drulovic

KNSB-beker: Waagtoren – HWP Zaanstad 3,5 – 0,5

Terwijl de Waagtoren-fanatiekelingen elkaar bekampten in rapidpartijen, stond er op 23 oktober ook nog de KNSB-bekerwedstijd tegen HWP Zaanstad op het programma. Van het door de jaren heen vaste bekerteam waren Danny en Maaike verhinderd, maar omdat Yong Hoon en Frank v. T. bereid waren ‘in te vallen’, hoefden we slechts -268 ratingpunten in te leveren. De arme schimmel leek er vooraf al weinig vertrouwen in te hebben. Zo werd er nauwelijks aandacht geschonken aan Jans woorden over de tijdcontrole en noteren in tijdnood, met de mededeling: zo ver zal het toch niet komen. Wij lootten zwart op bord 1 en de ongelijke strijd kon beginnen.

Ikzelf zat om geheel onduidelijke redenen op bord 3 en kreeg al na een zet of 11 een vernietigende vrijpion op d3, gedekt door een onaantastbaar paard op c5. Het pleit was in feite reeds beslecht, maar gedreven door teambelang probeerde tegenstander Jan Rot nog ijzer met een vloeipapiertje te breken, raakte onderweg een tweede pion kwijt en zag met lede ogen aan hoe hij naar de achterste linie werd gedrongen. Toen de pion, die inmiddels op d2 was gehuisvest, gezelschap kreeg van een kompaan op e3, werd enkele zetten voor het onafwendbare mat alsnog de handdoek in de ring geworpen.

Frank II speelde om onduidelijke redenen op bord 2 en had het minste ratingoverwicht op zijn opponent (Brian Wijk), slechts 235 punten. Maar ik probeer Klaas altijd duidelijk te maken dat rating slechts een getalletje is, dus snel naar de partij. Frank schoot furieus uit de startblokken. Er ontstond al snel (nou ja, buiten het feit dat zwart een uur nadacht) een onorthodoxe stelling, waarbij vooral de avontuurlijke zwarte dame in zwaar weer leek te komen. Toen de stofwolken waren opgetrokken, speelde Frank met een paard meer en kon hij aansturen op de 2-0. En zo geschiedde.

Jos had zich grondig voorbereid op bord 5, maar speelde om onduidelijke redenen op bord 4 tegen Robin Mandersloot. Op de automatische piloot werd een tijdvoorsprong behaald, maar op het bord was het allemaal niet duidelijk. Hij rechtte zijn rug, kwam beter te staan, verslapte weer even en leek nog in de problemen te komen, maar de tegenstander leek op twee gedachten te hinken. In plaats van naar voren te stappen, hinkte hij sur place en met enkele krachtzetten maakte Jos het uit.

Rest ons bord 1. Daar werd wel de tijdnoodfase gehaald. In een niet-alledaagse opening leek tegenstander Chris de Saegher zijn hand te overspelen, maar na het nodige vuurwerk had hij weliswaar anderhalve minuspion, maar compensatie in de vorm van een loperpaar tegen twee zwarte paarden. Er werd het nodige geruild, waarna het materiële evenwicht werd hersteld. Toen beide spelers minder dan een minuut op de klok hadden, werd het evenwicht ook in de uitslag tot uitdrukking gebracht.

Zo werd de op papier ongelijke strijd omgezet in een op papier ongelijke strijd: 3,5 – 0,5. De volgende ronde belooft meer spanning als de landskampioen van 2017, Kennemer Combinatie, de tegenstander is.

 

Yong Hoon de Rover (2413) – Chris de Saegher (2131) 0,5 – 0,5

Frank van Tellingen (2244) – Brian Wijk (2009) 1-0

Frank Agter (2219) – Jan Rot (1809) 1-0

Jos Vlaming (2122) – Robin Mandersloot (1768) 1-0

One Comment

  1. Frits Leenart
    Frits Leenart 24 oktober 2018 at 11:20

    Duidelijk verslag.

Leave A Comment