De Waagtoren 3 – De Waagtoren 2: 3 – 5

In de eerste ronde van de promotieklasse moesten ons tweede en derde team het tegen elkaar opnemen. Het tweede kwam uiteindelijk met de schrik vrij, lang leek een gelijk spel er voor het derde in te zitten.

De partij aan het eerste bord was het eerst afgelopen. Marten Coerts kwam voor het derde slecht uit de opening, probeerde nog wat te forceren, maar was kansloos tegen Wim Nieland. De stukken konden na 25 zetten in de doos en het eerste punt voor het tweede was een feit.
Vervolgens besloten Johan Plooijer voor het derde en invaller Dirk Appel voor het tweede tot remise aan het zevende bord. Johan had een overwegende stelling opgebouwd, maar besloot het Dirk,die remise had aangeboden, niet al te moeilijk te maken.
De stand werd verrassend gelijk getrokken door Leo van Steenoven, die Dirk van der Meiden aan het vierde bord versloeg. Leo zette de partij met wit degelijk op en wist positioneel voordeel knap uit te bouwen tot onvermijdelijke winst.
Piet Pover en Rob Freer speelden aan het derde bord een voer- voor- psychologen- partij, geen touw aan vast te knopen. Piet zette onmiddellijk een offensief in en kwam daarmee beter te staan. Rob wist zich zo goed en kwaad als het ging staande te houden en kwam op de 27e zet een remise overeen met Piet, die in een vriendelijke bui was. De stand werd daarmee 2-2.
Het tweede wist in het vervolg uit te lopen tot een 4-2 voorsprong door overwinningen van invaller Jan Poland op Jan Ens en van Henry Veneman op John Leek. Dat was wel een domper voor het derde want zowel Jan Ens als John Leek waren beter uit de opening gekomen en leken goed op weg anderhalf punt te verzamelen. Jan Ens liet zijn betere positie echter slippen en verblunderde vervolgens een paard, terwijl John Leek een mat in drie over het hoofd zag. Beiden verloren tenslotte, Jan Ens door een leuk stikmatje.
Op de borden vijf en zes waarop toen nog werd gespeeld kon het derde intussen aanspraak maken op de beste kansen, zodat een gelijk spel nog steeds mogelijk was. Léonard Haakman had een verloren positie voor het derde tegen Vincent Spoelstra in de laatste speelseconden voor de tijdcontrole omgebouwd tot een zeer kansrijke stand, die hij tot winst voerde. En bij de stand 4-3 had Ronald Groot in een ietwat betere stelling een remise aanbod van Annemarie Volkers afgeslagen omdat hij winstkansen zag met een goed paard tegen een mindere loper. Toen het er inderdaad op ging lijken dat hij zou kunnen winnen, bleek het plan dat hij koos net niet correct waardoor Annemarie er met de buit vandoor ging en het tweede de wedstrijd met 5-3 won.

Frits Leenart