken omver kegelde was niet bevorderlijk voor de concentratie en bij zet 40 verscheen het bekende liggende streepje op het display. Vlag !! kreet de tegenstander triomfantelijk. Zelfbeheersing is niet iedereen gegeven.
Jos Vlaming kreeg wederom Frans op het bord, niet voor de eerste en ook niet voor de laatste keer. Het werd een rustige schuifpartij, waarbij Jos flinke druk op de ketel zette. De tegenstander bezweek bij de tijdcontrole en bij zet 41, de puinhoop overziende, stak hij de hand ter overgave uit. Gerard was als eerste klaar. In een lijfvariantje won hij al snel een kwaliteit, de tegenstander kwam in het geheel niet los en na 34 zetten was het pleit beslecht. Prima ouverture. Rob kwam goed uit de opening met zwart, maar zette op zet 16 niet op zijn sterkst voort en meer dan remise zat er niet in. Daan had de gratis van schaakles van Wim Andriessen goed in zich opgenomen en zat voorbereid achter het bord. Dat resulteerde in een goede stelling van waaruit de vijandelijke koningsstelling op de korrel werd genomen, met 2 verbonden vrijpionnen op de g- en h lijn tot gevolg. Na nog een kwaliteitswinst was het over en sluiten. Zie analyse.
Al met al een goed eerste resultaat en op naar de volgende wedstrijd.
Jan Poland
