Peter van Diepen

Het zevende wordt geen kampioen

Het zevende had tot nu toe twee keer gelijk gespeeld en de rest gewonnen. We waren nog in de race voor het kampioenschap. Maar helaas verloren we afgelopen dinsdag tegen Aartswoud 4.

Arie Boots, die in de vorige wedstrijd het winnende punt scoorde, was dit keer het eerste klaar. Arie, ons oudste clublid verloor van Peter Vriend, de jongste speler van Aartswoud 4. Theo de Bruyn speelde tegen Joop Brands. Bij het ASK had ik nog tegen Joop gespeeld. Daarom dacht ik dat Theo een zware tegenstander had, maar Theo won overtuigend. Gerrit Peereboom speelde tegen Herman van Bleisum. Ook Herman kende ik van een benauwde remise in het Veteranentoernooi te Hoorn in 2014. Gerrit verloor helaas. Mijn tegenstander Peter Couwenhoven had ik voor het eerst ontmoet bij een toernooi in 1973 of 1974 in Nieuwe Niedorp of ’t Veldt en later kwam ik hem steeds tegen bij Aartswoud in Hoogwoud, maar ik had nog nooit tegen hem gespeeld. Onze eerste partij was een harde strijd tot laat op de avond. En ik won! De stand was daarom gelijk 2 – 2. Alleen Ronald Kamps en Henk Kleijn speelden nog.

Als je Ronald ziet schaken weet je waarom hij altijd op een hoog bord speelt. Ronald is onze rots in de branding. Ik zag wel dat hij het moeilijk had tegen Richard Dekker, maar toch hield hij ontzettend lang stand en hield zo de de moraal van het team op peil. Uiteindelijk moest hij toch opgeven. Na afloop verklaarde Ronald dat hij het altijd moeilijk vind om tegen Richard te spelen. Achteraf gezien had ik Ronald op een ander bord moeten opstellen, want Richard speelde dit seizoen steeds op het tweede bord. De stand was dus 2 – 3 en Henk moest winnen om te zorgen dat het team niet verloor.

De tegenstandster van Henk was Susanne Glas, die een paar dagen voor deze wedstrijd tweede was geworden in het Open Noord Hollands Damestoernooi te Sint Pancras. Susanne scoorde daar 4 uit 5. Ze verloor alleen van Sandra Keetman (die vroeger ook in ons team speelde!), die eerste eindigde. Henk, ons op een na oudste clublid, speelde dus tegen een aanstormend schaaktalent en ze zouden letterlijk doorgaan tot de laatste seconden.

Zo op het eerste gezicht leek het dat Henk beter stond. Winnen is echter niet zo eenvoudig als het laat op de avond is, iedereen rond het bord staat en de klokken de minuten aftellen. Susanne had op het einde van de partij vaak nog maar een paar seconden over. Ze moest het hebben van de 10 seconden extra tijd per zet, want anders had ze op tijd verloren. Bovendien vergat Henk een aantal keren de klok in te drukken nadat hij zijn zet had gedaan. Susanne bood een paar keer remise aan. Maar Henk speelde stug door. Tenslotte had hij ook geen tijd meer en de stelling was toen echt remise… Einduitslag 2½ – 3½. Wij hadden verloren.

Leave A Comment